Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, η Σελήνη ήταν αδερφή του Ήλιου, και για να της φανερώσει την αδερφική του αγάπη και αφοσίωση, αυτός κάθε βράδυ της χάριζε το φως του.
Η Σελήνη κάθε βράδυ είναι φωτεινή και κοσμεί το Σύμπαν με την τρυφερή ομορφιά της, ωστόσο, κάποιες φορές «αδειάζει» και κάποιες άλλες «γεμίζει». Αυτό εμείς το έχουμε μεταφράσει ως «Φάσεις της Σελήνης».
Απόψε, στις 15 Δεκεμβρίου, η Σελήνη θα εμφανιστεί ολόγιομη στον Ουρανό και θα φωτίσει κάθε γωνιά στον σκούρο καμβά της Νύχτας.
Είναι το τελευταίο ολόγιομο φεγγάρι του 2024 και, μάλιστα, λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα!
Ίσως η αποψινή εμφάνιση της Σελήνης να μας θυμίσει ένα σημαντικό απόφθεγμα και δίδαγμα του φιλόσοφου Επίκτητου: «Με σκοτάδι δεν μπορείς να διώξεις το σκοτάδι, μόνο με το φως μπορείς να το κάνεις. Με μίσος δεν μπορείς να διώξεις το μίσος, μόνο με αγάπη μπορείς να το κάνεις.»
Αυτό είναι κι’ ένα από τα σπουδαιότερα μαθήματα, με το οποίο χρειάζεται να πορευόμαστε κάθε ημέρα. Το να θυμόμαστε ότι με το φως και την αγάπη αναγεννιέται η ελπίδα, κάθε φορά και πιο δυνατή…!
Ας προχωρήσουμε, λοιπόν, με φως, αγάπη και γαλήνη στις γιορτινές αυτές ημέρες και να μεταβούμε από το 2024 στο 2025 με περισσότερη σοφία και δύναμη.
~ Μ. Τ.
Λίγα λόγια γιατί η πανσέληνος του Δεκεμβρίου ονομάζεται «Ψυχρό Φεγγάρι»
Τα ονόματα της Σελήνης προέρχονται από ιθαγενείς Αμερικανούς, αποικιακούς Αμερικανούς ή άλλες παραδοσιακές πηγές. Παραδοσιακά, οι ιθαγενείς της Αμερικής χρησιμοποιούσαν τα μηνιαία φεγγάρια και τα αντίστοιχα ζώδια της φύσης ως ημερολόγιο για να παρακολουθούν τις εποχές.
Η πανσέληνος του Δεκεμβρίου είναι γνωστή και ως «ψυχρή σελήνη» ή αλλιώς «ψυχρό φεγγάρι», καθώς οι παγερές συνθήκες κυριαρχούν αυτή την εποχή του χρόνου, το κρύο έχει κάνει ήδη την εμφάνισή του.
Από την άλλη πλευρά, στην αρχαία Ευρώπη οι ειδωλολάτρες ονόμαζαν την πανσέληνο του Δεκεμβρίου ως «Φεγγάρι πριν από το γιορτινό». Αυτή η ονομασία δινόταν προς τιμήν του φεστιβάλ Γιουλέτιδας, το οποίο γιορτάζει την επιστροφή του ήλιου, που την προανήγγειλε το χειμερινό ηλιοστάσιο.
Ωστόσο, οι Μοϊκανοί Ινδιάνοι ονόμαζαν την τελευταία πανσέληνο του χρόνου, ως «Πανσέληνος της Μεγάλης Νύχτας», καθώς ανατέλλει κατά τις «μεγαλύτερες» νύχτες του χρόνου. Παράλληλα, είναι κοντά και στο χειμερινό ηλιοστάσιο.
Υπενθυμίζεται ότι το χειμερινό ηλιοστάσιο είναι κάθε χρόνο στις 21 Δεκεμβρίου. Ουσιαστικά πρόκειται για το επίσημο ορόσημο της αλλαγής εποχής. Δηλαδή από το φθινόπωρο «περνάμε» στο χειμώνα.
Η έλευση του χειμερινού ηλιοστασίου συνεπάγεται ότι εκείνη την μέρα θα έχουμε την μεγαλύτερη νύχτα του έτους και αντίστοιχα την μικρότερη ημέρα στο βόρειο ημισφαίριο.