ΚΟΡΙΝΘΟΣ: Μήπως η πολύ δημοκρατία βλάπτει;

Καλό ή κακό είχε ένα όραμα. 

Το μοίρασμα εξουσιών και υπογραφών σε αιρετούς συνεργάτες του εξαρχής περίκλειε μια δημοκρατικότητα σε ένα όπως και να το κάνουμε δημαρχιακό σύστημα.

Από την αρχή είχαμε προβλέψει ότι τα νέα αυτοδιοικητικά ήθη που έφερνε ο Νίκος Σταυρέλης ήταν μία πρόκληση και δεν μπορούσαν να αποδώσουν καρπούς για πολλούς λόγους. Ο πιο σημαντικός λόγος είναι ότι ο κόσμος πάντα «χρεώνει» στον δήμαρχο τα καλώς κείμενα καθως επίσης τα κακά. Τα παράπονα στον δήμαρχο ήταν ο τίτλος της ιταλικής κωμωδίας και έτσι και στη χώρα μας αυτά τα ήθη είναι αναλλοίωτα τα τελευταία 200 χρόνια.

Ο Νίκος Σταυρέλης τις τελευταίες μέρες βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση από την συμπεριφορά δύο κορυφαίων αντιδημάρχων του.Του Δημήτρη Μανωλάκη και της Γεωργίας Στριμενοπούλου.

Το rotation που είχε στο μυαλό του να κάνει ο δήμαρχος Κορινθίων-και είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει- βρήκε τοίχο στην νεοομάδα που φτιάχτηκε μέσα στον συνδυασμό του από τον Δημήτρη Μανωλάκη και την Γεωργία Στριμενοπούλου, οι οποίοι δεν δέχτηκαν τις αλλαγές που ήθελε να κάνει ο δήμαρχος καθώς ήθελαν αμφότεροι να συνεχίσουν στις θέσεις που είχαν πρωτοτοποθετηθεί. Η κυρίως αντίδραση προερχόταν από τον Δημήτρη Μανωλάκη ο οποίος ήθελε διακαώς να συνεχίσει ως Αντιδήμαρχος Έργων και τις επαφές με τους εργολάβους ,αφού όπως είχε πει και στην κλειστή σύσκεψη που είχε γίνει στο δημαρχείο,θεωρούσε ότι έπρεπε να συνεχίσει στο ίδιο πόστο γιατί τώρα,αυτό τον χρόνο, θα φανεί το έργο του. Να σημειώσουμε ότι και οι δύο θέσεις των αντιδημάρχων ήταν έμμισθες.

Όπως είχαμε γράψει, η ομάδα των δύο αντέδρασε από την πρώτη στιγμή και παρ’όλες τις προσπάθειες του δημάρχου να τα βρούνε, αυτό δεν κατέστη δυνατό φέρνοντας σε ακόμα δυσκολότερη θέση τον δήμαρχο.

Υπόψιν ότι όλη αυτή η ιστορία είχε αναστατώσει σχεδόν όλη την παράταξη της Πνοής Δημιουργίας και ήταν το κυρίαρχο θέμα συζήτησης όχι μόνο στο δημαρχείο αλλά και σε κάθε ρούγα της πόλης και του δήμου. Πολλοί ήταν βέβαια και αυτοί που ως εθελοντές αγγελιοφόροι έφερναν καθημερινά στον δήμαρχο τα «νέα» από τους καφενέδες και τι λένε οι εμπλεκόμενοι. Μια κατάσταση που είχε στεναχωρήσει βαθιά τον δήμαρχο και τον είχε πληγώσει εσωτερικά. Εξωτερικά έδειχνε άνετος και πεπεισμένος ότι έστω την τελευταία στιγμή θα επικρατήσει η λογική και θα παρθούν πίσω οι παραιτήσεις. Προφανώς όλες οι προσπάθειες έπεσαν στο κενό και επειδή οι υπηρεσίες δεν μπορούν να μένουν ακέφαλες προχώρησε στην αποδοχή των παραιτήσεων και την αντικατάστασή των δύο με τον Παναγιώτη Λαμπρινό και τον Χρήστο Μελέτη.

Το κυρίως μήνυμα είναι το εξής από όλη αυτή την ιστορία. Η σχηματοποίηση ομάδος στον ένα χρόνο δημοτικής αρχής είναι κάτι πρωτόγνωρο για τα δημοτικά δρώμενα και απόλυτα κατακριτέο. Η πολύ δημοκρατία βλάπτει όταν τα προσωπικά θέλω κάποιων υπερισχύουν των αρμοδιοτήτων τους αφού βρήκανε μπόσικο τον Σταυρέλη και σου λέει εδώ είμαστε. 

Να το έκαναν απέναντι σε έναν αυταρχικό αρχηγό τύπου Ερντογάν να το καταλάβω, είναι δημοκρατική αντίδραση.

Αλλά απέναντι σε έναν δήμαρχο που δεν είχε σχεδόν καμία υπογραφή πάνω του και εμπιστευόταν με κλειστά μάτια τους συνεργάτες του, είναι στρατηγικό λάθος.

Στην δημοκρατία η αρμοδιότητα της επιλογής των αντιδημάρχων ανήκει εξολοκλήρου στον δήμαρχο και  όχι στα πρώτα ή τα δεύτερα βιολιά που θα πρέπει να σέβονται τουλάχιστον αυτό το δικαίωμα . Το γεγονός ότι ο Νίκος Σταυρέλης από την αρχή μοίρασε τόσο πολύ την μπουγάδα και ένιωσε την κρυάδα μόλις στον ένα χρόνο που είναι στο δημαρχιακό θρόνο, είναι η καμπάνα που έκρουσε τόσο δυνατά και τον ανάγκασε να πάρει ζωτικά θέματα και υπογραφές πάνω του. 

Προσωπική μου άποψη είναι ότι το σχίσμα που έχει δημιουργηθεί δεν πρόκειται να επουλωθεί και θα επιδεινώνεται μέρα με την μέρα. Δεν κρύβω ότι αν ήμουν στην θέση του Σταυρέλη θα τους έδιωχνα και από τον συνδυασμό καθώς όλη αυτή η ιστορία όπως έχουμε περιγράψει, έχει πλήξει ανεπανόρθωτα τον δήμαρχο,την υπόλοιπη ομάδα και την συνολική λειτουργία της δημοτικής αρχής.

Η αποπομπή από τον συνδυασμό των δύο θα ήταν ένα μήνυμα και στους υπόλοιπους, ότι ο δήμαρχος δεν χαμπαριάζει από 1000 ή 3000 σταυρούς και διώχνει. Εξάλλου με το διώξιμο των δυο δεν χάνεται καμία πλειοψηφία ενώ υπάρχουν  4-5 χρόνια μπροστά για να επουλωθούν τα όποια εκλογικά τραύματα υπάρξουν.

Αυτά από μένα.

mifi