Ύστερα από δύο δεκαετίες εγκατάλειψης το ιστορικό πολυκατάστημα Μινιόν, άνοιξε ξανά τις πύλες του για το κοινό, έστω και πολύ διαφορετικό σε σχέση με όπως θα το θυμούνται πολλοί.
Το opening του πολυκαταστήματος γίνεται με την έναρξη λειτουργίας του Zara που στεγάζεται στο Μινιόν. Τις τελευταίες ημέρες μπήκαν οι τελευταίες πινελιές, για ένα υποκατάστημα που μαζί με αυτό του Πειραιά θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης.
Το νέο κατάστημα θα αναπτυχθεί σε 4 επίπεδα: υπόγειο, ισόγειο, 1ος και 2ος όροφος, ενώ σε αντίθεση με το Zara flagship store στον Πύργο του Πειραιά δεν θα διαθέτει τμήμα με είδη σπιτιού, αλλά θα επικεντρωθεί αποκλειστικά σε ανδρικά, γυναικεία και παιδικά ρούχα και αξεσουάρ.
Δείτε εικόνες και βίντεο:
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Κουφαλέξης
Το ακίνητο που βρίσκεται στις οδούς 28ης Οκτωβρίου, Βερανζέρου, Δώρου και Σατωβριάνδου ξαναπαίρνει ζωή όχι ως πολυκατάστημα που υπήρξε στο παρελθόν, αλλά ως ένα κτίριο μεικτής χρήσης. Εκτός από το κατάστημα Zara, η ίδια εταιρεία μισθώνει γραφεία μεγέθους 2.220 τ.μ. στον 3ο και 4ο όροφο. Επίσης και η ΔΕΗ θα έχει παρουσία στους υπόλοιπους ορόφους.
Πέρα από τις εμπορικές χρήσεις το Μινιόν θα έχει και οικιστικές, με τη Dimand να προχωρά στην κατασκευή οκταώροφου κτιρίου διαμερισμάτων σε πτέρυγα του παλιού πολυκαταστήματος.
Η γέννηση ενός θρύλου
Η ιστορία του Μινιόν ξεκίνησε το 1934 όταν ο Γιάννης Γεωργακάς με τον ‘Αγγελο Σεραφειμίδη άνοιξαν το περίπτερο με το όνομα «Μινιόν». Το 1944 ο Γ. Γεωργακάς ανακαλύπτει το κτήριο στην οδό Πατησίων, το οποίο και αγοράζει σταδιακά, με σκοπό να το μετατρέψει σε πολυκατάστημα και να στεγάσει εκεί την επιχείρησή του. Από τη δεκαετία του 1950, το Μινιόν εξελίσσεται σταδιακά στο πολυκατάστημα με 120.000 είδη και 1.000 άτομα προσωπικό, ενώ η κερδοφορία του αγγίζει το 1 δισ. δραχμές.
Το Μινιόν πρωτοπόρο για την εποχή του, χάρη στον ευρηματικό Γιάννη Γεωργακά, λάνσαρε τις ετήσιες εκπτώσεις, έβαλε καθορισμένες τιμές στα προϊόντα, καταργώντας τα παζάρια, καθιέρωσε τη διαφήμιση στο ραδιόφωνο και αργότερα στην τηλεόραση, τοποθέτησε κυλιόμενες σκάλες, έβαλε κλιματισμό, έκανε χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή, καθιέρωσε τη λίστα αγορών και τη λίστα γάμου, δημιούργησε σχολές πωλητών και στελεχών και σεμινάρια προσωπικού, λειτούργησε εστιατόριο καφετέρια-μπαρ στους ορόφους του, καθιέρωσε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, πωλούσε αυτοκίνητα, προχώρησε σε αποκλειστική συνεργασία με την The Walt Disney World και έφερε από το Ορλάντο τις αυθεντικές στολές Disney και τέλος έφερε ‘Αγιο Βασίλη για να μοιράζει δώρα στα παιδιά και να αποτελέσει το μέρος που τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα.
Η πυρκαγιά, η κρατικοποίηση και το «λουκέτο»
Τα ξημερώματα της 19ης Δεκεμβρίου 1980, το πολυκατάστημα καταστρέφεται ολοσχερώς από εμπρησμό. Το 1983 με δάνεια αποκαθίστανται πλήρως οι ζημιές στο κτήριο και το κατάστημα επαναλειτουργεί, όμως λόγω χρεών κρατικοποιείται. Το 1991 ύστερα από προκήρυξη διαγωνισμού, ο Γ. Γεωργακάς αγοράζει πάλι το Μινιόν από το κράτος. Το 1998 το «ΜΙΝΙΟΝ» κλείνει οριστικά και το ακίνητο περνάει στα χέρια της Elmec Sports της οικογενείας Φάις. Μετά την πώληση της Elmec στον όμιλο Folli Follie, το κατάστημα περνάει στην Folli Follie Holdings S.A. Η εταιρεία αρχικά επιχείρησε να νοικιάσει το κτίριο στο υπουργείο Περιβάλλοντος, αλλά μετά την αποτυχία του εγχειρήματος το 2012, άρχισε να προετοιμάζεται ώστε να το μετατρέψει σε κατάστημα, μια διαδικασία που σταμάτησε το 2018 όταν αποκαλύφθηκαν οι εικονικές πωλήσεις και τα ανύπαρκτα κέρδη του ομίλου. Η αξία του κτιρίου υπολογίστηκε το 2019 σε 25 εκατ. ευρώ. Το κτήριο ήταν εγκαταλελειμμένο για 20 χρόνια, ουσιαστικά κενό και είχε καλυφθεί εξωτερικά με ένα έργο ζωγραφικής. Το 2021 το κτήριο του Μινιόν βγήκε σε διαγωνισμό, στον οποίο πλειοδότησε η εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων Dimand με προσφορά που ξεπέρασε τα 25 εκατ. ευρώ.
Τι θυμήθηκα τώρα για το Μινιόν το θρυλικό αυτό μαγαζί !Την μακρινή δεκαετία του 80 ο Αντρεας με την παρέα του πολλές φορές ανεβαίναμε στην Αθήνα για ψώνια κυρίως για τα καλοκαιρινά μας ή τα χειμωνιάτικα ρούχα ,της ιστορικές «Αμερικανικες αγορές «αν θυμούνται οι παλιοί βόλτες στην Πλάκα ,Μοναστηράκι και γενικά στα πολλά μαγαζιά με ρούχα που υπήρχαν τότε !Στο Μινιόν τώρα όταν άνοιξε μετά την φωτιά πηγαίναμε στον τελευταίο όροφο που είχε το καφέ και εστιατόριο και τότε είχαν αρχίσει να βγαίνουν τα σάντουιτς με λάχανο ντομάτα και ζαμπόν τυρί !Μονο εκεί το βρίσκαμε το συγκεκριμένο σάντουιτς στην Αθήνα !!Ωραιες εποχές τότε και περνάγαμε καλά με τους φίλους !Περναμε το ΟΣΕ ή το ΚΤΕΛ και το τραινο φυσικά και είμαστε στην Αθήνα σε μια ωριτσα !Μου άρεσε η Αθήνα τότε και σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με την σημερινή πόλη δυστυχώς !Αργοτερα πάλι πήγαινα και με φίλους μου που ήταν ντιτζει και αγόραζαν τους «δίσκους εισαγωγής «στα μαγαζιά που ήταν ειδικά για να ψωνίζουν οι ντιτζει της επαρχίας και Αθήνας φυσικά !Το ιστορικό μαγαζί «Refrain “του Γιαμπιλη στην Βουκουρεστιου στην στοά και πολλά άλλα εκει στα πέριξ της Ομόνοιας!Ευχαριστω που με διαβάσετε και ελπίζω σε δημοσίευση από το μπλογκ !Προσπαθει ο Αντρεας να γράφει ενημερωτικά και ιστορικά γεγονότα και όχι για ξύλα απελέκητα 😀
Και για επισκέψεις στη Φυλής
😀😀😀😀Δεν πηγαίναμε στης Φυλής αδερφέ 😀😀Δεν είχαμε «ανάγκη «😀😀Η Αθήνα τότε είχε την γοητεία της και εμείς που είμαστε τόσο κοντά πηγαίναμε όπως είπα και την γνωρίσαμε στην ακμή της !!Και για σινεμά να δούμε πρώτη προβολή έργα πηγαίναμε και για καφέ ακόμα και στο Κολωνάκι πηγαίναμε ,εγώ που είχα μια θεία μου στο Παγκράτι πήγαινα και στην πλατεία Δεληολάνη αν την έχεις ακουστά που ήταν και εκεί καλό στέκι !!Ετσι μεταξύ μας εσύ στην Φυλής πήγαινες 😀😀😀Άντε γεια μας και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους
Δεν πήγαινε ρε παιδιά. Δεν υπήρχαν μπικικίνια ούτε τότε. Οι άλλοι ξεχαρμάνιαζαν στα φαγάδικα της περιοχής κι εκείνος χόρταινε με το μάτι. Φτώχεια κατηραμένη. Στο μινιόν την έβγαζε και περίμενε τους άλλους της παρέας τότε να επιστρέψουν από τη δράση.