Πέρασαν 10 χρόνια από τον τραγικό θάνατο του Κρητικού φοιτητή της Γαλακτομικής Σχολής Ιωαννίνων, Βαγγέλη Γιακουμάκη, που έγινε σύμβολο κατά του bullying στην Ελλάδα σε μία υπόθεση που συγκλόνισε το πανελλήνιο.
Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης εξαφανίστηκε από την εστία που διέμενε και βρέθηκε νεκρός 40 μέρες μετά, στις 15 Μαρτίου του 2015, 800 μέτρα μακριά από τη Σχολή του.
Ήταν μόλις 20 ετών.
Σύμφωνα με το ekriti.gr, στις 6 Φεβρουαρίου 2015 τα ίχνη του εξαφανίζονται κι ένα ανθρωποκυνηγητό ξεκινά με τα στόματα να ανοίγουν αποκαλύπτοντας τον άγριο εκφοβισμό που καθημερινά βίωνε ο 20χρονος.
Η πρώτη που αντιλήφθηκε πως κάτι δεν πάει καλά ήταν η μητέρα του. Προσπαθώντας να επικοινωνήσει μαζί του απευθύνθηκε στους συμφοιτητές του και μετά στην Πρυτανεία της Σχολής.
Στην αρχή η Γαλακτομική Σχολή προσπάθησε να κρατήσει τις έρευνες για τον εντοπισμό του σε «διακριτικό» επίπεδο. Κανείς δεν μιλούσε ενώ οι περισσότεροι γνώριζαν αυτό που λίγες μέρες αργότερα θα σόκαρε το πανελλήνιο.
Η επιμονή της οικογένειας «ανάγκασε» την εισαγγελία να δώσει εντολή στα τηλεοπτικά δίκτυα να δημοσιεύσουν τα στοιχεία του φοιτητή με σκοπό να διευκολυνθούν οι έρευνες του εντοπισμού του.
Οι ηθικοί αυτουργοί και ο νόμος της σιωπής
Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης υποβαλλόταν καθημερινά σε άγρια καψώνια που περιλάμβαναν ξυλοδαρμούς, λεκτική και ψυχολογική βία κι ένα σωρό βασανιστήρια που τον ανάγκαζαν να κρύβεται στους κοιτώνες προκειμένου να αποφύγει τη «σκληρή παρέα των κρητικών» που τον οδήγησαν στην αυτοχειρία.
Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας μάρτυρες που εξετάσθηκαν ανέφεραν πως «τον είχαν κρεμάσει από το παράθυρο, τον ανάγκαζαν να τους πλένει τα ρούχα, να τρώει από το πάτωμα, να κάνει το τζουκ μποξ, να τον κλωτσούν και να το δένουν για ώρες στο κρεβάτι» με τις περισσότερες φορές να τον βιντεοσκοπούν.
Κανείς δεν είχε πάρει χαμπάρι, κανείς δεν γνώριζε και δεν βρέθηκε ούτε ένας καθηγητής της Σχολής να σταματήσει τα μαρτύρια που επανειλημμένως ζούσε ο Βαγγέλης.
Ο άτυχος φοιτητής είχε ζητήσει να αλλάξει όροφο, δωμάτιο, είχε μελανιές στο σώμα του κι όμως κανείς δεν είχε καταλάβει τίποτα.
Η μητέρα του στην κατάθεσή της είχε υποστηρίξει πως μετά από αιτήματα του γιού της να αλλάξει δωμάτιο η Διεύθυνση της Εστίας είχε απαντήσει πως ο Βαγγέλης Γιακουμάκης ήταν ενήλικος και μπορούσε να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Αυτό και μόνο αποδείκνυε πως γνώριζαν τι συνέβαινε.
Μόνο η υπεύθυνη της Εστίας βρήκε το θάρρος, σε δεύτερο χρόνο, να ενημερώσει την οικογένεια και να μοιραστεί πως «το παιδί υπέφερε από τη συμπεριφορά συμφοιτητών του».
Λίγο αργότερα μια καθηγήτρια της σχολής της είχε τηλεφωνήσει, προκειμένου να την ενημερώσει πως εξαιτίας κάποιων προβλημάτων με κάποια παιδιά, αποφάσισαν να αλλάξουν όροφο και δωμάτιο στον Βαγγέλη.
Στο κατηγορητήριο θα συμπεριληφθούν αργότερα συνολικά 23 περιστατικά κακοποίησης του Γιακουµάκη που σημειώθηκαν εντός και εκτός της Γαλακτοκοµικής Σχολής, από τον Ιανουάριο του 2014 έως τον Ιανουάριο του 2015.
Μετά τις αποκαλύψεις για την άγρια ενδοσχολική βία που δέχτηκε το παιδί, ο τότε υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Βαγγέλης Αποστόλου, θα ζητήσει την παραίτηση του διευθυντή της Γαλακτοκομικής Σχολής, ο οποίος εν τέλει καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 6 μηνών με τριετή αναστολή.
Στις 15 Μαρτίου του 2015, έπειτα από περίπου 40 μέρες ερευνών, το πτώμα του Γιακουμάκη εντοπίστηκε 800 μέτρα μακριά από την Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων και αναγνωρίστηκε από τον θείο του. Η είδηση συγκλόνισε το πανελλήνιο και χιλιάδες άτομα αποχαιρέτησαν τον Γιακουμάκη μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Μετά την εύρεση του πτώματός του, διοργανώθηκαν συγκεντρώσεις εναντίον της βίας και του εκφοβισμού σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.
Ξεσπά η μητέρα του Βαγγέλη Γιακουμάκη: «10 χρόνια μετά δεν ξέρω τι έχουμε καταφέρει ως κοινωνία»
Η μητέρα του δολοφονηθέντα Βαγγέλη Γιακουμάκη μίλησε, πρόσφατα, στην κάμερα της εκπομπής «Buongiorno» για τον αδικοχαμένο γιο της.
Συγκεκριμένα, η Μαρία Γιακουμάκη είπε: «Μου είναι πολύ δύσκολο να μιλάω για το παιδί μου. αυτές οι μέρες που συμπληρώνονται 10 χρόνισα από τον θάνατό του, είναι αφόρητές για μένα και για όλους μας. Ο Βαγγέλης «έφυγε» με τον τρόπο που «έφυγε», και 10 χρόνια μετά δεν ξέρω τι έχουμε καταφέρει ως κοινωνία. Δεν ξέρω τι γίνεται με την βία».
«Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά, σίγουρα κάτι κάνουμε λάθος. Για ακόμη μία φορά θέλω να ευχαριστήσω όλους σας και όλους όσοι δεν ξέχασαν το παιδί μου. όλους όσοι αγάπησαν τον Βαγγέλη και πόνεσαν για εκείνον σαν να ήταν δικό τους παιδί. Όλους εκείνους που άναψαν ένα κερί στην μνήμη του», συμπλήρωσε.