Οι κα’υ’μενούληδες
Υπάρχει ένα πριν κι ένα μετά
Ένας παλιός κι ένας νέος εαυτός
Μαρίνα Μιχαήλ Χρηστάκη, Ονεράδα
Μερικοί πολιτικοειδείς τύποι θέλουν ‘σώνει και ντε’ να γίνουν Κάποιοι. Τρέχουν από παράταξη σε παράταξη, από κόμμα σε κόμμα, από αυλή αρχηγού σε παρεούλα προέδρου ,μήπως και βολευτούν κάπου:να γίνουν γραμματείς,βουλευτές ,ενγένει παράγοντες
Ορισμένοι τα καταφέρνουν ,για λίγο όμως χρονικό διάστημα,οπότε όταν νοιώθουν πως χάνουν τη θεσούλα, αρχίζουν την κλάψα ή τις υπόγειες διασυνδέσεις για ν’αλλάξουν ‘προσανατολισμό’.
Δυστυχώς αυτό ‘το όπιο του πολιτικάντη’ έχει μολύνει το μεγαλύτερο προσωπικό των εμπλεκόμενων με τα κέντρα και τ’απόκεντρα εξουσίας.
Το πρώτο ερώτημα είναι γιατί το σύστημα έχει τόση ανάγκη από ‘βαρβάρους’ ή χρήσιμους ηλίθιους.
Το δεύτερο ερώτημα είναι γιατί οι πολίτες εξακολουθούν να ακούνε και να πιστεύουν τέτοιους ανθρωπολογικούς τύπους.
Πότε θα κατανοήσουμε ότι ο άπαξ Βρούτος, εσαεί Βρούτος και ο άπαξ Εφιάλτης, εσαεί Εφιάλτης;
ΥΓ. Όλα τα παραπάνω μάλλον έχουν κάποια σχέση με την πολιτική επικαιρότητα ,αλλά δεν ξέρω σε ποιάν απόλες τις παρεκκλίσεις της πολιτικής ηθικής κολλάνε περισσότερο,στα τερτίπια των πρώην ή στα σκέρτσα των μελλοντικών
Γιάννης Πανούσης
Καθηγητής Εγκληματολογίας
Πρ. Υπουργός Προ-Πο