Λουτράκι
Η αρχαία πόλη των Θερμών
Ο Ξενοφών στα «Ελληνικά» του εξιστορεί την εκστρατεία του Αγησίλαου κατά της Περαίας (σημερινής Περαχώρας) στο πλαίσιο του Κορινθιακού πολέμου (395-387 π.Χ.) και επισημαίνει το γεγονός ότι ο Σπαρτιάτης βασιλιάς στρατοπέδευσε και διανυκτέρευσε στα Θερμά. Οι στρατιώτες του, μετά τη μάχη, κατέφευγαν στη ζωογόνο δύναμη των ιαματικών νερών..Η αρχαία πόλη των Θερμών ήταν άλλωστε γνωστή για τις πηγές και τα θερμά λουτρά της, από τα οποία πήρε και το όνομά της.
Ιστορικοί και αρχαιολόγοι, βασισμένοι τόσο στις περιγραφές και τις μαρτυρίες αλλά και στα αρχαιολογικά ευρήματα, ταυτίζουν το Λουτράκι με την περίφημη λουτρόπολη την οποία είχε επισκεφθεί για να βρει τη θεραπεία του και ο Ρωμαίος στρατηγός Σύλλας, όπως άλλωστε και την Αιδηψό. Το ιστορικό χωριό της Περαχώρας, που απέχει 9 χιλιόμετρα από το Λουτράκι, χτίστηκε στη θέση της Αρχαίας Περαίας, η οποία είχε κατοικηθεί ήδη από την προϊστορική εποχή. Βορειοδυτικά της Περαχώρας θεμελιώθηκε το πασίγνωστο Ηραίον με τον αρχαίο οικισμό, που υποστήριζε τα δύο ιερά της Ήρας Λιμενίας και της Ήρας Ακραίας, στα οποία η αρχαιολογική σκαπάνη ανέσυρε σημαντικά ευρήματα. Οι δεξαμενές και οι κρήνες μαρτυρούν την ύπαρξη σημαντικού υδροσυλλεκτικού συστήματος.
1821 και Καποδίστριας
Η περιοχή Λουτρακίου-Περαχώρας πηγαίνει χέρι χέρι με την Ιστορία. Η γεωγραφική θέση της αποδείχθηκε κομβική στην υπόθεση της Ελληνικής Επανάστασης. Οι κάτοικοι, γνωστοί ως Δερβενοχωρίτες, συμμετείχαν σε όλες τις κοντινές μάχες και συνέβαλαν στη συντριβή της στρατιάς του Δράμαλη στη μάχη της Περαχώρας, που ολοκλήρωσε το έπος των Δερβενακίων. Επίσης η πολιτική αναταραχή που προκλήθηκε από τη δολοφονία του Καποδίστρια είχε ως επίκεντρο το Λουτράκι και την Περαχώρα, καθώς οι αντιπολιτευόμενοι συσπειρώθηκαν στην Περαχώρα υπό τον Ι. Κωλέττη. Εκατό χρόνια μετά και η Ιστορία δεν ξεχνά αυτόν τον τόπο.
Ο φονικός σεισμός της Κορίνθου το 1928 ισοπέδωσε τη λουτρόπολη, με εξαίρεση τα κτήρια στο μικρό βραχώδες ακρωτήριο ανάμεσα στο πάρκο και τις ιαματικές πηγές. Η αντισεισμική τεχνολογία μπήκε έκτοτε στην αρχιτεκτονική ραχοκοκαλιά της πόλης. Απέριττα διώροφα κτήρια, κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από οπλισμένο σκυρόδεμα, έδωσαν τη νέα εικόνα του Λουτρακίου στον εικοστό αιώνα. Πολλά από αυτά διατηρούνται ακόμα και σήμερα στον κεντρικό δρόμο. Οι περιπέτειες με τον Εγκέλαδο δεν σταματούν εδώ για την περιοχή, αφού ο τριπλός σεισμός του 1981 έπληξε ξανά το θέρετρο του Κορινθιακού προκαλώντας την κατάρρευση του οκταώροφου ξενοδοχείου, στη θέση του οποίου είναι κτισμένο σήμερα το Καζίνο, αλλά κι ενός ακόμα πολυώροφου ξενοδοχείου στην οδό Κορίνθου.
Ιαματικές πηγές και λουτρά
Η λουτροθεραπεία είναι μέρος του εθιμικού πρωτοκόλλου της Ιατρικής. Πρώτος ο Ηρόδοτος τόνισε την ευεργετική επίδραση των ιαματικών πηγών στον άνθρωπο. Ο Ιπποκράτης ασχολήθηκε συστηματικά με τις ζωογόνες ιδιότητες των υδάτων που πηγάζουν μέσα από πετρώματα και ταξιδεύοντας στα έγκατα της Γης εμπλουτίζονται με μέταλλα και ιχνοστοιχεία, μέχρις ότου αναβλύσουν στην επιφάνεια. Τα νερά αυτά είναι πια αποδεδειγμένο πως αναζωογονούν τον ανθρώπινο οργανισμό και θεραπεύουν διάφορες παθήσεις: παθολογικές, δερματολογικές, μυοσκελετικές… Η ευεξία, η χαλάρωση και η αντιγηραντική δράση που χαρίζουν στον άνθρωπο δεν είναι λιγότερο σημαντικές.
Το Λουτράκι, η κοιτίδα του Ελληνικού Θερμαλισμού, όπως έχει χαρακτηριστεί, ξεκίνησε ήδη από το 1914 την οργανωμένη λειτουργία του, πολύ πριν ο τουρισμός γίνει η βαριά βιομηχανία για τη χώρα μας. Ωστόσο ο ρόλος του σημερινού Λουτρακίου στον ιαματικό τουρισμό ξεκινά ακόμα νωρίτερα, το 1847, με τις πρώτες αναλύσεις των μεταλλικών υδάτων από τον καθηγητή Τζιοβάνι Μπατίστα Δελβινιώτη. Λίγα χρόνια αργότερα λειτουργούν οι πρώτες ξύλινες εγκαταστάσεις, που αντικαθίστανται γρήγορα από λιθόκτιστες, ενώ το κλασικό κτήριο των Λουτρών, που βλέπουμε ακόμα και σήμερα πρόσφατα ανακαινισμένο, θεμελιώθηκε το 1934. Στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις τού νέου υδροθεραπευτηρίου συνεχίζεται μια ιστορία αιώνων. Και είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός πως παρά τα άλματα της ιατρικής επιστήμης άνθρωποι με ρευματοπάθειες, κινητικά προβλήματα, μυοσκελετικές κακώσεις καταφεύγουν εδώ για να βρουν γιατρειά. Η φύση προσφέρει απλόχερα τα ιαματικά δώρα της.
Το πρώτο ελληνικό καζίνο. «Το Λουτράκι της μεγάλης ακμής»
Το Λουτράκι του Μεσοπολέμου γίνεται ολοένα και πιο γνωστός τουριστικός προορισμός. Το καλοκαίρι του 1930, όμως, η φήμη του εκτοξεύεται, καθώς εγκαινιάζεται το πρώτο ελληνικό καζίνο που καθιστά τη λουτρόπολη σημείο αναφοράς για την αστική κοινωνία του Μεσοπολέμου. Πρόπλασμά του υπήρξε το καζίνο του 1924 που λειτουργούσε στο ξενοδοχείο «Beau Rivage», χωρίς όμως ιδιαίτερη κίνηση. Ήταν μια κίνηση του επιχειρηματία Άγγελου Μεταξά, που στη συνέχεια εξελέγη δήμαρχος Γλυφάδας.
ο καζίνο του 1930 αντίθετα, το πρώτο επίσημο ελληνικό καζίνο, διέθετε μεγάλη σάλα εστιατορίου, που κατακλυζόταν από την ευγενή πελατεία της εποχής: κυρίες που συναγωνίζονταν με τις πανάκριβες τουαλέτες τους και άντρες, νεαροί ή μεσόκοποι, που επεδείκνυαν τις χορευτικές δεξιότητές τους σε ρυθμούς της μόδας. Το καζίνο διασκέδαζε τους θαμώνες του με τις καλύτερες ορχήστρες και τα πιο εντυπωσιακά θεάματα. Στις βεράντες του, δίπλα στη θάλασσα, περιφέρονταν ευγενικοί σερβιτόροι και προσέφεραν δωρεάν ποτά και αναψυκτικά στους επίδοξους παίκτες, οι οποίοι ρέμβαζαν στα αναπαυτικά καθίσματά τους.
Για τη μεταφορά των παικτών από την Αθήνα μεριμνούσε το ίδιο το καζίνο μισθώνοντας ταξί ή καλύπτοντας τα εισιτήρια μετ’ επιστροφής του τρένου που συνέδεε το Λουτράκι με την πρωτεύουσα. Υπήρχε βέβαια και σύνδεση διά θαλάσσης. Κάθε Σαββατοκύριακο το πλοίο «Χαρά» έφτανε κατάφορτο. Όλα αυτά συνέβαιναν την εποχή της ανοικοδόμησης, τότε που η πόλη ούτως ή άλλως έσφυζε από κόσμο και από αισιοδοξία για το μέλλον.
Όλοι μιλούσαν για τον σύγχρονο ναό του τζόγου που έδινε στην περιοχή μια αύρα ευρωπαϊκού κοσμοπολιτισμού. Μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το καζίνο Λουτρακίου ήταν πόλος έλξης που αναβάθμιζε το πρόσωπο της παραθεριστικής κωμόπολης. Ο πόλεμος που θα ερχόταν στην αρχή της επόμενης δεκαετίας θα διέκοπτε άδοξα τη λειτουργία του και μαζί την προπολεμική ευδαιμονία της λουτρόπολης. Καζίνο στο Λουτράκι λειτούργησε ξανά μόλις το 1995.
Ωραιοτατο άρθρο αγαπητό μπλοκ !!φωτογραφιες ιστορικές !!Η αίγλη και η ιστορία αυτού του ευλογημένου τόπου δυστυχως στο πέρασμα τον χρόνων ,αλοιοθηκε ξέχασε την ιστορία της την αίγλη της και έδωσε την θέση της σε καταστάσεις που βλεπουμε τα τελευταία χρόνια !Δυστυχως η ζημιά έγινε η επισκευή της καθυστέρησε και με τα σημερινά δεδομένα θα καθηστερησει και άλλο !Το πρόβλημα είναι η καλύτερα ήταν παντοτε ότι δεν ξεραμε τι Λουτρακι θελουμε !ενα Λουτρακι παραδοσιακό ,μοντέρνο ,λίγο από όλα ,κάτι άλλο !Αν απαντήσουμε σε αυτο το ερώτημα ισως είχαμε βρει τη λύση πολλή παλαιότερα !Μην ξαφνιάζεστε εγώ το έγραψα το σχόλιο 😜
Το σίγουρο είναι οι θέλουμε ένα Λουτράκι καθαρό παντού. Και εσωτερικά στη Γερμανικού.
Για το…Δρέπανο καβάλα..!!
0127 κανε μου λιγάκι τζιζζ!Ρε μαζέψου ποιο γραφικός πεθαίνεις !!
Το λουτράκι παλιά ήταν ένα αριστοκρατικο μέρος με πολλά αξιοθέατα τουρισμό, τώρα έχει γίνει μια βρωμοπολη με απαίσιος ανθρώπους που κοιτάνε να περνάνε καλά μόνο αυτοί. Κρίμας για το λουτράκι και τον πολιτισμό του.
Ακριβώς…. Μια φορά και έναν καιρό.