Σε μια εποχή που το διαδίκτυο κατακλύζεται καθημερινά από εικόνες και βίντεο, λίγες είναι εκείνες που καταφέρνουν να προκαλέσουν πραγματική ανησυχία — και ακόμα λιγότερες είναι εκείνες που θα έπρεπε να έχουν ήδη κινητοποιήσει τις αρμόδιες αρχές. Μία από αυτές είναι η φωτογραφία μιας σκουριασμένης και επικίνδυνα φθαρμένης κολόνας οδοφωτισμού, που έχει ξεκολλήσει στη μέση της σχεδόν και κρέμεται, έτοιμη να πέσει, δίπλα από το super market του Σκλαβενίτη στην παραλία Λουτρακίου.
Η εικόνα κάνει τον γύρο του διαδικτύου, κοινοποιείται από πολίτες που αγωνιούν, όμως φαίνεται πως παραμένει αόρατη για εκείνους που έχουν την ευθύνη να παρέμβουν. Η σκουριά έχει διαβρώσει εντελώς τη βάση της κολόνας, δημιουργώντας έναν σοβαρό κίνδυνο όχι απλώς υλικής ζημιάς, αλλά θανάσιμου ατυχήματος. Το τραγικό είναι πως δεν μιλάμε για ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά για ένα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται σε πολλές περιοχές, με την κακή συντήρηση των υποδομών να γίνεται πλέον καθημερινότητα.
Πού είναι οι έλεγχοι ασφαλείας; Πού είναι η πρόληψη; Πόσο δύσκολο είναι να αποσυρθεί ή να αντικατασταθεί μια κολόνα πριν γίνει εργαλείο τραγωδίας;
Οι πολίτες έχουν κάνει το χρέος τους: κοινοποίησαν το πρόβλημα, ενημέρωσαν, προειδοποίησαν. Τώρα είναι η σειρά των υπευθύνων να δείξουν πως δεν είναι απλώς διακοσμητικοί τίτλοι στις ταμπέλες των δημοτικών υπηρεσιών. Το να περιμένουμε να «συμβεί το κακό» πριν αναλάβουμε δράση, δεν είναι απλώς εγκληματικό — είναι απάνθρωπο. Ας μη χρειαστεί ένα θύμα για να θυμηθούμε τη σημασία της πρόληψης.
Πριν λίγο επικοινωνήσαμε με τον κ. Μακρίδη, ο οποίος μας είπε ότι η κολόνα δεν πέφτει γιατί εσωτερικά υπάρχει σιδερένιος κορμός που την κρατά. Παρόλα αυτά του ζητήσαμε να την αποσύρει και μας υποσχέθηκε ότι θα το κάνει άμεσα.
Για κοιτάξτε τις ίδιες και χειρότερες στο βιολογικο από κάτω στο cocoon.
Μια πόλη παρατημένη εντελώς. Όλα τα έργα ημιτελή και τα μαγαζιά άδεια ακόμα και το Σάββατο πλέον. Μια χαρά πάμε. Υπάρχουν και χειρότερα. Να γίνεις έρημος ας πούμε