Με την συρροή πλήθους ευλαβών προσκυνητών εόρτασε χθες, Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2024, την μνήμη του Οσίου Παταπίου το φερώνυμο Γυναικείο Ι. Κοινόβιο Γερανείων Ορέων της Ι. Μητροπόλεώς μας.
Το εσπέρας της εορτής και περί ώραν 6:30’ μ.μ. ετελέσθη ο Μέγας Εσπερινός στο Καθολικό της ως άνω Ι. Μονής, στον οποίο προέστη ο Ιεροκήρυξ της Ι. Μητροπόλεώς μας Πανοσ. Αρχιμ. π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος, Ηγούμενος της Ι. Μονής Παναγίας Πάντων Χαρά Καλεντζίου, συμμετεχόντων των Πανοσ. Αρχιμ. π. Νικοδήμου Μουτοπούλου, εκ της Ι. Μ. Μεγάρων και Σαλαμίνος, των Αιδεσ. Σταυροφόρων – Οικονόμων π. Δημητρίου Στεργιοπούλου, Εφημερίου του Ενοριακού Ι. Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ιωνίας Κορίνθου, και π. Δημητρίου Σουσούνη, Εφημερίου του Ι. Ναού Αγ. Ιωάννου Λουτρακίου, και των Διακόνων π. Ιερωνύμου Πίτσι, εκ της Ι. Μ. Μεγάρων και Σαλαμίνος, και π. Αγγέλου Σαλάτα.
Τον θείο λόγο εκήρυξε ο Πανοσ. Ιεροκήρυξ, ομιλήσας επικαίρως ενώ έψαλαν ο κ. Κωνσταντίνος Σεϊτανίδης με τους χορωδούς του. Στην συνέχεια και περί ώραν 8:30’ μ.μ. ετελέσθη Ι. Αγρυπνία υπό του Αιδεσ. Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γρηγορίου Θεοδώρου, Συνταξιούχου Κληρικού της Ι. Μητροπόλεώς μας. Τα ιεροψαλτικά αναλόγια του Καθολικού της Ι. Μονής διακόνησαν οι αδελφές της Γυναικείας Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλιού Ζαχόλης υπό την Ηγουμένη τους Γερόντισσα Μαγδαληνή.
Το πρωί της Κυριακής χοροστάτησε στην Ακολουθία του Όρθρου και ετέ-λεσε την Θ. Λειτουργία ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών και Πρωτοσύγγελλος της Ι. Μητροπόλεώς μας κ. Αγάπιος συλλειτουργούντων των Πανοσ. Αρχιμ. π. Ανθίμου Παπαλεξοπούλου, Ιεροκήρυκος και Ηγουμένου της Ι. Μονής Παναγίας Πάντων Χαρά Καλεντζίου, και των Διακόνων π. Χρήστου Χίλια και π. Αγγέλου Σαλάτα. Τα ιεροψαλτικά αναλόγια εκόσμησαν στον Όρθρο και στην Αρχιερατική Θ. Λειτουργία ο Ιερολογιώτατος Διάκονος π. Σωτήριος Κουτσούρης με τους χορωδούς του, προσκεκλημένοι προς τούτο υπό της Ι. Μονής. Απέδωσαν δε τους ύμνους της Κυριακής και του Οσίου Παταπίου εξαιρετικά προς πνευματική μεταρσίωση των αδελφών της Ι. Μονής και των ευλαβών προσκυνητών της.
Στην ομιλία του ο άγιος Κεγχρεών ετόνισε ότι εφέτος συμπληρώθηκαν 120 χρόνια από την επανεύρεση του Ιερού Σκήνους του Οσίου Παταπίου κάνοντας μνεία του ιστορικού της επανευρέσεως κατά το έτος 1904, όπως τούτο συμπεριλαμβάνεται στο Κτιτορικό της Ι. Μονής. Συνδύασε δε το θαύμα της θεραπείας της Συγκυπτούσης γυναικός του Ι. Ευαγγελίου με το άφθαρτο λείψανο του Οσίου Παταπίου, αφού το κυρτωμένο σώμα αυτής, «ἥν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδού δέκα καί ὀκτώ ἔτη» (Λουκ. ιγ’, 16) ανώρθωσε ο Χριστός, το δε φθειρόμενο σώμα του Οσίου αφθαρτοποίησε ο Χριστός! Την «συγκύπτουσα» ανθρώπινη φύση από την αμαρτία ο Χριστός, δια του μυστηρίου της Ενσάρκου Οικονομίας, εθεράπευσε και στην πεσμένη αυτή φύση είπε ο Θεός, κατά τον Χρυσόστομο, «κάθου ἐκ δεξιῶν μου», χαρίζοντας ο Χριστός με την Ανάστασή Του και την Ανάληψή Του την δυνατότητα στον άνθρωπο της εις ουρανούς αναβάσεως. Τούτο επιβεβαιώνει ο Όσιος Πατάπιος, ο Οποίος «ἀσκητικῶς πολιτευσάμενος, καί ταῖς ἐντολαῖς τοῦ Σωτῆρος εὐπειθῶς δουλεύσας τῆς ἐν αὐτῷ χαρᾶς ἠξιώθη καί ἀγγελικῆς ἀπολαύων στάσεως, τοῦ καρποῦ τῆς θεώσεως, ἐπαξίως μετέχει». Αποτελεί δε η θήκη του Ιερού Σκηνώματος του Οσίου θησαυρό άσυλο, από τον οποίο κάθε πιστός αντλεί πλουσίως την αγιαστική χάρη.
Αντιληφθείς ενωρίς ο Άγιος, χάριτι Θεού, τους λόγους του Αποστόλου Παύλου˙ «ἔχομεν δέ τόν θησαυρόν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν» (Β’ Κορ. δ’, 7) αγωνίσθηκε για τον «θησαυρόν» της πίστεως, τον οποίον ο Χριστός απεκά-λυψε στους ανθρώπους δια της Ενανθρωπήσεώς Του. Δεν υπολόγισε κόπους, μόχθους, πνευματική εργασία, στερήσεις, θλίψεις, κακοπάθεια σωματική προσβλέπων στον θησαυρό της αληθούς Πίστεως, φοβούμενος τούτον να μη χάσει, αφού αυτός έχει μεγαλύτερη αξία από το οστράκινο σκεύος του σώματος. Ο Απ. Παύλος, ενώ με τους ως άνω λόγους Του τονίζει την ανθρώπινη αδυναμία, εξαίρει παράλληλα την δύναμη του ανθρώπου, που έχει Χριστιανικό περιεχόμενο, γι᾽ αυτό και γράφει˙ «ἐν παντί θλιβόμενοι, ἀλλ᾽ οὐ στενοχωρούμενοι˙ ἀπορούμενοι, ἀλλ᾽ οὐκ ἐξαπορούμενοι˙ διωκόμενοι, ἀλλ᾽ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι˙ καταβαλλόμενοι, ἀλλ᾽ οὐκ ἀπολλύμενοι» (Β’ Κορ. δ’, 8-9). Ο Χριστιανός δεν είναι μόνος του. Δεν είναι αδύναμος αλλά μετά του Παύλου αναφωνεί˙ «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ» (Φιλιπ. δ΄ 13). Όταν ο Χριστιανός πάσχει, θλίβεται και υποφέρει συν-πάσχει μετά του Κυρίου Του˙ και όταν ανορθώνεται και αναλαμβάνει, συν-ανίσταται μετά του Σωτήρος. Η εκούσια άσκηση του Οσίου Παταπίου προς διατήρηση του «θησαυροῦ», τον οποίο έφερε και Αυτός «ἐν ὀστρακίνῳ σκεύει», ήταν συμμετοχή στο Πάθος του Χριστού και η δόξα Του απεικόνισμα της Αγίας Αναστάσεως, καθ᾽ ότι όχι μόνον «πατεῖ ὅπου πατοῦσι πρᾳέων πόδες» αλλά και το οστράκινο σκεύος Του αφθαρτοποιήθηκε, ώστε εμείς «ὄλβον σχόντες ἄσυλον τό θεῖον σκῆνος˙ ἐξ αὐτοῦ καρπούμεθα ἅπασαν χάριν».
Η Ανάσταση του Χριστού είναι για τον πιστό άνθρωπο εγγύηση θριάμβου. Ενισχύεται ο Χριστιανός υπό του Αναστάντος Χριστού και προχωρεί ελπιδοφόρος και νικητής με «ἐπαγγελίαν ζωῆς τῆς νῦν καί τῆς μελλούσης» (Α’ Τιμ. δ’, 8). Κατανοεί εκ των πραγμάτων, ότι ο «θησαυρός» του δεν ανταλλάσσεται με τίποτα στον κόσμο. Και η ευγνωμοσύνη τότε πλημμυρίζει μέσα του, «ἵνα … τήν εὐχαριστίαν περισσεύσῃ εἰς τήν δόξαν τοῦ Θεοῦ» (Β’ Κορ. δ’, 15).
Τέλος, απευθυνόμενος προς την Οσιωτάτη Γερόντισσα Χρυσοβαλάντη, Ηγουμένη της Ι. Μονής Οσίου Παταπίου, στις αδελφές της Ι. Μονής, στους εκκλησιασθέντες Άρχοντες και τους Πιστούς είπε˙ «Θα ήθελα, επιπλέον, Οσιωτάτη αγία Ηγουμένη, Εντιμότατοι Άρχοντες, ευσεβές Εκκλησίασμα, εκ προσώπου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου, ο οποίος βιώνει προσωπικώς την Αγιογραφικήν αλήθειαν, την οποίαν μόλις και δι᾽ ολίγων ανέπτυξα˙ «ἔχομεν δέ τόν θησαυρόν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν», και ενώ το οστράκινον σκεύος του, το σώμα του, εταλαιπωρήθη εκ της ασθενείας εφανερώθη καθαρά ότι ο υπεράφθονος πλούτος της δυνάμεώς του είναι και προέρχεται από τον Θεόν, να μεταφέρω τας ευχάς του και τας πλουσίας εκ της Αρχιερατικής καρδίας του ευλογίας εις όλους σας, όπως Κύριος ο Θεός, δια πρεσβειών του Οσίου Πατρός ημών Παταπίου, σκεπάζη, στηρίζη, παρηγορή, ενισχύη ημάς εις τον ένθεον αγώνα μας δια ανόρθωσιν και ανύψωσιν κατά την προτροπήν του ψαλμωδού: «Χριστός γεννᾶται … Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε», ώστε θεοφιλώς και θεαρέστως να εορτάσωμεν και εφέτος και εις έτη πολλά τας αγίας εορτάς της Θεοφανείας και Επιφανείας Του και οι πάντες «μή ἀναπεπτωκότες … ἀλλά … διεγηγερμένοι καί ἐν τῇ ἐργασίᾳ τῶν ἐντολῶν Του» εισέλθωμεν είς τήν Ουράνιόν Του Βασιλείαν».
Εκ μέρους δε της Ιεράς Μονής ευχαρίστησε ο Θεοφιλέστατος τους συμπροσευχηθέντες, την Βουλευτή Κορινθίας κ. Μαρία – Ελένη Σούκουλη – Βιλιάλη, τον Δήμαρχο Λουτρακίου – Περαχώρας – Αγ. Θεοδώρων κ. Γεώργιο Γκιώνη, την Διοικητή του Α. Τ. Λουτρακίου κ. Μάρθα Μυστακίδου, τους εθελοντάς και εργαζομένους στην Ι. Μονή διακονητάς, τον φιλόξενο Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος για την αναμετάδοση, τα μέλη της ιδιωτικής εταιρείας φυλάξεως (security) και τους αστυνομικούς για την τάξη, και ιδιαιτέρως τους Ιεροψάλτες.
Στο τέλος της Θ. Λειτουργίας «διαβάστηκε» το κόλλυβο του Οσίου και στους προσκυνητές εκ της Ι. Μονής προσεφέρθη «κέρασμα».
