Η Επίτροπος Περιβάλλοντος, Ανθεκτικότητας των Υδάτων και Ανταγωνιστικής Κυκλικής Οικονομίας, Γιέσικα Ρούσβαλ γράφει στο protothema.gr για την ποιότητα του νερού στις χώρες της ΕΕ και τις πρωτοβουλίες που θα ληφθούν για την βελτίωση της κατάστασης:
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο:
«Έχουμε εισέλθει σε μια εποχή σφοδρού παγκόσμιου ανταγωνισμού. Για την πρόσβαση στην ενέργεια, στις πρώτες ύλες στις νέες τεχνολογίες. Στο πλαίσιο αυτό χρειαζόμαστε αλλαγή νοοτροπίας όσον αφορά την πρόσβαση στο νερό. Το νερό δεν αποτελεί πλέον μία συνήθη υπόθεση. Αποτελεί στρατηγικό πόρο για την ασφάλειά μας. Ωστόσο, οι υδάτινοι πόροι υφίστανται τεράστια καταπόνηση. Σημειώνονται όλο και περισσότερες πλημμύρες και ξηρασίες. Η ποιότητα των υδάτων επιδεινώνεται λόγω της ρύπανσης και της κλιματικής αλλαγής. Ταυτόχρονα, οι ανάγκες σε υδάτινους πόρους αυξάνονται. Τα κέντρα δεδομένων που απαιτούνται για την τροφοδότηση της ψηφιακής μας οικονομίας καταναλώνουν εκατομμύρια λίτρα νερού κάθε χρόνο. Από την ξηρά έως τους ωκεανούς, ο κύκλος των υδάτων μας έχει σπάσει.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, με την ιδιότητά μου ως πρώτης Επιτρόπου αρμόδιας για τα ύδατα, θέτω το ζήτημα του νερού ψηλά στην ημερήσια διάταξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αργότερα εντός του τρέχοντος έτους, θα παρουσιάσω μια Στρατηγική της ΕΕ για το Νερό. Σε πρώτο στάδιο, αναλύουμε την κατάσταση των ποταμών, των πλημμυρών και των θαλάσσιων περιοχών στα κράτη μέλη, ώστε να μπορέσουμε να εντοπίσουμε τα προβλήματα και να αναζητήσουμε από κοινού λύσεις.
Τα πορίσματα των εκθέσεών μας είναι σαφή:
- Τα ύδατά μας είναι μολυσμένα, τόσο τα γλυκά όσο και τα θαλάσσια ύδατα.
- Η υδροδότησή μας απειλείται.
- Ο κίνδυνος σοβαρών πλημμυρών είναι υψηλός.
- Μόνο το 37 % των συστημάτων επιφανειακών υδάτων της ΕΕ βρίσκονται σε καλή οικολογική κατάσταση (δηλαδή παρουσιάζουν χαμηλού επιπέδου αλλοιώσεις λόγω ανθρώπινων δραστηριοτήτων). Και μόνο το 29 % των υδάτων βρίσκονται σε καλή χημική κατάσταση (δηλαδή δεν σημειώνεται υπέρβαση των σχετικών ορίων επικίνδυνων ουσιών).
- Ο υδράργυρος και άλλοι τοξικοί ρύποι αποτελούν σημαντική πηγή μόλυνσης. Οι PFAS στο νερό -γνωστές ως «παντοτινές χημικές ουσίες» που είναι πολύ δύσκολο να διασπαστούν στο περιβάλλον- προκαλούν επίσης μεγάλη ανησυχία στο κοινό σε πολλά κράτη μέλη.
Αν και τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος στην Ευρώπη, πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά. Δεν υπάρχει προσέγγιση ενιαίας αντιμετώπισης της διαχείρισης των υδάτων και κάθε χώρα βρίσκεται σε διαφορετική κατάσταση. Οι περιοχές της Μεσογείου αντιμετωπίζουν διαφορετικές προκλήσεις από τις Άλπεις. Για την Ελλάδα – ενώ δεν υπέβαλε εγκαίρως τα στοιχεία της- γνωρίζουμε ότι αντιμετωπίζει προκλήσεις από πλευράς πλημμυρών και σε ό,τι αφορά την ποσότητα και ποιότητα των νερών της. Αυτό οφείλεται στη ρύπανση από τη γεωργία και τη βιομηχανία. Επίσης η λειψυδρία και η υπεράντληση αντιπροσωπεύουν σημαντικές πιέσεις.
Η ρύπανση ποικίλλει σε κάθε κράτος, ανάλογα με τις τοπικές επιπτώσεις των επιμέρους οικονομικών τομέων. Ωστόσο, όλα τα κράτη μέλη πρέπει να καταβάλουν περισσότερες προσπάθειες για την προστασία των υδατικών συστημάτων τους, την αντιμετώπιση της ρύπανσης, τη διαχείριση της κλιματικής αλλαγής και την ενίσχυση της διαχείρισης του κινδύνου πλημμυρών.
Με βάση τα στοιχεία που διαθέτουμε, προκηρύσσουμε δημόσια πρόσκληση υποβολής στοιχείων. Είμαι πεπεισμένη ότι οι πολίτες, οι επιχειρήσεις και οι δημόσιες αρχές μας μπορούν να μοιραστούν πολλές καινοτόμες ιδέες, τις οποίες μπορούμε να αξιοποιήσουμε. Οι ιδέες αυτές θα τροφοδοτήσουν τη στρατηγική της ΕΕ για τα ύδατα, η οποία θα δρομολογηθεί αργότερα εντός του τρέχοντος έτους.
Οι στόχοι μας είναι σαφείς:
- Πρώτον, η αποκατάσταση του κύκλου του νερού. Με διακυβέρνηση χωρίς αποκλεισμούς, υπερσύγχρονες υποδομές και λύσεις που βασίζονται στη φύση, με βάση ισχυρότερη δημόσια και ιδιωτική χρηματοδότηση.
- Δεύτερον, η προώθηση μιας ανταγωνιστικής και κυκλικής υδατικής οικονομίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ευρώπη φιλοξενεί πολλές καινοτόμες εταιρείες τεχνολογίας στον τομέα των υδάτων, ενώ το 40 % των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για τη διαχείριση των υδάτων έχουν χορηγηθεί εντός της ΕΕ. Πρέπει να αυξήσουμε το δυναμικό αυτό, τόσο στο εσωτερικό όσο και στις παγκόσμιες αγορές.
- Τρίτον, η εξασφάλιση καθαρού νερού για όλους. Εντέλει, χρειαζόμαστε όλοι καθαρό νερό για να ευδοκιμήσουμε: οι πολίτες, οι επιχειρήσεις, η βιομηχανία, οι αγρότες. Χρειαζόμαστε τη συνεργασία όλων για να μειώσουμε την καταπόνηση των υδάτινων πόρων, να επιτύχουμε την ασφάλεια των υδάτων και να καταστήσουμε τον τομέα διαχείρισης των υδάτων πιο ανταγωνιστικό.
Στον παγκόσμιο αγώνα δρόμου για την εξασφάλιση πόρων, η Ευρώπη πρέπει να πάρει τα ηνία της μετάβασης σε κοινωνίες έξυπνες ως προς τη διαχείριση των υδάτων.»