Την Τετάρτη το απόγευμα μας δώθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μία ενδιαφέρουσα εκδήλωση στη Δημοτική Πινακοθήκη της Κορίνθου με θέμα: “Soulpaths”, Το δέντρο της ζωής ως σύμβολο στις παραδόσεις του κόσμου.
Με κεντρικό θέμα το δέντρο της ζωής, μια αφηγηματική και εικαστική προσέγγιση με την ιστορικό Μαρία Παπανικολάου και την εικαστικό και φωτογράφο Lorena Kirk-Giannoulis, «ξετυλίχτηκε» ένα νήμα στο μονοπάτι της φιλοσοφικής σκέψης και ιδεολογίας.
Στην εισαγωγή της, η κα. Παπανικολάου, αναφέρθηκε στo 1730, σε ένα χωριό της Ινδίας, εκεί όπου πάνω από 350 άνθρωποι θυσίασαν τη ζωή τους για να προστατεύσουν τα δέντρα, το πολυτιμότερο στοιχείο της φύσης για την κοινότητά τους. Έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι το δέντρο για τις αρχαίες φυλές ήταν ζωτικής σημασίας και η αξία του ανεκτίμητη. Για τους Αρχαίους Έλληνες η Δρυς ήταν το ιερό δέντρο του Δία και οι ιερείς καθόμενοι κάτω από το δέντρο μπορούσαν να προβλέψουν τα μελλόμενα. Από την άλλη πλευρά, οι Σκανδιναβοί είχαν χτίσει μία θεωρία για το Ύγκντρασιλ, το δέντρο που ένωνε τους εννέα κόσμους.
Η βασική αρχή για τους αρχαίους σοφούς λαούς ήταν ότι το δέντρο συμβόλιζε τη ζωή και την αρχή των πάντων. Το δέντρο παρουσιάζεται ως ένα αρχέτυπο, ένα εμβληματικό σύμβολο για την ζωή, την ένωση, την αρμονία και την πνευματική αφύπνιση.
Στην συνέχεια, η κα. Lorena Kirk-Giannoulis μας μίλησε για το νευρόδεντρο και την νευρογραφία.
Το νευρόδεντρο ως ορισμός δημιουργήθηκε από τον εικαστικό και αρχιτέκτονα Pavel Piscarev και είναι το νευρογραφικό μοντέλο που συμβολίζει την δομή και την ανάπτυξη της ζωής.
Πιο συγκεκριμένα, οι ρίζες του δέντρου συμβολίζουν το παρελθόν και την σταθερότητα, ενώ ο κορμός το παρόν και την δύναμη και τις ικανότητες που διαθέτουμε. Τα κλαδιά, επίσης, χρησιμοποιούνται ως συμβολισμός για το μέλλον, τα οράματα και τους στόχους μας.
Το σημαντικότερο, ωστόσο, που δεν πρέπει να παραλειφθεί, είναι πως το δέντρο ως σύμβολο της ζωής και της αναγέννησης, έχει ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό: την σύνδεση των πάντων.
Με τις νευρογραφίες, η κα. Giannoulis εξήγησε ότι αντί να τραβήξουμε μία ευθεία γραμμή, εμείς μπορούμε να αλλάξουμε, να μεταμορφώσουμε την πορεία της γραμμής, να κάνουμε «κύμματα» και να αφήσουμε τα χέρια μας ελεύθερα να δημιουργήσουν ένα οποιοδήποτε αποτέλεσμα.
Κλείνοντας την εκδήλωση, η κα. Giannoulis μας προσκάλεσε να ζωγραφίσουμε μαζί της, να δημιουργήσουμε νευρογραφίες, ώστε να αφήσουμε τους εαυτούς μας ελεύθερους από τα δεσμά μιας κλειστής σκέψης και να εκφραστούμε πρωτότυπα μέσω της εικαστικής μεθόδου της νευρογραφίας.
~ Μ. Τ.