Πίτσος: Η θρυλικότερη εταιρεία λευκών ειδών στην Ελλάδα, η «Πίτσος» βάζει λουκέτο στο τέλος του Μάρτη, αφήνοντας εκατοντάδες εργαζόμενους άνεργους.
Με τον χρόνο να μετρά αντίστροφα, η διοίκηση της εν Ελλάδι θυγατρικής της BSH βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους εργαζόμενους για το πακέτο εθελουσίας.
Πληροφορίες του capital.gr αναφέρουν πως η εταιρεία, η οποία σταματά την παραγωγική της δραστηριότητα στη χώρα στο τέλος Μαρτίου, έχει καταθέσει τις προτάσεις της στους 200 και πλέον εργαζόμενους που απασχολούνταν στη μονάδα του Ρέντη έως τις 15 Δεκεμβρίου του 2020.
Το πακέτο που προσφέρει περιλαμβάνει τη νόμιμη αποζημίωση στο 100%, 4.000 ευρώ για κάθε έτος απασχόλησης σε αυτή -δηλαδή εάν ένας εργαζόμενους απασχολούνταν 10 χρόνια στην Πίτσος θα λάβει επιπλέον 40.000 ευρώ- και έναν επιπλέον χρόνο ιδιωτικής ασφάλισης για τον ίδιο και τα προστατευόμενα μέλη της οικογένειας του. Η εταιρεία έχει ήδη προϋπολογίσει αποζημιώσεις 24,4 εκατ. ευρώ.
Πέραν αυτών, οι εργαζόμενοι έχουν προτείνει στην εταιρεία να καλύψει τις ασφαλιστικές εισφορές για όσους εργαζόμενους βρίσκονται κοντά στη σύνταξη. Μέχρι στιγμής οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν καταλήξει ούτε είναι σαφές πως θα γίνουν οι ομαδικές απολύσεις που θα περάσουν από τριμερή επιτροπή που πρέπει να ανάψει το «πράσινο φως”.
Και αν το πακέτο φαντάζει δελεαστικό, εργαζόμενοι που μίλησαν στο capital.gr ανέφεραν ότι μια εθελουσία δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εργασία ειδικά για απασχολούμενους που δεν βρίσκονται κοντά στη σύνταξη.
Οι ίδιοι ελπίζουν στη συνέχιση της λειτουργίας της συγκεκριμένης μονάδας υπό άλλο ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιούνται τις τελευταίες εβδομάδες μεταξύ της διοίκησης της εταιρείας και των κεντρικών της με τον επιχειρηματία Νίκο Μπακατσέλο της Pyramis και την Κυβέρνηση δεν έχουν καταλήξει καθώς απομένουν πολλά ακόμη για να διευκρινιστούν.
Όπως, αν η BSH θα δώσει «φασόν” παραγωγή κουζινών Πίτσος στον επιχειρηματία, για πόσο χρόνια θα είναι αυτό το συμβόλαιο και πόσα χρήματα ζητά για την πώληση της παραγωγικής μονάδας.
Η Pyramis Μεταλλουργική είναι μία ελληνική εταιρεία παραγωγής και εμπορίας ολοκληρωμένων λύσεων για την κουζίνα και το μπάνιο. Ιδρύθηκε το 1959 και εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, όπου βρίσκεται το εργοστάσιο παραγωγής, οι αποθήκες και τα γραφεία της.
Το 2019 (τελευταίος δημοσιευμένος ισολογισμός) οι πωλήσεις της υποχώρησαν στα 57,880 εκατ. ευρώ από 59,041 εκατ. ευρώ και τα καθαρά κέρδη στις 194.546 ευρώ από 55.037 ευρώ που ήταν το 2018.
Την περασμένη χρονιά εγκρίθηκε από τις τράπεζες, λόγω των συνεπειών του covid η μετατόπιση πληρωμής 1,25 εκατ. ευρώ που αφορούσε δύο δόσεις του Κοινού Ομολογιακού Δανείου, στη λήξη του δανείου, ήτοι το 2026.
«Είναι Pitsos. Είναι σπίτι», ήταν το μότο της επιχείρησης τα τελευταία χρόνια για την επικοινωνία και την προώθηση όλων των ενεργειών που έκανε ένα από τα πιο εμβληματικά brand της ελληνικής βιομηχανίας.
Μια φράση που πια δεν θα μπορεί να πει κανείς Έλληνας, από τη στιγμή που η βιομηχανία με την ιστορία των 155 χρόνων αποφάσισε να υλοποιήσει το σχέδιο για μεταφορά της γραμμής παραγωγής της εκτός χώρας.
Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, ειδικότερα από τη δεκαετία του ’90 και έπειτα, οδήγησε μεγάλες βιομηχανικές μονάδες να πάρουν μεγάλο μέρος της παραγωγής τους από την Ευρώπη και να οδηγηθούν προς την Ασία και τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, αναζητώντας προφανώς το χαμηλότερο εργατικό κόστος.
Δεν ήταν, όμως, μόνο τα «φθηνά εργατικά χέρια» που έφεραν τέτοιου τύπου εξελίξεις. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, τα χρόνια της κρίσης «χτύπησαν» τη βιομηχανία και πολλές εμβληματικές επιχειρήσεις της χώρας σταμάτησαν την παραγωγή τους και μετέφεραν τις μονάδες τους αλλού.
Ευθύνες, προφανώς, βαραίνουν και τους ίδιους τους μετόχους των επιχειρήσεων αλλά και τις εκάστοτε κυβερνήσεις και τους τοπικούς παράγοντες που έμειναν «κολλημένοι» σε χρόνιες αγκυλώσεις και δεν βοήθησαν έτσι ώστε να εκσυγχρονιστούν οι δραστηριότητες των βιομηχανιών και να επενδυθούν κατάλληλα τα κέρδη.
Ο συνδυασμός αυτός αποδείχθηκε καταστροφικός και οδήγησε στη φυγή από την Ελλάδα βιομηχανιών με τεράστια ιστορία. Εμβληματικές επιχειρήσεις της χώρας, με ιστορία μεγαλύτερη του ενός αιώνα, δεν έχουν πλέον γραμμή παραγωγής εδώ και το τελευταίο παράδειγμα είναι η μεταφορά της Πίτσος στην Τουρκία.
Εδώ και μια οκταετία η αποχώρηση της παραγωγής της Πίτσος από την Ελλάδα ήταν προδιαγεγραμμένη και η πορεία αυτή δεν άλλαξε, παρά τις όποιες προσπάθειες.
Από τον Απρίλιο του 2012 και την ψήφιση της διάταξης για την κύρωση συμβιβασμού του ελληνικού Δημοσίου με τη Siemens, άρχισε επί της ουσίας η αντίστροφη μέτρηση.
Παρότι η γερμανική εταιρία είχε τη δέσμευση να υλοποιήσει επένδυση ύψους 60 εκατ. ευρώ, που μεταφραζόταν παράλληλα σε 700 θέσεις εργασίας, αυτή η επένδυση δεν έγινε ποτέ.
Παρότι δεν είχε κατονομαστεί στο κείμενο της συμφωνίας, υπήρχε η πεποίθηση – βεβαιότητα για τους περισσότερους – πως αφορούσε στη μετεγκατάσταση του εργοστασίου της BSH από την περιοχή του Ρέντη στη Μαγούλα Αττικής.
Μάλιστα η γερμανική εταιρία είχε ήδη αποκτήσει το ακίνητο, πλην όμως δεν είχε τις άδεις λειτουργίες στα χέρια της.
Οι αντιθέσεις από την τοπική αυτοδιοίκηση, συγκεκριμένα του Δημάρχου Γιώργου Αμπατζόγλου, επειδή το εργοστάσιο θα ήταν δίπλα στο Θριάσιο Νοσοκομείο, πήγαν πίσω την επένδυση και εν τέλει τη ματαίωσαν.
Η BSH αναθεώρησε τα σχέδιά της, προχώρησε στην πώληση του οικοπέδου ενώ παράλληλα το 2014 η Siemens αποχώρησε από τη σύμπραξη της BSH με την υποχρέωση για την τήρηση της δέσμευσης προς το ελληνικό Δημόσιο να απομένει στην Bosch.
Από το 2017 η εταιρία είχε ανακοινώσει πως το εργοστάσιο της στην Ελλάδα θα κλείσει ως το τέλος του 2018. Το «λουκέτο» πήρε παράταση και η τελευταία ανακοίνωση αναφέρει πως η απόφαση για το κλείσιμο του εργοστασίου της Πίτσος θα υλοποιηθεί οριστικά στις αρχές του 2021.
Η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να αποτρέψει έστω και την τελευταία στιγμή τους Γερμανούς, όμως, φαίνεται δύσκολο να αλλάξουν γνώμη.
Σύμφωνα, μάλιστα, με κάποιες πηγές ο υπουργός ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, έχει ζητήσει από την εταιρία να αναθεωρήσει τη στάση της, ενώ αναμένεται να θέσει το θέμα και στον ομοσπονδιακό Υπουργό Οικονομίας και Ενέργειας της Γερμανίας.
Πίτσος: Η ιστορία της εταιρείας
Πίσω στο μακρινό 1865 η οικογένεια Πίτσου διατηρούσε ένα μικρό κατάστημα στην οδό Περικλέους, στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί κατασκεύαζε και εμπορευόταν μικρές οικιακές συσκευές της εποχής, όπως ήταν οι γκαζιέρες, τα ψυγεία νερού, οι θερμάστρες και οι θερμοσίφωνες λαδιού, ενώ στα χρόνια του Μεσοπολέμου η οικογενειακή επιχείρηση μετακόμισε στους Αμπελόκηπους.
Στην οδό Έσλιν η οικογένεια Πίτσου, ο πατέρας και ο θείος του Απόστολου Πίτσου που στη συνέχεια ανέπτυξε την επιχείρηση σε βιομηχανία πανελλαδικής εμβέλειας, έκανε το νέο της ξεκίνημα αλλά ένα ατύχημα που επηρέασε την όραση του πατέρα υποχρέωσε τον νεαρό – τότε – απόστολο να αναλάβει εκείνος τα ηνία.
Η έλευση του ηλεκτρισμού στην Ελλάδα οδηγεί τον διορατικό Πίτσο στο να προχωρήσει σε παραγωγή «λευκών συσκευων» που θα μπουν από τότε σχεδόν σε κάθε σπίτι στη χώρα.
Στα τέλη της δεκαετία του ’50 κατασκευάζονται τα πρώτα ηλεκτρικά ψυγεία, ενώ μπαίνουν στη γραμμή παραγωγής και οι ηλεκτρικές κουζίνες – σήμα κατατεθέν της εταιρίας ως τις μέρες μας – αλλά και συναρμολογήσεις τηλεοράσεων ως και τρίτροχα οχήματα.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 άρχισε η συνεργασία με τη Siemens και η γιγάντωση της επιχείρησης.
Ο Απόστολος Πίτσος γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου 1918 και πήγε στη Γερμανική Σχολή, που τότε ήταν στην γωνία των οδών Αραχώβης και Ασκληπιού.
Συμμαθητής του στην Γ’ τάξη ήταν ο μετέπειτα πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης αλλά και η ηθοποιός Δέσπω Διαμαντίδου τη σχολική περίοδο 1926-27. Μετά το σχολείο μετέβη ξανά στη Γερμανία στην πόλη Άουε, όπου και σπούδασε μηχανολόγος.
Αυτό ήταν και το «κλειδί» για να καταφέρει στη συνέχεια να πετύχει τα μεγάλα deals με τη Siemens και να «απογειώσει» την Πίτσος.
Πίσω στα χρόνια του πολέμου και της κατοχής, δουλειές δεν υπήρχαν και ο ίδιος βρήκε το χρόνο να εξασκείται στο βιολί, τη μεγάλη του αγάπη, παίζοντας τέλεια πλέον το κονσέρτο για βιολί του Μπετόβεν (το μοναδικό που συνέθεσε για βιολί ο συνθέτης).
Μόλις έληξε ο πόλεμος, και έχοντας πλέον αποκτήσει τις γνώσεις από τις σπουδές του στη μηχανολογία, κατόρθωσε σιγά σιγά να μεταμορφώσει τη μικρή αυτή βιοτεχνία στην βιομηχανία που τα μεταπολεμικά χρόνια κατασκεύαζε ηλεκτρικές συσκευές προμηθεύοντας όλα τα ελληνικά νοικοκυριά.
Η συνεργασία της Πίτσος με τη Siemens άρχισε από τον άνθρωπο που είχε πάρει τα «ηνία» της επιχείρησης από πολύ νωρίς. Ο Απόστολος Πίτσος ήταν αυτός που διέθετε τις διασυνδέσεις με τη Γερμανία και παράγοντες της βιομηχανίας της, με αποτέλεσμα το 1977 να γίνει το μεγάλο deal που άλλαξε την πορεία της επιχείρησης.
Πριν από αυτή τη συμφωνία, είχε προηγηθεί μια μεγάλη απεργία στην Πίτσος από περίπου 1000 εργαζόμενους που έμεινε στην ιστορία από τη σκληρότητα με την οποία είχε αντιμετωπιστεί από τις αρχές.
Η εξαγορά που έγινε από την BSH ήταν η πρώτη εκτός Γερμανίας. Ο όμιλος Bosch-Siemens Hausgeräte GmbH εξαγόρασε το 60% της ελληνικής εταιρίας με τη Siemens Α.Ε. Hellas να εξαγοράζει με τη σειρά της το 20%.
Η έλευση των επενδυτών βάζει σε τροχιά ανόδου την επιχείρηση που έφτασε να έχει πάνω από 1400 εργαζόμενους. Το 1989 ξεκίνησε η παραγωγή ψυγείων No Frost ενώ το 1994 άρχισε εξαγωγή κουζινών σε Σκανδιναβικές χώρες.
Το 1996 ήρθε η μετονομασία της εταιρίας σε BSP Α.Β.Ε. (από τα αρχικά των Bosch, Siemens, Pitsos) και το 2002 σε BSH Οικιακές Συσκευές Α.Β.Ε..
Την εταιρία ήλεγχαν πλέον σε ποσοστό 50-50 οι Siemens και Bosch, ενώ από το 2014 η Bosch εξαγόρασε το ποσοστό της Siemens και πήρε τον πλήρη έλεγχο.
Την τελευταία τριετία δεν διαφοροποιήθηκε τίποτα σε σχέση με την πιθανότητα της κατασκευής του νέου εργοστασίου και την πραγματοποίηση της επένδυσης των 60 εκατ. ευρώ, με αποτέλεσμα να ανακοινωθεί το «λουκέτο» για την εμβληματική Πίτσος στην Ελλάδα δυο μήνες πριν την έλευση του 2021.
ο ΣΥΡΙΖΑ φταιει