Του Δημήτρη Χόνδρου
Πόσο έχουν αλλάξει το σκηνικό οι χθεσινές μεγαλειώδεις πορείες για τα Τέμπη; Πόσο μπορεί να επηρεάσει τις πολιτικές ισορροπίες η είσοδος στην πολιτική εξίσωση του «ξεχασμένου παράγοντα», του κόσμου που, ενωμένος, διαδηλώνει θέτοντας πολύ ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων που έχει από την κυβέρνηση αλλά και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα;
Στην πρώτη αντίδραση του κυβερνητικού εκπροσώπου δεν γίνεται κάποια αναφορά στο μέγεθος των συγκεντρώσεων, στις ιστορικές στιγμές που έζησαν οι κεντρικές πλατείες δεκάδων πόλεων. Ήταν όμως αυτή η μαζική, πρωτοφανής συμμετοχή που προβλημάτισε έντονα τους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Έδειξε ότι η στρατηγική με την οποία αντιμετώπισαν την πρώτη συγκέντρωση για τα Τέμπη και η προσπάθεια να αποτρέψουν τον κόσμο να συμμετέχει στη χθεσινή συγκέντρωση κατέρρευσε. Κατέρρευσε και το αφήγημα ότι αυτό το πολύχρωμο πλήθος επεδίωκε να αφαιρέσει οξυγόνο από τη δημοκρατία. Και, από χθες, έγινε πιο έντονος ο προβληματισμός για το πόσοι από τους εκατοντάδες χιλιάδες που πήγαν στις διαδηλώσεις για να ρίξουν τον… Μητσοτάκη, ήταν ψηφοφόροι της ΝΔ και τι σημαίνει αυτό.
Οι πολιτικές ισορροπίες
Το πολιτικό περιβάλλον έχει γίνει πιο πιεστικό για το Μέγαρο Μαξίμου. Την Τρίτη στη Βουλή θα αρχίσει η συζήτηση για την προανακριτική επιτροπή που θα διερευνήσει τυχόν ευθύνες του Χρήστου Τριαντόπουλου. Την Τετάρτη, κατά την προ ημερησίας συζήτηση για τα Τέμπη, ο Νίκος Ανδρουλάκης, αναμένεται να υποβάλει πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης με την στήριξη και άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Σε αυτές τις πολιτικές μάχες, όπως λέγεται, η κυβέρνηση δεν προσέρχεται από θέση ισχύος. Το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ έχει κενά, δίνει επιχειρήματα στην κυβέρνηση αλλά αφήνει ανοιχτή τη συζήτηση για την μεταφορά «άγνωστου» καυσίμου αλλά και για τους χειρισμούς που έγιναν στον τόπο του δυστυχήματος και οδήγησαν στην απώλεια στοιχείων, που πιθανόν να μας έφερναν ένα βήμα πιο κοντά στην αλήθεια.
Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, έχει πει ο Πρωθυπουργός και από χθες γίνεται και μια συζήτηση για το αν το πολιτικό σκηνικό, όπως διαμορφώνεται, μπορεί να μετατραπεί σε ένα γόρδιο δεσμό που απαιτήσει ριζικές λύσεις. Έμπειρα πολιτικά πρόσωπα εκτιμούν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα σηκώσει το γάντι της αντιπολίτευσης, αντεπιτιθέμενος στις αιτιάσεις που δέχεται για την τραγωδία των Τεμπών. Δεν αποκλείουν μετά την προτροπή προς την αντιπολίτευση να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας να τους ρωτήσει αν ζητούν εκλογές, αλλά δεν βλέπουν να συντρέχουν οι προϋποθέσεις που οδηγούν σε «ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις».
Η ΝΔ εμφανίζεται να κινείται, στην εκτίμηση ψήφου, στα ποσοστά των Ευρωεκλογών. Απέχει όμως από τα ποσοστά που δίνουν αυτοδυναμία. Πολιτικά, δεν είναι στην καλύτερη της φάση. Το μεταρρυθμιστικό πρόταγμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, που οδήγησε στη συμμαχία με ένα ευρύ τμήμα κεντρώων ψηφοφόρων και σε τρεις εκλογικές νίκες, έχει θαμπώσει. Ο βαθμός εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση καταγράφει αξιοπρόσεχτες απώλειες.
Σε αυτό το πλαίσιο και μετά τα ηχηρά μηνύματα που έστειλαν οι πλατείες όλης της χώρας, ο Νίκος Ανδρουλάκης, προανήγγειλε ότι την Τετάρτη θα καταθέσει πρόταση δυσπιστίας. Λίγες ώρες αργότερα ήλθαν και τα προεόρτια της πολιτικής αντιπαράθεσης της που αναμένεται την ερχόμενη εβδομάδα. Τα θλιβερά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας αποτέλεσαν το πρώτο πεδίο αντιπαράθεσης. Η κυβέρνηση, δια του εκπροσώπου της, είδε την ΕΛΑΣ να κάνει ψύχραιμα τη δουλειά της τα κόμματα της αντιπολίτευσης της επιρρίπτουν ευθύνες, ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε την παραίτηση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.
Οι «μάχες» στη Βουλή
Η αντιπολίτευση και ειδικά η καλούμενη προοδευτική, ΠαΣοΚ-ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά, έχουν τη δική τους αγωνία. Οι χθεσινές συγκεντρώσεις, αιφνιδίασαν με το μέγεθος τους και η πολύχρωμη σύνθεση του κόσμου, όπως παρατηρείται, στέλνουν το μήνυμα ότι οι παραδοσιακοί τρόποι αντιπολίτευσης και ο παραδοσιακός πολιτικός λόγος είναι αδύνατον να τον συγκινήσουν. Είναι προφανές ότι απαιτείται και για τα κόμματα αυτά μια «διόρθωση πλεύσης». Δεν έχουν κερδίσει, άλλωστε, από τη μέχρι τώρα στάση τους. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Κυριάκος Βελόπουλος είναι οι, έστω πρόσκαιρα, κερδισμένοι.
Στις μάχες που έρχονται στη Βουλή ΠαΣοΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά θα έχουν στραμμένο το βλέμμα και στις δικές τους ισορροπίες. Ο Νίκος Ανδρουλάκης θα θελήσει να ενισχύσει το ρόλο του πρωταγωνιστή στην αντιπολίτευση, που δεν εγκαταλείπει την αυτόνομη πορεία του. Το ΠαΣοΚ κατάφερε και πάλι να βρεθεί σε μια φάση όπου οι δημοσκοπικές του επιδόσεις το φέρνουν αντιμέτωπο με τον κίνδυνο μιας αχρείαστης όσο και επιζήμιας εσωστρέφειας. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να εμφανιστεί ως η πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση και ο άξονας μιας «προοδευτικής συμμαχίας» αλλά οι επιδόσεις του, παρά τη μικρή ανάκαμψη, εξακολουθούν να είναι μικρές. Η Νέα Αριστερά παλεύει με τον πήχη της εισόδου στη Βουλή, πότε τον ξεπερνά και πότε περνάει από κάτω.
Σε κάθε περίπτωση κυβέρνηση και αντιπολίτευση καλούνται να ανταποκριθούν σε ένα νέο σκηνικό αιτημάτων και απαιτήσεων που δημιούργησαν οι πολίτες με τη συγκλονιστική τους παρουσία στις διαδηλώσεις για τα Τέμπη. Καλούνται να δείξουν αν διαθέτουν το οξυγόνο που χρειάζεται για να μπορέσει ο κόσμος να αναπνεύσει πιο ελεύθερα στη δύσκολη καθημερινότητά του.