- O Γιώργος Αθανασόπουλος είναι ο δικός μας Γιώργος! Συνεργάτης μας, το αγαπημένο παιδί, του LB και του K24!
Με σπουδές στις Κοινωνικές Επιστήμες και τη Δημοσιογραφία, ο Γιώργος είναι χαρισματικός, εργατικός και πολυτάλαντος. Εκτός από την αγάπη του για τις επιστήμες του, αγαπά πολύ και τη μουσική. Εκανε δειλά δειλά τα πρώτα του βήματα στη δισκογραφία πριν τρία χρόνια!
- Συστήθηκε στο μουσικόφιλο κοινό μέσα από τις «Αναμνήσεις» πριν από 3 χρόνια και μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να τα κάνει όλα «Κόλαση».
Ο Γιώργος Αθανασόπουλος είναι εκτός των άλλων και ένας πολλά υποσχόμενος καλλιτέχνης της νέας γενιάς που προσπαθεί πάντα να μας κρατά το ενδιαφέρον μέσα από τις μουσικές του επιλογές και…. μια χαρά τα καταφέρνει αν δείτε τα τραγούδια του ένα – ένα.
Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το νέο του τραγούδι που κυριολεκτικά τα κάνει όλα «Κομμάτια».
Πάμε να τον απολαύσουμε στο νέο το τραγούδι «Κομμάτια» και φυσικά να κάνουμε εγγραφή στο προσωπικό του κανάλι για να μπορούμε να μαθαίνουμε ό,τι καινούριο κάνει….
Γιώργος Αθανασόπουλος – Κομμάτια…… Απλά ΣΠΑΣΤΕ ΤΟ!!!!
Από όλους εμάς στο LB και το Κ24 ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ!!!
ΚΑΙ κοινωνικές επιστήμες ΚΑΙ δημοσιογραφία ΚΑΙ μουσική. ΑΞΙΟΣ, ικανός, δημιουργικός, παραγωγικός, χρήσιμο άτομο της κοινωνίας μας και δη του τόπου μας. Τέτοιους ανθρώπους χρειαζόμαστε εδώ για να προκόψουμε. Όσοι δεν έχουν βγάλει ούτε το σχολείο, μακριά μας, ξουτ, στο καλό. Η Ελλάδα έδωσε τα φώτα του πολιτισμού και μόνο για πολιτισμένους είναι.
Και από τον φέρελπι αυτόν, Γιώργο (Αθανασόπουλος), εις τον πρεσβύτερο ετούτον, Γιάννη (Πάριος) και με το εξαιρετικά όμορφο και εύηχο και άκρως μελωδικό, όσο και καταπληκτικό και μοναδικό αυτό, τραγουδάκι του, το “ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ”, διότι όπως και να το κάνουμε, ο νέος είναι ωραίος, αλλά και ο παλιός, είναι αλλιώς! Πάμε μαέστρο, λοιπόν! 🎵Μ’ ένα τραγούδι σου ‘λεγα, θα σ’ αγαπώ για πάντα, κι ερχόταν ο αντίλαλος, σαν μια παλιά μπαλάντα, για πάντα για πάντα. Κι έγιν’ η αγάπη ερημιά, μια φυσαρμόνικα παλιά που την πετάξαν τα παιδιά, χωρίς καρδιά, κι απ’ τησς αγάπης τον καιρό, τραγούδι έμεινε πικρό, μα να ξεχάσω δεν μπορώ, σε καρτερώ, για πάντα για πάντα. Σε ρώταγα αν μ’ αρνηθείς, και μου ‘λεγες ποτέ μου, κι ακούω τον αντίλαλο, ακόμα τώρα Θεέ μου, ποτέ μου ποτέ μου. κι έγιν’ η αγάπη ερημιά, μια φυσαρμόνικα παλιά, που την πετάξαν τα παιδιά, χωρίς καρδιά, κι απ’ της αγάπης τον καιρό, τραγούδι έμεινε πικρό, μα να ξεχάσω δεν μπορώ, σε καρτερώ, για πάντα για πάντα🎵 Αφιερωμένο σε όλες και όλους. Τασος