«Έφυγε» σήμερα το πρωί ο τελευταίος μπαρμπέρης του Λουτρακίου.
Γνωστός σε όλους τους παλαιούς, κούρευε και ξύριζε με την παραδοσιακή φαλτσέτα τους Λουτρακιώτες. Ιδιαίτερα αγαπητός, καλός άνθρωπος, φιλήσυχος και καλός οικογενειάρχης. Διατηρούσε το κουρείο του κάτω από τη σημερινή πιάτσα των ταξί στο ΚΤΕΛ, στον πεζόδρομο, σε ένα ισόγειο κατάστημα, με τζαμαρίες γύρω γύρω.
Πιτσιρίκια, χαζεύαμε έξω από τη τζαμαρία, την τέχνη του! Παρακολουθούσαμε με θαυμασμό την «ιεροτελεστία» και κείνος ποτέ δε μας έδιωξε! Μας έβλεπε και χαμογελούσε! Μας έδινε και καραμέλες! και λουκουμάκι! «Παιδάκια μωρέ» έλεγε!
Ακολουθούσα τον πατέρα μου στο μπαρμπέρικο!
Θυμάμαι εκείνη την κατάλευκη ποδιά, που φορούσε στους πελάτες του για να μην γεμίσουν τρίχες από το κούρεμα. Την χειροποίητη σαπουνάδα (λίγο νερό, λίγο τριμμένο σαπούνι) και το πινέλο που την άπλωνε στο πρόσωπο, τις «χειρουργικές» κινήσεις με τη φαλτσέτα του στο ξύρισμα! Και μετά η κολώνια, ακόμα μυρίζω το άρωμά της, λεμόνι νομίζω ήταν! Εσταζε λίγη και πασάλιβε τα χέρια του και με μικρά χτυπηματάκια, φρέσκαρε το ξυρισμένο πρόσωπο του πελάτη του.
Θυμάμαι το ταλκ που έβαζε στο χοντρό πινέλο του και ξεσκόνιζε τις τρίχες από το λαιμό των πελατών του. Μοσχομύριζαν όλοι σαν έφευγαν από το μπαρμπέρικο του κυρ-Κώστα!
«Με τις υγείες σου»! έλεγε πάντα στο τέλος, ευγενικά!
Ο κυρ-Κώστας, δεν θα φύγει ποτέ! Εχει μείνει στο μυαλό και την καρδιά μας, στις αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων, τότε που το Λουτράκι ήταν πιο ανθρώπινο, πιο αγνό!
Ο Κων/νος Σπανουδάκης ήταν 89 ετών, τα τελευταία χρόνια έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια , ενώ το πρωί υπέστη έμφραγμα και κατέληξε.
Η κηδεία του θα τελεστεί αύριο το μεσημέρι στις 12.00 στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου στο Λουτράκι.
Η συντακτική ομάδα του loutrakiblog.gr εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια..
Καλό σου ταξίδι μπαρμπα-Κώστα….
Χ@ra
ΑντρεαςΛεκκαςουαλλια 🏆🏆Πολλά Συλληπητηρια στην οικογένεια του Κυρ Κώστα 🥲Χαρά η περιγραφή σου για το κουρείο είναι ακριβές !!Παντως δεν είναι ο τελευταίος μπαρμπέρης του Λουτρακιου !!Ο Κυρ Δημήτρης Γέρου (Λητσης ) παραμένει έστω και με λίγο βοηθεια μαζί μας !
Με αφορμή αυτή την (τόσο δυσάρεστη και θλιβερή) είδηση της απώλειας αυτού του συμπαθέστατου κουρέα και “μπαρμπέρη”, αλλά και ανθρώπου πάνω απ´όλα – ας είναι βεβαίως, και ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει – θυμήθηκα τον πολυαγαπημένο μου καθώς και συνονόματο παππού μου (πατέρας της μητέρας μου), ο οποίος “έφυγε” από αυτόν τον κόσμο “πλήρης ημερών” και στην ηλικία των 96 ετών… Τα στερνά του, καθώς και ιδιαιτέρως σκληρά και πολύ δύσκολα χρόνια που βίωσε και πέρασε (και αφότου απεβίωσε η κατά πολύ νεότερή του, σύζυγός του, και λατρεμένη γιαγιά μου, συγχρόνως), είχε πλέον αυτό ως επακόλουθο δυστυχώς, στο να καταπέσει σωματικά και ψυχικά τελείως, έπαψε δηλαδή να είναι ολόρθος, “στεκάμενος”, αγέρωχος και αυτοεξυπηρετούμενος, είχε μειωθεί επίσης, κατά πολύ η όρασης αλλά και η ακοή του, αλλά και προ πολλών ετών είχε απολέσει και εκείνα τα δόντια του, αντικαθιστώντας τα αυτά, με την χαρακτηριστική εκείνη κινητή “μασέλα” της εποχής του… Παρά ταύτα, διατηρούσε όμως ακέραιη και στο έπακρο την νοητική και πνευματική του διαύγεια και σκέψη, όπως ακόμη και το εκλεπτυσμένο, όσο επίσης και κορυφαίο του χιούμορ (που πάντα τον χαρακτήριζε) και πολλές φορές συνήθιζε τότε να μου λέει εμένα με νόημα, αλλά και λίαν, θα έλεγα, φιλοσοφημένα: “Βρε εγγονέ μου Τάσο, την γιαγιά σου και γυναίκα μου την έχασα, την ακοή μου επίσης, πάει στα κομμάτια, την έχασα και αυτήν, την όρασή μου το ίδιο, τα δόντια μου τα απώλεσα και αυτά, και μάλιστα ολότελα, μιάς και δεν μου έχει απομείνει στο στόμα μου ούτε ένα έστω και για ενθύμιο η και για δείγμα, για ισορροπία, ευστάθεια και περπάτημα ούτε λόγος, καθότι πλέον (παρα)γέρασα και δεν με βαστάνε διόλου τα πόδια μου να σταθώ και να προχωρήσω η ακόμη και να διανοηθώ να αποτολμήσω και να αποπειραθώ να κάνω δύο βήματα παραπέρα, κατά συνέπεια λοιπόν, τι τη θέλω πιά αυτήν τη ζωή μου, μιάς και δεν μου έφτανε που έμεινα έτσι ξαφνικά κχήρος και μαγκούφης, έχω καταστεί από πάνω, συγχρόνως, και ένα ασήκωτο βάρος του ευατού μου, μιας και είμαι πλέον, ταυτοχρόνως και “φαφούτης” και “κουτσός” και “κουφός” και “αόματος”(σχεδόν), έχω εν ολίγοις απολέσει και στερηθεί δηλαδή, όλες μου τις χρήσιμες, πολύτιμες, αναγκαίες και βασικότατες οργανικές λειτουργίες και αισθήσεις, και μονάχα αυτό το καταραμένο, ανυπόφορο, καταπιεστικό όσο και καθόλα περιττό, καθώς επίσης και παντελώς αχρείαστο παλιοξύρισμα, μου έχει απομείνει στα 96 μου χρόνια και δεν λέει και αυτό… να πάψει να υφίσταται και να… σταματήσει, απλά για να με ταλαιπωρεί, να με γδέρνει δηλαδη και να με ερεθίζει, μα και να μου “κατακόβει” κάθε φορά το πρόσωπό μου, το σαγόνι, το πηγούνι και την μούρη, καθώς και – εν τέλει – μια ζωή αυτό, να με σκυλοπαιδεύει, να με τυραννάει και να με βασανίζει”!! Τασος
Αντρέας ΛεκκαςΟυαλλια 🏆🏆ένας από τους παλιούς μπαρμπέρης ο Κυρ Κώστας. Πατερουδης. Οικονομου, αδερφοί Γέρου (Λητσεους) έχουν ξουρισει και κουρεψει γενιές και γενιές στο Λουτράκι. Η αναφορά του μπλοκ για τον κυρ Κώστα όπως πάντα ακριβώς όπως ήταν και την θυμόμαστε εμείς οι ποιο μεγάλοι. Παραμένει παντωςενας από τους παλιούς θρυλικούς μπαρμπερηδες που ο Αντρέας πήγαινε για κούρεμα πιτσιρικάς ο κυρ Δημήτρης Γέρου. (Λιτσης) Με χαροποιεί που τον βλέπω κάθε καλοκαίρι όταν έρχομαι στο Λουτράκι έστω και με κάτι προβλήματα που έχει και τα λέμε. Καλό ταξίδι στον Κυρ Κώστα
Άκρως συγκινητική θα έλεγα, όσο επίσης και απόλυτα ανθρώπινη η πιο πάνω περιγραφή της Χαράς, γι’ αυτόν τον συμπαθέστατο μπαρμπέρη, αλλά και καθόλα ευγενικό, πολιτισμένο και εξαίρετο άνθρωπο, τον κυρ – Κώστα, που δεν βρίσκεται πιά ανάμεσά μας. Με αφορμή αυτό, να σας διηγηθώ και την μικρή και χαρακτηριστικη, καθώς και λίγο πολύ γνωστή, αυτή ιστοριούλα, με το Διογένη και το περίφημο φανάρι του. Που λέτε λοιπόν, κάποιοι περαστικοί βλέποντας ένα πρωινό στο διάβα τους, τον Διογένη με ένα κοτζάμ φανάρι, να ψάχνει και να αναζητει εναγωνίως και επιμόνως κάτι, τον ρώτησαν έτσι από περιέργεια και απορία: “Κύριε Διογένη, τι αναζητήτε και τι ψάχνετε έτσι σχολαστικά και επισταμένως να βρείτε, κρατώντας μάλιστα στα χέρια σας, και αυτό το μεγάλο φανάρι”? Και τους απαντάει ο Διογένης. “Φίλοι μου καλοί και αγαπητοί, αναζητώ και ψάχνω να βρω κάποιον άνθρωπο γύρω μας”! Και τον ξαναρωτάνε λοιπόν, τούτη την φορά με ακόμη μεγαλύτερη την περιέργεια και την απορία, αυτοί οι περαστικοί: Μα καλά, από ανθρώπους άλλο τίποτα, βρίθει στην κυριολεξία ο τόπος μας, τόσοι πολλοί και διάφοροι, καθώς και ποικίλοι και για όλα τα γούστα, κυκλοφορούν, κύριε Διογένη μας, ανάμεσά σας και μπροστά σας, τυφλός, στραβός και αόματος είστε και δεν τους βλέπετε όλους αυτούς, παρά κάθεστε, όπως λέτε, και τους αναζητείτε και τους ψάχνετε, κουβαλώντας και ένα τόσο δα μεγάλο φανάρι”, και μάλιστα, κάτι τέτοιο το κάνετε και πρωινιάτικα?!! Και τους ανταπαντά ο Διογένης, λίαν αφοπλιστικά: “Αγαπητοί μου φίλοι και συνάνθρωποι – που από,τι φαίνεται δεν με καταλάβατε καλά τι σας είπα – ναι μεν άνθρωποι μπορεί τριγύρω μας να υπάρχουνε μπόλικοι και άφθονοι, αλλά και επίσης να είναι αυτοί και πολλοί και διάφοροι, πλην όμως, αυτό που ΔΕΝ βρίσκεται, αλλά και ούτε και υπάρχει, ούτε καν έστω και για δείγμα ανάμεσά μας, και απεγνωσμένως όπως με βλέπετε, αλλά και τόσο πολύ επιμόνως, το ψάχνω – καθαρά συμβολικά – με ετούτο το φανάρι μου και το αναζητώ, είναι οι γνήσιοι, οι αυθεντικοί, οι ευγενικοί, οι καλοσυνάτοι και – ε ν τέλει – οι ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, με το ΟΛΑ τα γράμματα, κεφαλαία!! Δυστυχώς, αυτό ακριβώς είναι που μας έχει τελειώσει, μας έχει εκλείψει, διόλου δεν απαντάται, αλλά και καθόλου δεν υφίσταται και δεν υπάρχει και είναι εντελώς ανύπαρκτο, δυσεύρετο, όσο επίσης και “είδος προς εξαφάνιση” (δηλαδή τι “είδος προς εξαφάνιση”, που έχει εξαφανιστεί προ πολλού αυτό, ήδη!), σε ετούτες τις μέρες μας”… Τασος
ΑντρεαςΛεκκαςΟυαλλια🏆🏆Να καλησπερίσουμε τον φίλο μας τον Τάσο που όπως πάντα μας γράφει τα ωραία του σχόλια και περιγράφει ιστορίες και περιστατικά επι του θέματος !Δεν νομίζω να τον γνώριζες το Κυρ Κώστα τον κουρέα ,αλλά όπως κανείς πάντα λες τον καλό σου τον λόγο και ετσι είναι το σωστό !Αυτη είναι η διαφορά σου με τους άλλους μίζερους εδώ μέσα συμπολιτες μου !Και εγώ οταν λέω ιστορίες με καλό σκοπό η αναφέρομαι σε ανθρώπους που γνωρίζω η γενικά αν πω καλό λόγο βλέπεις τι ακολουθεί !!Ετσι για ενημερωσει δίκη σου Λοιπον φιλε Τάσο και για τους νέους εδώ του μπλογκ να σου πω για την ιστορία των μπαρμπέρης ν και κουρείς Λουτρακιου οσο θυματε ο μπάρμπα Αντρεας 😜Τώρα που είπα μπάρμπα Αντρέα θυμήθηκα τον παππού μου !!Ο παππούς παραδοσιακός τύπος ξουριζοταν σε μπαρμπέρη !Πιτσιρικο με επερνε στον μπαρμπέρη να ξυριστεί ο παππούς και να κόψω και εγώ τα μαλλιά !»Αμερικανακι «ήταν της μόδας τότε αρχές δεκαετίας 70 το κούρεμα των πιτσιρικάδων !Στο Λουτρακι τότε είχε πολλά κουρεία !Εγω πήγαινα στους αδερφούς Γέρου (Λιτση )και με κούρευε ο Κυρ Τάκης !οταν γιναμε ποιο μεγάλοι κάπως φρόντιζε την κόμμωση μου η φίλες μου η Κατερίνα και Σωτηρία που είχαν κομωτηριο και πήγαινε όλοι η παρέα μου τότε !Αργοτερα ειχα για κουρέα μου τον φίλο τον Σπύρο Ταπαταπα μέχρι που εφυγα για Αγγλία !!Δεν έκανα ποτε ξουρα σε κουρείο 😜😜μόνο κούρεμα !😂😂Τωρα θα γράψω και μερικά ονόματα από παλιούς κουρείς της πόλης αλλά δεν θα τους ξερεις φυσικα αλλά τιποτα 57ρηδες σαν και μένα θα ξερουν αλλά και να μάθουν τα μικρά του μπλογκ !!Αδερφοι Γέρου ,Πατερουδης ,οικονόμου ,Μουζακης ,Σπανουδάκης ,ο Κυρ Αλεκος δεν θυμαμε το επίθετο !Αλλη φορά θα σου γράψω και για τα κομμωτήρια !Τωρα που είπα για κομμωτήρια να αναφερω και τον φίλο μου τον καλό Βασίλη Ντατσο που έχει δεκαετιες κομμωτήριο στο Λουτρακι !!Ετσι για την ιστορία για να δείτε τη φίρμα είναι ο Αντρεας με είχε κουρεψει ακόμα και ο «εθνικός μας κομμωτής «ο φίλος μου ο Σουλης ο Σουκουλης που δυστυχως τον χάσαμε πριν λίγα χρόνια !Δεν γνωρίζω εκτός από τον Μουζακη και τον Τάκη Γέρου αν είναι στην ζωή οι αναφερόμενοι κουρεες και να με συχωρεσουν λόγο ότι δεν μενω Λουτρακι για να μαθαίνω !!Για αυτο παρακολουθώ το loutrakiblog που μας ενημερώνει !!Ελπιζω να σου είπα φίλε Τάσο την ιστορία του λουτρακιου για τρίχες και μουστάκια και σου βάζω στοίχημα ότι θα βρεθεί κάποιο νούμερο να το χαλάσει το άρθρο αυτο γιατί σχολίασα εγώ και εσυ !!Για τελος κράτησα και το γνωστό που έλεγαν για τους κουρεες οι μάγκες τα παλιά τα χρόνια !Ο Πελέ της τρίχας 😜😜Καλή εβδομάδα σε όλους