Ποτέ,πουθενά και τίποτα δεν σου εξασφαλίζει οποιαδήποτε υπόσχεση αδιάσπαστης συνέχειας,
αφού όλα έχουν τον δικό τους προγραμμένο κύκλο αρχής και τέλους
Ν.Γ.Μαρτζούχος,Οδοιπορικό ιδεών ΙΓ’
Στο ΣΥΡΙΖΑ ‘διεμερίσαντο τα ιμάτιά τους’, όχι με φανερό ρίξιμο ζαριών, αλλά με κρυφή ψήφο ή τηλε-φονικά, δηλαδή χειρότερα κι από τους ρωμαίους στρατιώτες που μοίρασαν τα ρούχα του σταυρωθέντος Ιησού.
Το πρόβλημα είναι ότι ο κάθε λογχοφόρος πήρε τα φθαρμένα ,μπαλωμένα ή και τρύπια ρούχα ,με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατον με αυτά να ενδυθεί κυβερνητικό αξίωμα. Συνεπώς ‘΄΄ανθραξ ο θησαυρός’.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά αναρωτιέμαι επίσης ποιες παρακαταθήκες αφήνουν στις επόμενες γενιές, ποιά νοήματα και ποιά μηνύματα διακινούν,ποιές δημοκρατικές αξίες υπηρετούν οι εν λόγω γνήσιοι [ριζο-σπαστικοί;] αριστεροί της ανα-διανομής της κομματικής εξουσίας.
Συμφωνούν σε ό,τι κατά καιρούς τους βολεύει, ξαναψηφίζουν όταν ο αρχηγός δεν γουστάρει το αποτέλεσμα, συν-εργάζονται με όποιον τους δίνει ψηφαλάκια ,αλλά όταν δεν τους συμφέρει ‘κόπτονται για τα δόγματα και τις καταστατικές διαδικασίες’.
Η αίγλη της Αριστεράς στηριζόταν στο παρελθόν στο ότι οι αριστεροί ήσαν πιστοί στις αρχές τους,ό,τι κι αν συνέβαινε.
Εδώ και πολύ καιρό, ιδίως μόλις μερικοί γεύτηκαν τις ηδονές της διακυβέρνησης, έχουν χάσει κάθε ηθικό μπούσουλα, κάθε κοινωνική ευαισθησία, κάθε θεσμικό όριο και πελαγοδρομούν πιστεύοντας ότι στο τέλος η Ιστορία θα τους δικαιώσει[;], μόνο και μόνο γιατί δηλώνουν ‘αριστεροί’ ριζοσπάστες του 2024.
Κάποιος εκεί μέσα δεν διαθέτει τη γνώση,την πείρα,το κύρος και το θάρρος να τους διαμηνύσει ότι αυτός ο κατήφορος οδηγεί αμετάκλητα σε νέες ήττες και σε γενική απαξίωση των προσδοκιών χιλιάδων αριστερών πολιτών;
Κάποιος εκεί μέσα δεν θα λάβει το λόγο επί της ουσίας;
Κάποιος…
Υ.Γ. Ωραία το επισημαίνει ο φίλος δημοσιογράφος Δημήτρης Χρήστου, σχολιάζοντας τις πρόσφατες “αυτο-ακυρώσεις”: Τα μέσα που αγιάζουν τις διαδικασίες τα είδαμε,τον[τελικό] σκοπό δεν καταλαβαίνουμε’’
Γιάννης Πανούσης
Πρώην Υπουργός Προ-Πο
Καθηγητής Εγκληματολογίας