Νέες αλλαγές φέρνει το εργασιακό νομοσχέδιο που προωθείται καθώς διαφοροποιείται ακόμη και το άρθρο που αφορά στις αποζημιώσεις των μισθωτών!
Σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένεται να νομοθετηθεί η εναλλακτική λύση της επιπλέον αποζημίωσης αντί της υποχρεωτικής επαναπρόσληψης, για τους μισθωτούς η απόλυση των οποίων κρίνεται άκυρη από τα δικαστήρια.
Σύμφωνα με το imerisia.gr, αυτή η «έξτρα» αποζημίωση που θα καταβάλλει η επιχείρηση στον εργαζόμενο, προκειμένου να μην τον επαναπροσλάβει κι ενώ η απόλυσή του θα έχει κηρυχθεί άκυρη, αναμένεται να κυμαίνεται από 3 έως 24 επιπλέον μηνιάτικα, ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της επιχείρησης.
Η διάταξη αναμένεται να αναφέρεται σε αποζημίωση, από αστική ποινή, όχι κατώτερη των 3 μηνών και όχι ανώτερη των 24 μηνών.
Μένει να προσδιοριστεί αν την πρωτοβουλία της επιλογής θα την έχει και ο εργοδότης εκτός από τον εργαζόμενο.
Κατά πληροφορίες, οι απολυθέντες, δηλαδή οι εργαζόμενοι, θα μπορούν να ζητούν την αστική ποινή, δηλαδή την «έξτρα» αποζημίωση, αντί της επαναπρόσληψής τους, ενώ δεν αποκλείεται να εξεταστεί και το δικαίωμα του εργοδότη για κάτι τέτοιο, ιδίως αν συντρέχουν οικονομοτεχνικοί λόγοι στην επιχείρηση που καθιστούν δυσχερή την επαναπρόσληψη.
Όπως εξηγούν ειδικοί εργατολόγοι, ο περιορισμός της υποχρεωτικής επαναπρόσληψης σε επιπλέον αποζημίωση, ισχύει στην Ιταλία από το 2015, ενώ εφαρμόζεται και στην Γερμανία.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, το νέο αυτό δικαίωμα δεν θα αφορά ειδικές περιπτώσεις εργαζομένων – όπως έγκυες, συνδικαλιστές κλπ. – που δεν μπορούν να απολυθούν παρά μόνο για σπουδαίο λόγο.
Θα αφορά όμως άλλες περιπτώσεις, για τις οποίες η απόλυση μπορεί να κριθεί άκυρη από τα δικαστήρια, όπως απόλυση για οικονομοτεχνικούς λόγους, απόλυση λόγω εμπάθειας, για τιμωρητικούς σκοπούς κ.α.
«Προφανώς το μέτρο αυτό θα πρέπει να ισχύσει κατά κύριο λόγο στις περιπτώσεις που έχει διαρρηχθεί η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ εργαζόμενου και επιχείρησης αλλά και στις περιπτώσεις που η επιχείρηση για οικονομοτεχνικούς λόγους δεν μπορεί να απασχολήσει εκ νέου τον εργαζόμενο», σχολιάζει ο δικηγόρος – εργατολόγος, Γιάννης Καρούζος.
Εργασιακά: Πότε είναι άκυρη η απόλυση
Με μια νέα διάταξη στο εργασιακό νομοσχέδιο συγκεντρώνονται όλες οι περιπτώσεις, για τις οποίες μια απόλυση μπορεί να είναι άκυρη.
Στην ρύθμιση αναφέρονται συνδικαλιστές, έγκυες γυναίκες, περιπτώσεις διάκρισης λόγω φύλλου, λόγω άρνησης αλλαγής σύμβασης από πλήρη σε μερική απασχόληση ή περιπτώσεις κατά τις οποίες η απόλυση αντίκειται σε άλλη διάταξη νόμου.
Ρύθμιση υπάρχει στο εργασιακό νομοσχέδιο και για την προειδοποιημένη απόλυση.
Με την νέα ρύθμιση, δίνεται το δικαίωμα στον εργοδότη, έχοντας προειδοποιήσει για την απόλυση τον εργαζόμενο, να μη toy επιτρέψει την πρόσβαση στην εργασία, ενώ θα υποχρεούται να του καταβάλλει το μισθό όπως προβλέπεται.
Ορίζεται προθεσμία 4 μηνών για τον εργοδότη, προκειμένου να τηρήσει σωστά τις διατυπώσεις ώστε να μην κηρυχθεί άκυρη η απόλυση.
Υπενθυμίζεται πως κάθε εργαζόμενος όταν απολύεται έχει προθεσμία 3 μηνών για να υποβάλλει αγωγή επαναπρόσληψης.
Πλέον ο νόμος θα δίνει το περιθώριο στον εργοδότη, αν για παράδειγμα έχει γίνει λάθος στο έντυπο, μέσα σε 4 μήνες να μπορεί να το διορθώσει.
Δίνεται έτσι μια δυνατότητα να έχει το δικαίωμα ο εργοδότης να σταματήσει την ακυρότητα της απόλυσης αν αυτή συντελέστηκε – για παράδειγμα – για μη καταβολή αποζημίωσης ή δεν τηρήθηκε ο τύπος.
Υπό την νέα ρύθμιση, ο εργοδότης μπορεί να διορθώσει το λάθος του εντός 4μηνης προθεσμίας, οπότε σταματά η ακυρότητα καταγγελίας και η επιδίκαση μισθών υπερημερίας.
Εργασιακά: Νόμιμη η εργασία τις Κυριακές για αυτούς τους κλάδους
Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που αναμένεται να εμφανιστεί σε δημόσια διαβούλευση αμέσως μετά το Πάσχα διευρύνει την λίστα των κλάδων στους οποίους επιτρέπεται η λειτουργία των επιχειρήσεων και η απασχόληση των εργαζομένων κατά τις Κυριακές.
Ταυτόχρονα απελευθερώνει πλήρως την διαδικασία διευθέτησης του χρόνου εργασίας, δίνοντας το δικαίωμα σε εργοδότες και εργαζόμενους να διευθετούν τα ωράρια με ατομικές συμβάσεις.
Σύμφωνα με την «Ημερησία» η λίστα των εξαιρέσεων που επιτρέπει την εργασία κατά την Κυριακή επεκτείνεται σε επτά ακόμη κλάδους της οικονομίας:
- Παραγωγής, αποθήκευσης, μεταφοράς και διανομής φαρμάκων και παραϊατρικού υλικού.
- Για την εκτέλεση παράδοσης αγαθών στους καταναλωτές που έχουν παραγγελθεί εξ αποστάσεως, τηλεφωνικά ή από ηλεκτρονικό κατάστημα υπεραγορών (super market) και κάθε άλλου εμπορικού καταστήματος, ως κέντρο διανομής και παράδοσης θεωρούνται και το φυσικό κατάστημα λιανικής πώλησης και οι αποθήκες του.
- εφοδιαστικής αλυσίδας (“logistics”), ιδίως παραλαβής, αποθήκευσης, συλλογής και διανομής εμπορευμάτων .
- κέντρων κοινών υπηρεσιών (“shared services centers”) ομίλων επιχειρήσεων, ιδίως στους τομείς της λογιστικής, του ανθρώπινου δυναμικού, της μισθοδοσίας, των Η/Υ (ΙΤ), της κανονιστικής συμμόρφωσης, των προμηθειών και άλλων.
- κέντρων δεδομένων (“data centers”) και εν γένει μηχανογραφικών κέντρων ομίλων επιχειρήσεων,
ψηφιοποίησης έγχαρτου αρχείου. - παροχής υπηρεσιών τηλεφωνικού κέντρου εξυπηρέτησης και τεχνικής υποστήριξης πελατών.
Στο νέο καθεστώς, διατηρείται ως έχει το πλαίσιο της επιπρόσθετης αμοιβής για τα κυριακάτικα. Όπως επισημαίνουν ειδικοί εργατολόγοι το πλαίσιο της επιπρόσθετης αμοιβής διαφοροποιείται σήμερα ανάμεσα στους εργαζόμενους επιχειρήσεων η λειτουργία των οποίων απαγορεύεται ή επιτρέπεται κατά τις Κυριακές.
Για επιχειρήσεις που δεν υπάγονται στις διατάξεις περί Κυριακής αργίας, το προσωπικό που θα απασχοληθεί δικαιούται να λάβει προσαύξηση 75% επί του νομίμου ημερομισθίου, καθώς και αναπληρωματική εβδομαδιαία ανάπαυση σε άλλη ημέρα της εβδομάδας.
Για επιχειρήσεις που υπάγονται στις διατάξεις περί Κυριακής αργίας και λειτουργούν έκτακτα, με άδεια της Επιθεώρησης Εργασίας, ο εργαζόμενος δικαιούται να λάβει το 1/25 του μισθού, προσαυξημένου κατά 75%.
Επίσης, σε περίπτωση που το προσωπικό απασχοληθεί κατά την Κυριακή για περισσότερες από 5 ώρες, τότε δικαιούται αναπληρωματική εβδομαδιαία ανάπαυση σε άλλη ημέρα της επόμενης εβδομάδας. Αυτά ισχύουν για όσους αμείβονται με μηνιαίο μισθό (όχι με ημερομίσθιο) τόσο σε νόμιμη όσο και σε παράνομη απασχόληση.
Εργασιακά: Σοκ και για τις υπερωρίες!
Κατά την παρουσίαση του εργασιακού νομοσχεδίου στο υπουργικό συμβούλιο τον περασμένο Οκτώβριο είχε επισημανθεί πως στο Μέρος V προβλέπεται η προσθήκη επιχειρήσεων και εργασιών στη λίστα που ήδη επιτρέπει την εργασία την Κυριακή. Στο ίδιο Μέρος V του νομοσχεδίου προβλέπεται επίσης το μείζον θέμα της διευθέτησης του χρόνου εργασίας.
Το νέο μοντέλο έρχεται με πιλότο παλαιότερους νόμους με τελευταίο έναν νόμο του 2011.
Οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν, με συγκεκριμένες προϋποθέσεις, εργαζομένους ως 10 ώρες ημερησίως κατά μέγιστο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, εφόσον εντός 6μήνου εξοφλούν τις επιπλέον 2 ώρες πέραν του 8ώρου, με αντίστοιχη μείωση ωρών σε άλλες εργάσιμες ημέρες ή με ρεπό ή με ημέρες άδειας.
Οι συμψηφισμοί του χρόνου εργασίας μπορούν να λαμβάνουν χώρα για ένα 6μηνο εντός ενός έτους, που αναμένεται να είναι η περίοδος αναφοράς.
Κατά την διευθέτηση, ο μέσος όρος των ωρών εβδομαδιαίας εργασίας για ένα έτος στις οποίες δεν περιλαμβάνονται οι ώρες της υπερεργασίας και των νόμιμων υπερωριών της περιόδου μειωμένης απασχόλησης, παραμένει στις 40 ώρες (για όσους εργάζονται με 5ήμερο 8ωρο), ενώ με συνυπολογισμό των ανωτέρω ωρών υπερεργασίας και νομίμων υπερωριών, δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις 48 ώρες.
Η μεγάλη αλλαγή του νέου πλαισίου είναι πως το πράσινο φως για τους συμψηφισμούς θα ανάβει με ατομική σύμβαση – συμφωνία εργοδότη και εργαζόμενου.
Σήμερα απαιτούνται επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή συμφωνία του εργοδότη με συνδικαλιστική οργάνωση στην επιχείρηση για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας
Εργασιακά: Τέλος και το 8ωρο;
Σύμφωνα με πληροφορίες, το σχέδιο νόμου προβλέπει την απασχόληση των ιδιωτικών υπαλλήλων έως και 10 ώρες την ημέρα χωρίς επιπλέον αμοιβή.
Οι εργοδότες, κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, θα απασχολούν επιπλέον δυο ώρες την ημέρα το προσωπικό και εντός εξαμήνου να εξοφλούν τις επιπλέον ώρες με αντίστοιχη μείωση ωρών σε άλλες εργάσιμες ημέρες ή με ρεπό ή με ημέρες άδειας.
Θα αυξηθεί και το πλαφόν των υπερωριών στις 180 ώρες. Σήμερα, το ανώτατο όριο είναι 48 ώρες ανά 6μηνο για εργαζόμενους σε βιομηχανικές, βιοτεχνικές επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες και 120 ώρες στους υπόλοιπους κλάδους το έτος.
Σύμφωνα με το μοντέλο του 2011, κατά την διευθέτηση, ο μέσος όρος των ωρών εβδομαδιαίας εργασίας για ένα έτος, στις οποίες δεν περιλαμβάνονται οι ώρες της υπερεργασίας και των νόμιμων υπερωριών της περιόδου μειωμένης απασχόλησης, παραμένει στις 40 ώρες (για όσους εργάζονται με 5ήμερο 8ωρο), ενώ με συνυπολογισμό των ανωτέρω ωρών υπερεργασίας και νομίμων υπερωριών, δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις 48 ώρες.
Την έγκριση για την μεταβολή των ωρών απασχόλησης θα δίνεται από το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας μετά από προσφυγή του εργοδότη, αν δεν είναι εφικτό να υπογραφεί επιχειρησιακή σύμβαση.
Σήμερα, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας απαιτεί επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή συμφωνία του εργοδότη με συνδικαλιστική οργάνωση στην επιχείρηση.