- Η περίφημη Μαυρολίμνη, ο μύθος που την συνοδεύει… και ο Ζαν Ζακ Κουστώ!
Η Μαυρολίμνη Λουτρακίου, είναι μια έκταση περίπου 30 στρεμμάτων η οποία χωρίζεται με φυσικό φράγμα από την θάλασσα και βρίσκεται πολύ κοντά στο φαράγγι των Μύλων το οποίο δημιουργήθηκε από τον σεισμό των Αλκυονίδων το 1981. Βρίσκεται περίπου 10 χιλιόμετρα από το Αλεποχώρι Αττικής στη διαδρομή προς τον Σχοίνο.
Πολλές ιστορίες έχουν ακουστεί για την περιοχή. Από το απύθμενο βάθος της και ότι συνδέεται με το ρήγμα των Αλκυονίδων που βρίσκεται ακριβώς απέναντι, έως και ότι στην αρχαιότητα εκεί υπήρχε ολόκληρη πόλη, η οποία κατέρρευσε μετά από έναν δυνατό σεισμό.
Προειδοποιητικές πινακίδες πάντως ότι «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΟΛΥΜΠΙ» υπάρχουν παντού. Η περιοχή δεν κατοικείται μόνιμα αλλά μόνο το καλοκαίρι. Παλαιότερα υπήρχε και ψαροταβέρνα, η οποία με τα χρόνια της κρίσης έβαλε λουκέτο.
Για τη Μαυρολίμνη και την ιστορία της πάντως παλαιότεροι ψαράδες έλεγαν ότι την περιοχή είχε επισκεφθεί και ο γιος του Ζαν Ζακ Κουστώ για να διαπιστώσει το βάθος της.
Η απαράμιλλου κάλλους Μαυρολιμνη βρίσκεται στο Β.Α άκρο του Δήμου και ανήκε διοικητικά στην κοινότητα Πισίων…
Το 1998 επί Νόμου Καποδίστρια πέρασε στον Δήμο ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ -ΠΕΡΑΧΩΡΑΣ και στη συνέχεια επί Καλλικράτη στο Δήμο ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ -ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ .
Πρόκειται για μια λίμνη έκτασης περίπου 80.000 m2 η οποία χωριζόταν από τον κορινθιακό κόλπο με φυσικό ανάχωμα μήκους 800μ. και πλάτους 11μ. περίπου.
Στο σεισμό των Αλκυονίδων το έτος 1981 ένα τμήμα του φυσικού αναχώματος μήκους 30 μ. υποχώρησε με συνέπεια η λίμνη να συνενωθεί με την θάλασσα του κορινθιακού και έτσι να γίνει λιμνοθάλασσα .
Αποτέλεσμα του φυσικού αυτού γεγονότος ήταν ως λιμνοθάλασσα πλέον η Μαυρολιμνη να αποκτήσει αιγιαλό και παραλία.
Η Μαυρολίμνη, βρίσκεται ανάμεσα στο Αλεποχώρι και τον Σχίνο
Οντως ειναι υπεροχη και μαγευτικη, η “Μαυρολίμνη”. Και εδω ομως παρατηρηται (οπως και σε παλαιοτερο σχολιασμο μου, ειχα πει και αναφερει, και για τα νοτια παραλια της Βοιωτιας), το εξης παραδοξο και περιεργο φαινομενο, για τα τουριστικα μεγεθη και δεδομενα της χωρας μας: Απο την περιοχη του “Πόρτο Γερμενού” (“Αρχαία Αιγόσθενα”) και της Ψάθας, εως και του ακρωτηριου “Μελαγκά βι” (“Ηραίον”), δεν αναφερεται και δεν καταγραφεται, επισημως τουλαχιστον, ουτε ενα (1), ξενοδοχειακο καταλυμα! Και μιλαμε – και εδω – για μια πολυ μεγαλη, χαρισματικη, υπεροχη και πανεμορφη παραλιακη εκταση, διπλα μαλιστα, και στην Αττική… Τασος
Επειδή “χορεύει” επάνω στις λέξεις με περίτεχνο και επιδέξιο τρόπο, νομίζω πως δικαίως και αξίως του ταιρίαζει ο τίτλος “Ξιαρχό του LB” και εύχομαι να τον διατηρήσει και στη νέα ιστοσελίδα.
Καλη σας ημέρα! Αλήθεια, “βρίσκετε”, κύρια Αλέκα?! ΥΓ: Πάντως, το μόνο κοινό, το οποίο και με “ενώνει” – τρόπον τινά – με τον κυριο αυτόν, τον – πως τον είπατε – Ξιαρχο(?), είναι το μικρό ονοματάκι και των δυονων μας, θαρρώ. Τασος
Και όχι μόνο. Μου αρέσει η σύνεση και η μετριοπάθειά σου.
Τζαμπα σας αποχαιρετίσαμε κύριε Τάσο !!Μετα την ανακοίνωση σας ότι δεν θα σχολιάζεται σας ειχα ευχηθει καλή συνέχεια και τα σχετικά !!Καλο είναι παντως που συνεχίζετε αν και στεναχωρεί μαλλον κάποιους !!την Καλησπερα μου
Η δικη μου η αίσθησης και η πεποιθησης, αγαπητέ μου κύριε, είναι πως ο,τι καμία κύρια και κανένας κύριος (όσο και αν αυτή/αυτός, δεν συμφωνεί μαζί μου), δεν στεναχωρηται, η και δεν έχει πρόβλημα, με την εδώ παρουσία μου. Φυσικά δεν παίρνω και κανέναν όρκο (εις σ’ αυτό το οποιο ισχυριζομαι, λέγω, καθώς και νομίζω), αλλά και ούτε επίσης, και μάντης είμαι – παντως αυτό είναι, που προσωπικά θέλω να το ελπίζω… Τασος
Αν πιθανώς και ενδεχομένως, δεν με γουστάρουν και δεν με θέλουν εδώ μέσα, όλοι άλλοι, ούτε και που με απασχολεί, ούτε που με σκοτίζει, ούτε που μέλλει, ούτε και που με νοιάζει, μιας και προσωπικά, μου φτάνει, μου αρκει, μου περισσεύει και μου είναι αυτό, και υπεραρκετό, εις στο να με θέλει και να με αποδέχεται, η Χαρά, ως συστηματικό σχολιαστή, αυτού της, του blog! Αν και παρόλα αυτά – “άγνωσται άι βουλαι” των (περισσοτερων), γυναικών!! Τασος
Δεν χρειάζεται Τάσο μου να με ρωτήσεις πως τον είπα. Απλά χρειάζεται να διαβάσεις πιο πάνω για να το εμπεδώσεις. Τόσα απλό και εύκολο είναι, ας είσαι καλά.
Το ανέφερα αυτό υπό την έννοια, πως ούτε που τον είχα στα υπόψη, ούτε που τον γνώριζα, ουτε και που τον ήξερα, τον κύριο αυτό, κύρια Αλέκα μου, και απλά έτυχε τωρα, να τον μαθω από εσάς. Δυστυχώς, τυγχάνει και συμβαίνει και το ‘χει, απ’ ο,τι φαίνεται αυτο και η μοίρα μου, εις στο να είμαι συνονόματος με κάτι, πολύ ιδιαίτερους, ξεχωριστούς, περίεργους, εκκεντρικούς, όσο επίσης, και απίθανους τύπους! Ας είναι! Και εσείς, αγαπητή μου κυρια, να είστε πάντα καλά. ΥΓ. Πάντως και για… καλή μου τύχη, αλλά και για την ιστορία, γνωρίζω πως υπάρχει επίσης, και ένας συνονόματος μου γιατρός – χειρουργός, ονόματι Αναστάσιος Ξιάρχος. Τασος
Ας είσαι καλά Τάσο μου και άριστα πράττεις που συνεχίζεις να χορεύεις, τρόπον τινά, στο LB με την ευελιξία, το ταλέντο, το τακτ και τη ευλυγισία του Ξιαρχό. Είναι διάσημος και βεντέτα και τον ήξερες καλά από πριν, διότι εγώ δεν ανέφερα το μικρό του όνομα. Άλλα κοινά σας επίσης, η σπιρτάδα σας και η μαεστρία σας.
Όχι, αγαπητή μου κύρια Αλέκα – πρώτου εσείς μου τον αναφέρετε, ούτε που τον είχα δει ποτέ μου, ούτε που τον είχα στα υπόψιν, ούτε και που τον ήξερα, αλλα ούτε επίσης, και που τον γνωριζα, τον κύριο αυτόν. Πραγματι λοιπόν, εσείς, απλώς εδώ πρωτοαναφέρατε το επώνυμο του, και εγώ δεν έκανα τίποτα παραπάνω από το να τον “γκουγκλαρω εις στο ίντερνετ τον εν λόγω, ουτως ωστε να δω και να διαπιστώσω, με ποιον κύριο με παρομοιαζετε, με συγκρίνετε, ακόμη ακόμη, και με ταυτιζετε. Φαντάζομαι πως ο,τι και εσείς, αλλά και ο καθένας εις στη θέση μου, έστω και από μιαν απλή περιέργεια, το ίδιο ακριβώς θα έπραττε. Τασος
Έπειτα αυτός ο συνονόματος μου, ο κύριος, κύρια Αλέκα μου, δεν ξέρω αν ειναι βεντέτα, φίρμα ονομαστός και διάσημος, πάντως σίγουρα είναι – αλλά και κατά πως φαίνεται – και ολίγον τι “σειομενος”, “σεισμογενής” και “τρεμαμενος”, εν αντιθεση με τον γράφοντα, ο οποίος ειναι λίαν, σταθερός, στερεός και… ασειστος! Με εννοείται, φαντάζομαι, το τι ακριβώς εννοώ και θέλω και να πω… Τασος