Με το νέο Π.Δ. 129/2025 του Υ.Π.ΕΝ., προσδιορίζεται η διαδικασία νέας οριοθέτησης και καθορισμού των χρήσεων γης οικισμών υφιστάμενων προ του 1923 και οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων.
Δεν εφαρμόζεται σε οικισμούς:
α) Με πληθυσμό άνω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, ανεξαρτήτως του χρόνου δημιουργίας τους,
β) οι οποίοι δημιουργήθηκαν μετά την έναρξη εφαρμογής του ν. 1337/1983,
γ) οι οποίοι εμπίπτουν σε παραθεριστικές παραλιακές περιοχές, οι οποίες έχουν καθοριστεί μέσα σε Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) των νομών Αττικής, Εύβοιας, Κορινθίας, Θεσσαλονίκης, Πιερίας και Χαλκιδικής.
Ποιους αφορά :
Αφορά οικισμούς οι οποίοι είχαν λιγότερους από 2.000 κατοίκους κατά την απογραφή του 1983, εξακολουθούν να έχουν κάτω των 2.000 κατοίκων και δεν εμπίπτουν σε παραθεριστικές παραλιακές περιοχές, οι οποίες έχουν καθοριστεί μέσα σε Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) των νομών Αττικής, Εύβοιας, Κορινθίας, Θεσσαλονίκης, Πιερίας και Χαλκιδικής.
Το νέο Π.Δ. :
Ορίζει τμήματα (συνεκτικό, Διάσπαρτο & Αραιοδομημένο), Ζώνες (Α, Β & Β1) και αναοριοθετεί.
Κατηγοριοποιεί σε Περιαστικούς, Παραλιακούς, Ημιορεινούς, Πεδινούς, Τουριστικούς, Παραδοσιακούς, Αξιόλογους, Ενδιαφέροντες και Απλούς (συνεκτικούς, διάσπαρτους, δυναμικούς, μικρούς, μεσαίους και μεγάλους)
Καθορίζει τις Γενικές διατάξεις της οριοθέτησης του οικισμού και προσδιορίζει τη διαδικασία οριοθέτησης.
Απαριθμεί όρους δόμησης και επιτρεπόμενες χρήσεις γης (αρτιότητα, μέγιστο ποσοστό κάλυψης και συντελεστής δόμησης, μέγιστο ύψος κτιρίων, μέγιστος αριθμός ορόφων, γραμμή δόμησης, θέση κτιρίου στο οικόπεδο, οικοδομησιμότητα και γραμμή δόμησης παραλιακών οικισμών).
Έως την έκδοση Π.Δ. οριοθέτησης κάθε οικισμού, εξακολουθούν να ισχύουν οι αντίστοιχες για κάθε είδος οικισμού διατάξεις του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (ΚΒΠΝ, Δ’ 580/27.07.1999) και τα Π.Δ. καθορισμού ορίων, όρων και περιορισμών δόμησης.