Η αλήθεια είναι πως όταν ο νυν Δήμαρχος έλεγε «Δεν θέλουμε ούτε μία μέρα πίστωση», δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο ακριβής σε αυτό που έλεγε. Το πρόβλημα είναι ότι θεώρησα πως απευθυνόταν στους πολίτες. Κι όμως, έκανα λάθος…
Από την πρώτη μέρα έδειξε τις προθέσεις του. Σε κάθε δημοτικό συμβούλιο φωνές, ειρωνείες και έλλειψη απαντήσεων στα προ ημερησίας. Σοβαρά τώρα, με τρεις συμβούλους επικοινωνίας, ούτε ένας δεν βρέθηκε να του πει πως δεν νοείται σε κάθε δημοτικό συμβούλιο να ξεκινάει με την φράση «Δεν είχα σκοπό να μιλήσω…»; Δηλαδή τι μας λέει; Ότι δεν είχε σκοπό να ασχοληθεί με την αντιπολίτευση. Αλλά κατά τ’ άλλα «Η δημοκρατικότητα του Σταυρέλη δεν παζαρεύεται».
Απαντήσεις που δεν αρμόζουν στον θεσμό του δημοτικού συμβουλίου και τη θέση την οποία του έδωσε ο κορινθιακός λαός. Μονίμως το γνωστό ρεφραίν «Και τι κάνατε εσείς;» και φυσικά «Πάμε μόνοι μας». Ένας άνθρωπος που ποτέ δεν επεδίωκε την συνεργασία.
Σε κάθε πρόταση της αντιπολίτευσης αρνείται να πάρει απόφαση, αλλά όταν φέρει μία πρόταση ο ίδιος θέλει να είναι ομόφωνη. Όταν όμως ο κύριος Σπύρου του επεσήμανε ορθώς ότι έχουν παραχωρήσει χώρο σε Σύλλογο που ήταν υπό σύσταση, αλλά ο Σύλλογος δεν έχει κάνει καν χρήση και του πρότεινε να πάρουν πίσω την απόφαση και να δώσουν τον χώρο σε άλλο Σύλλογο η απάντησή του ήταν «Μήπως νομίζετε ότι διοικείτε εσείς τον Δήμο;
Εμείς θα πάρουμε την απόφαση όταν και αν το κρίνουμε». Αλλά αυτό το «οι δικοί μας και οι άλλοι» φάνηκε από πάρα πολύ νωρίς. Από τότε που ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις και «οι δικοί μας» έκαναν όσες ήθελαν με όλα τα έξοδα πληρωμένα και «οι άλλοι» δεν μπήκαν ποτέ ούτε σε συζήτηση.
Όταν μοιράζαμε βροχή τα χιλιάρικα στους δικούς μας Συλλόγους και σε άλλους δώσαμε 800€. Και για να δικαιολογηθούμε ισχυριστήκαμε και ότι δεν έχουν δράση. Ενώ «ξεχνάει» πως στις παραστάσεις που έκανε ο εν λόγω Σύλλογος ήρθαν δύο ειδικοί σύμβουλοί του, τρεις αντιδήμαρχοι και ένας διορισμένος υπάλληλος του Δήμου, ο οποίος καυχιόταν κιόλας πως «φτιάχτηκε το θεατράκι».
Ακόμα και στις παραχωρήσεις χώρων στους Συλλόγους υπήρξαν «δικοί μας και δικοί σας». Σχηματίστηκε μία Επιτροπή με πρόεδρο τον Αντιδήμαρχο πολιτισμού, η οποία έλεγξε τις αιτήσεις και έκανε εισήγηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για έγκριση. Όταν όμως συγκεκριμένος Σύλλογος ζήτησε το Α’ Κ.Α.Π.Η. για πρόβες παραστάσεων του απάντησε άλλος Αντιδήμαρχος πως δεν γίνεται να δοθεί γιατί «έχουν σχεδιαστεί καθημερινές δράσεις, οι οποίες ΘΑ αρχίσουν να υλοποιούνται». Βέβαια, το γεγονός ότι το ΣΤ΄ Κ.Α.Π.Η. με εισήγηση του Αντιδημάρχου πολιτισμού και απόφαση του δημοτικού συμβουλίου έχει παραχωρηθεί σε σύλλογο για να παίζει Μπριτζ δείχνει τόσο τις προτεραιότητες της δημοτικής αρχής όσο και την σχέση του Δημάρχου με τον πολιτισμό.
Εμφανέστατα τα πανηγύρια και τα χαρτιά παράγουν περισσότερο πολιτισμό από το θέατρο.
Γενικά η ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζει ο Δήμαρχος τα πάντα φαινόταν από γεννήσεως του «φρέσκου» συνδυασμού του. «Ναι σε όλους και όλα» προκειμένου να πάρουμε ψήφο, ξεκάθαρη παραδοχή πως «Ο Δήμος δεν πρέπει να έχει αποθεματικό», παραχωρήσεις χώρων ακόμη και σε συλλόγους «υπό σύσταση», η επιδιόρθωση μίας κολώνας σε παιδική χαρά ήταν θέμα «ενδιαφέροντος και όρεξης και όχι προϋπολογισμού».
Μετά τις εκλογές όλα άλλαξαν. Ναι σε «ορισμένους και υπό όρους», παραχωρούμε χώρο για χαρτιά, αλλά όχι για θέατρο και η κολώνα στην παιδική χαρά, έντεκα μήνες μετά παραμένει κίνδυνος για τα μικρά παιδιά.
Ξέρουμε όμως πια: «Και τι κάνατε εσείς κύριε Νανόπουλε;», μαζί με «Αυτή η δημοτική αρχή έχει σχέδιο» (το οποίο προφανώς και εμείς οι «απλοί πολίτες» δεν μπορούμε να το συλλάβουμε) και τέλος, αποποιούμενοι και τις ευθύνες μας πετάμε και ένα «Μην με εγκαλείτε. ΌΧΙ ΕΜΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ…»
Κωνσταντίνος Δουβής