Γράφει η Χαρά Βαραβέρη
Στο τελευταίο αντίο ενός ανθρώπου που σημάδεψε με την ανιδιοτελή προσφορά του την κοινωνία του Λουτρακίου, επικράτησε η σιωπή…
Μόλις 70 άνθρωποι, ίσως και λιγότεροι, βρέθηκαν σήμερα για να αποχαιρετήσουν τον Γιάννη Λαζαρίδη, τον μεγάλο ευεργέτη της πόλης, έναν άνθρωπο που με τις πράξεις του τίμησε την έννοια της προσφοράς και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Ελάχιστοι τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία, ελάχιστοι βρέθηκαν για το ύστατο χαίρε…
Ο Γιάννης Λαζαρίδης δεν ήταν απλώς ένας φιλάνθρωπος· ήταν ένας άνθρωπος που πίστεψε στον άνθρωπο. Σπούδασε παιδιά, προίκισε κόρες, στήριξε οικονομικά οικογένειες που βίωναν την ανέχεια. Επίπλωσε σπίτια φοιτητών και φτωχών. Στάθηκε χορηγός και ψυχή του Ποσειδώνα Λουτρακίου, στηρίζοντας αθλητές και νέες γενιές που μεγάλωσαν μέσα στον αθλητισμό και τις αξίες του. Πολλές φορές έδωσε από το υστέρημά του για να ανακουφίσει τον πονεμένο, να δώσει ελπίδα στον άπορο. Μαζί με την αείμνηστη αδερφή του Ουρανια Νικολοπούλου και το σύζυγό της κάθε χρόνο βράβευαν τους αριστούχους μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου με χρηματικά ποσά από το Νικολοπούλειο Ιδρυμα, που ένας από τους σκοπούς συστάσεώς του, ήταν αυτός ακριβώς. Η στήριξη των μαθητών. Πολλά έκανε ο Γιάννης Λαζαρίδης, συγγνώμη αν ξεχνώ μερικά…
Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος δεν εκτιμήθηκε όσο θα του άξιζε. Σήμερα, στο τελευταίο του ταξίδι, έλειψαν πολλοί. Απουσίασαν ηχηρά πολλοί δημοτικοί και τοπικοί σύμβουλοι, οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης Α και Β βαθμού που κάποτε στήριξε απλόχερα. Τι και αν ο Γιάννης Λαζαρίδης, αυτός ο γίγαντας της προσφοράς, αντικαθιστούσε με το έργο του, την αγάπη του και την προσφορα του, τις υπηρεσίες τους προς τους πολίτες;
Η απουσία τους βαραίνει περισσότερο, όταν αναλογιστεί κανείς πόσα πρόσφερε διαχρονικά ο Λαζαρίδης, όχι για την προσωπική του προβολή, αλλά γιατί πίστευε ότι αυτό ήταν το καθήκον του. Αξίζει να σημειωθεί ότι το παρών έδωσε ο Γιώργος Ψυχογιός, βουλευτής Κορινθίας, ενώ από την Περιφέρεια ο Γιώργος Πετρίτσης.
Ίσως τελικά να είναι αυτό το τίμημα των ανθρώπων που δίνουν χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα: να φεύγουν σιωπηλά, χωρίς τη λάμψη που τους αναλογεί. Κρίμα… Για την πόλη, για την ιστορία της, για τη μνήμη που οφείλουμε να διατηρήσουμε ζωντανή.
Ο Γιάννης Λαζαρίδης, όμως, θα ζει μέσα από τα έργα του και όσους ευεργετήθηκαν από την καλοσύνη του.
Λιγοστά μέλη της Φιλαρμονικής Λουτρακίου τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία, αποδίδοντας τιμές με έναν λιτό, αλλά βαθιά φορτισμένο αποχαιρετισμό. Ηταν μια στιγμή που έμοιζε να αποδίδει, εστω και συμβολικά, την τιμή που άξιζε στο Γιαννη Λαζαρίδη.
Επικήδειους εκφώνησαν ο Αναπληρωτής Δημάρχου Τάσος Σακελλαρίου και ο Πρόεδρος του Ποσειδώνα Δημήτρης Σακελλάρης, οι οποίοι με λόγια απά αλλά ουσιαστικά μίλησαν για τον άνθρωπο πίσω από τις πράξεις. Επικήδειο εκφώνησαν και δύο ιερείς, ο πατήρ Ιωάννης Δρίτσας και ένας συνάδελφός του από την Αθήνα, ο οποιος διατηρούσε άριστες σχέσεις με την οικογένεια Λαζαρίδη και πήρε ειδική άδεια από το σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ.Διονύσιο για να παραστεί στην κηδεία. Μίλησαν για την μεγάλη προσφορά του, ήταν δωρητής του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Λουτρακίου, όπου τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία.Επικήδειο επίσης εκφώνησε ο Χρήστος Παντελέου
Ο Γάννης Λαζαρίδης, έζησε δίνοντας! Δεν επεδίωξε την δημοσιότητα ούτε επιζητούσε αναγνώριση. Ομως σήμερα, φάνηκε πως σε μια κοινωνία που ξεχνά εύκολα, ακόμα και οι μεγάλοι ευεργέτες μπορεί να οδηγηθούν στην τελευταία τους κατοικία με λιγότερη τιμή απόδοση τους αξίζει.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει. Ας παραμείνει η μνήμη του ζωντανή, γιατί οι πράξεις του δεν ήταν στιγμιαίες, αλλά βαθιά ριζωμένες στο συλλογικό καλό του τόπου.
Κρίμα που το Λουτράκι φάνηκε να ξεχνά….
Καλό σου πέρασμα στην αιωνιότητα μεγάλε ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΖΑΡΙΔΗ!
Για ακόμα μία φορά η Χαρά μέσα από το άρθρο της αυτό αποδεικνύει το πόσο σημαντικό είναι να ξέρουμε να σεβόμαστε κάποιον σαν τον Κύρ Γιάννη !Δυστυχως δεν τον σεβάστηκαν εκτός από τους Λουτρακιωτες και Λουτρακιωτισες ούτε οι γενιές και γενιές αθλητών που περσασν δεκαετίες τώρα από τα τμήματα του Ποσειδωνα !!Μονο οι αθλητές να είχαν πάει ο κόσμος θα ήταν και έξω από το προαύλιο της εκκλησίας!!Ντροπη σας!!Ξανα μπράβο στην Χαρά και τα είπε όπως ακριβώς είναι και έγιναν αλλά δεν τον τίμησαν όπως άξιζε !Αυτοι είστε δυστυχώς με ελάχιστες εξαιρέσεις να σέβεστε τους άξιους και σε όσους έχουν προσφέρει στον όμορφο μας τόπο αλλά ,αλλά ας σταματήσω γιατί έχω φορτώσει τώρα !!
Δεν βγήκε τυχαία το “ουδείσ πιο αχάριστοσ εκ του ευεργετηθέντοσ “
θα μεινει για παντα στην καρδια μας !!
Είναι ασέβεια κάποιος να μιλάει για ασέβεια άλλων προς το πρόσωπο του τεθνεώτος. Η ίδια η κ. Βαραβέρη δεν ομιλεί πουθενά για ασέβεια. Απλώς αναφέρει πως δεν παρευρέθη περισσότερος κόσμος. Αν κάποιος είναι άεργος ή άνεργος, θα μπορούσε ευκόλως να συμμετάσχει στο Ιερό Μυστήριο. Άνθρωποι εργαζόμενοι όμως δεν είναι εύκολο να πάρουν άδεια από τις υπηρεσίες τους για την παρουσία τους στο θλιβερό συμβάν. Αυτά, ο συγκεκριμένος σχολιαστής δεν τα έλαβε υπόψιν του και μίλησε αλγεινώς και θρασύτατα για ασέβεια. Ντροπή του και δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που αμαυρώνει άρθρο σχετικό με απώλεια συνανθρώπου μας. Θυμόμαστε και άλλα, όπως με τον συγχωρεμένο τον Παύλο. Και δυστυχώς όλα δείχνουν πως αυτό δεν θα είναι και το τελευταίο συμβάν. Εγώ, και φρονώ πολλοί άλλοι συνδημότες, δεν μπόρεσα να παραβρεθώ για καθαρά εργασιακούς λόγους. Αυτό με καθιστά ασεβή; Διότι συλλυπητήρια στους οικείους του εξέφρασα. Καλό είναι να προσέχει κανείς το στόμα του πριν αποδώσει μομφή στους μη παρευρισκομένους. Επιτέλους, ας σταματήσει κάποια στιγμή αυτό και ας υπάρξει σεβασμός προς τη μνήμη του Γιάννη.