Μέσω της άρτιας επιστημονικής του κατάρτισης οι αποκαλύψεις του κ.Παπαφωτίου έχουν ιδιαίτερη ιστορική σημασία για τον τελευταίο μεγάλο σεισμό της ευρύτερης περιοχής μας που άφησε πίσω του 20 νεκρούς 500 τραυματίες και πολλές καταστροφές!
Επιγραμματικά από τον κ.Παπαφωτίου:
–Πως ένα κυρίαρχο γεωλογικό γεγονός ”φέρνει” κοντά τους ανθρώπους και αναδεικνύει το μεγαλείο της ανθρώπινης αλληλεγγύης.
–Τι είδε το επόμενο πρωί του σεισμού στο Σχίνο και την Μαυρολίμνη και τι ύψος είχε η καθίζηση του εδάφους.
–Οι τομές που έγιναν στην περιοχή του Σχίνου (λόγω του σεισμού)μας αποκάλυψαν τις διαχρονικές επιδράσεις των σεισμών με καθιζήσεις αλλά και αναδύσεις εδαφών.
–Η επίσκεψή του στις Αλκυονίδες Νήσους(Καλάνησα) και σε τι κατάσταση ήταν το Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής
–Το χρώμα της θάλασσας στον Κόλπο των Αλκυονιδων τις ημέρες των σεισμών και αν έγινε τσουνάμι.
–Συνήθως στο επίκεντρο των σεισμών δεν γίνονται μεγάλες ζημιές.
–Η «Ατλαντίδα» του Κορινθιακού Κόλπου ήταν η αρχαία Ελίκη.
–Ποιά ήταν η αιτία που είχε τόσο μεγάλες καταστροφές η Περαχώρα.
–Ποιά ήταν η συνεισφορά του κράτους στους πληγέντες.
–Και οι δυο κυβερνήσεις (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) είχαν άλλη αντίληψη από την σημερινή και φρόντισαν πραγματικά όσους είχαν ανάγκη.
–Η συμβολή του αείμνηστου Κορίνθιου Προέδρου της Βουλής Κωνσταντίνου Παπακωνσταντίνου και τι λύσεις έδωσε στους ιδιοκτήτες ακινήτων που δεν είχαν χαρτιά.
–Το «Εξοικονομώ» είναι σωστό και καλό πρόγραμμα αλλά αφορά το κέλυφος των κτιρίων και όχι την στατικότητα των κτιρίων. Ένα «Ενισχύω» μόνο οφέλη θα έχει για τους πολίτες και το κράτος.
Αυτά και πολλά άλλα σε μια συνέντευξη σταθμός 44 χρόνια μετά.
Ευχαριστούμε εκ καρδίας τον αγαπητό Δρ.Απόστολο Παπαφωτίου για την τιμή της έκανε και για το πλήθος των πληροφοριών που μας μετέφερε για το σεισμό του 1981.
mifi–Χαρ@
Υ.Γ: Συγνώμη για κάποια λάθη αλλά αυτά έχουν οι ζωντανές συνεντεύξεις.
Αγαπητέ Μιχάλη (MiFi), κατά το έτος, λοιπόν εκείνο, το 1981 είχες η όχι γεννηθεί και αν τελικά ναι, πόσο χρονών ήσουνα, τότε, εσύ?
Σύμφωνα δε, και με τους αρχιτέκτονες και τους πολιτικούς μηχανικούς, αλλά βεβαίως, και τους καθηγητές αντισεισμικού σχεδιασμού, όταν – και εξαιτίας ενός σεισμού (φερ’ ειπείν), – ένα οιοδήποτε κτίσμα & κτήριο λαβωθεί και χτυπηθεί, και έτσι λοιπόν, υποστεί αυτό και την οιαδήποτε ζημιά (μεγάλη, μεσαία ή και μικρή), τόσο στον σκελετό του και στον φέροντα οργανισμό του, όσο δε – και γενικότερα – και στην κατασκευή, όσα χρόνια και αν περάσουν (από το γεγονός, αυτό), “ΚΡΑΤΑ για τα καλά στην μνήμη του, ενεργή & ζωντανή”, την ζημιά του αυτή – και έπειτα, άλλωστε, ΔΕΝ έχουμε να κάνουμε εδώ, με κανένα, π.χ., ανθρώπινο τραύμα ή και πληγή, ούτως ώστε (νομοτελειακώς, συνακολούθως & φυσιολογικώς), “να γιάνει” και να επουλωθεί, καθώς και να θεραπευθεί και να γιατρευτεί, δίχως δηλαδή, καμία ιατρική μεσολάβηση, παρέμβαση & φροντίδα, αλλά μονάχα με την πάροδο του χρόνου, λίγο ως πολύ, αυτή – εάν και εφόσον (στο μεταξύ), δεν επισκευασθεί & αποκατασταθεί επαρκώς, ριζικώς & ουσιαστικώς, όπως επίσης και καταλλήλως (δηλαδή), η βλάβη και η ζημιά του, αυτή…
Για αυτό και άλλωστε – και ως συνέχεια, αλλά και προς επίρρωσιν του ανωτέρω – έχει πλείστες όσες φορές συμβεί και το εξής: Να την “σκαπουλάρει”, να την γλιτώνει και να στέκεται και “όρθιο στα πόδια του” ένα (οιοδήποτε) οικοδόμημα, κτίσμα & κτίριο, σε έναν (αρχικό) ισχυρό & μεγάλο σεισμό, και να καταρρέει & κατεδαφίζεται (εν συνεχεία), από ένα μετέπειτα & μεθεπόμενο, μικρότερης κλίμακας χτύπημα του Εγκέλαδου, αυτό.
Επανειλημμένως λοιπόν, ο γνωστός & έμπειρος καθηγητής σεισμολογίας, ο κ. Γεράσιμος Παπαδόπουλος, έχει βγει δημόσια (υπάρχουνε άλλωστε, και τα σχετικά βίντεο), και ανάμεσα στα άλλα λοιπόν, τον έχω ακούσει να λέει το εξής πολύ σοβαρό, κρούοντας συγχρόνως και των κώδωνα του κινδύνου (κυρίως προς τους επαΐοντες, αρμόδιους & υπευθύνους), αυτός: Ιστορικώς, καθώς και εμπειρικώς, και ανά τριάντα με τριανταπέντε χρόνια, έχει πάντοτε (και χωρίς διαψεύσεις…), καταγραφεί μία τουλάχιστον ισχυρή σεισμική δόνηση άνω των 6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σε όλη την έκταση και το εύρος του Κορινθιακού κόλπου. Η τελευταία (τέτοια), έλαβε χώρα και συνέβει κατά τον παρελθόντα Ιούνιο του μακρινού 1995, και στον τότε μεγάλο σεισμό του Αιγίου (ακριβώς δηλαδή & εν ολίγοις, πριν από 30 χρόνια).