«Σας ευχαριστώ πολύ όλους. Θα βοηθήσουμε τη χώρα να θεραπευτεί, θα διορθώσουμε τα πράγματα. Γράψαμε Ιστορία, ξεπεράσαμε εμπόδια, καταφέραμε την πιο σπουδαία πολιτική κίνηση», υπογράμμισε ο Τραμπ, που επιστρέφει στον Λευκό Οίκο με μία σαρωτική νίκη σε εκλέκτορες και λαϊκή ψήφο.
«Είναι μια πολιτική νίκη, ευχαριστώ τους Αμερικανούς για την τιμή, είμαι ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ, θα αγωνιστώ για εσάς και τις οικογένειές σας, κάθε μέρα θα αγωνίζομαι για εσάς», συνέχισε ο νεοκλεγείς πρόεδρος, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι θα είναι η χρυσή εποχή της Αμερικής.
«Είναι μια υπέροχη νίκη για τους Αμερικανούς. Κερδίσαμε και τη λαϊκή ψήφο, που ήταν πολύ σημαντικό. Ψηφίσατε μία ομάδα ανθρώπων, πέρα από τον πρόεδρο», σημείωσε.
Λοιπόν, να συγχαρώ με τη σειρά μου και εγώ, για όσον αφορά ετούτη, την ολοκάθαρη θριαμβευτική & πανηγυρική αυτή, επανεκλογή του, τον 47ο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, τον Ντόναλντ Τραμπ! Για ένα λόγο παραπάνω που το καταχάρηκα και το καταευχαριστήθηκα αυτό, είναι πως ό,τι ο σημερινός θριαμβευτής πρόεδρος των αμερικανικών εκλογών δεν υπήρξε και δεν ήτο ποτέ, η προσωπική πολιτική επιλογή και επιθυμία του… Μητσοτάκη, αυτός! Δοθείσης δε και της ευκαιρίας, αλλά και εξαιτίας αυτού του τελευταίου (που είπα), καιρός είναι να μπει από τον νέο Πλανητάρχη ένα χαλινάρι, ένας φραγμός, αν θέλετε, και ένα στοπ, σε ετούτη την καθολοκληρίαν και από πάσης πλευράς, επιπόλαιη, ακατανόητη, αψυχολόγητη, αδικαιολόγητη, ανεύθυνη, αλλοπρόσαλλη & ανερμάτιστη, αλλά και κυρίως δε και πάνω απ’ όλα, και άκρως ανησυχητικής & επικίνδυνης φιλοουκρανικής πολιτικήςς Μητσοτάκη, ο οποίος μπρος στο να ικανοποιήσει, ενισχύσει και ενδυναμώνσει το φίλο του, τον Ζελένσκι, ήδη δεν έχει διαστάσει εις το να αποστρατικοποιήσει, αφοπλίσει και – εν τέλει – και να αποψιλώσει και να αποδυναμώσει (οπλικά), ουσιώδη, στρατηγικά & ζωτικά μας μέρη, εκτάσεις & εδάφη (κυρίως τα ευρισκόμενα σε μόνιμη τουρκική απειλή, νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, τα σύνορά μας, την παραμεθόριό μας κ.λπ, κ.λπ…), με ο,τι συνεπάγεται (δυστυχώς), μια τέτοια άκρως & εξόχως ανησυχητική και επικίνδυνη (όπως προανέφερα), εξέλιξη, για τα κυριαρχικά και ζωτικά μας συμφέροντα, την στρατηγική μας ακεραιότητα, αλλά και κυρίως δε, για την οποία ασφάλεια του λαού και της χώρας μας… ΥΓ: Εννοείται βέβαια, πως σε μια τέτοια απευκταία για την πατρίδα μας (εξαιτίας αυτής της – όπως προείπα – αδικαιολόγητης, ανερμάτιστης, ανεύθυνης αλλά και απροκάλυπτης & απροσχημάτιστης φιλοουκρανικής συμπεριφοράς & στάσης του), ελληνορωσικής σύρραξης, ο πρώτος που θα πάρει το (επίσης) πρώτο αεροπλανάκι που θα βρει, και “σε άλλης γης σε άλλα μέρη”, αυτός θα μας την κοπανήσει, δεν θα είναι άλλος – δεν θέλει δα, και πολύ σκέψη, ανάλυση, φιλοσοφία, αλλά και ερώτημα, αυτό – από τον κύριο Κούλη μας, λοιπόν…