Ο Αλέν Ντελόν, πέθανε σε ηλικία 88 ετών, σύμφωνα με δήλωση των τριών παιδιών του στο Γαλλικό Πρακτορείο.
«Ο Αλέν Φαμπιάν, η Ανούσκα, ο Αντονί, καθώς και ο (σκύλος του) Λούμπο, με απέραντη θλίψη ανακοινώνουν πως έφυγε ο πατέρας τους. Έσβησε ειρηνικά στο σπίτι του στο Ντουσί, έχοντας γύρω του τα τρία παιδιά του και τους δικούς του. (…) Η οικογένειά του σας παρακαλεί να σεβαστείτε τις ιδιωτικές στιγμές τους αυτή τη στιγμή του εξαιρετικά οδυνηρού πένθους», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Ο μεγάλος αστέρας των δεκαετιών του 60 και του 70 άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στο πανί και έμεινε στην ιστορία ως ο απόλυτος γόης του σινεμά.
Το 2019 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, έλαβε τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα για την συνολική προσφορά του στην έβδομη τέχνη
Η Le Monde σημειώνει ότι ο Αλέν Ντελόν ενσάρκωσε την τελειότητα ως ηθοποιός, βιώνοντας την τέχνη του με απαράμιλλη ένταση. Η Liberation τονίζει ότι ο Αλέν Ντελόν έφερε επανάσταση στη γαλλική κομψότητα τη δεκαετία του 1960, ενώ τον χαρακτηρίζει ως το «αρσενικό αντίστοιχο της Μπριζίτ Μπαρντό».
Η κινηματογραφική του πορεία
Η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Ντελόν ήταν ως νεαρός γκάνγκστερ στην ταινία Quand la femme s’en mêle (1957) του Allégret, ενώ είχε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο στο ρομάντζο Christine (1958), δίπλα στη Ρόμι Σανάιντερ. Ο Ντελόν κέρδισε γρήγορα τη διεθνή προσοχή στην ταινία Plein soleil (1960), βασισμένη στο μυθιστόρημα της Πατρίσια Χάισμιθ, The Talented Mr. Ripley του 1955.
Απέκτησε ακόμη μεγαλύτερη φήμη με ρόλους στις ταινίες του Luchino Visconti Ο Rocco και τα αδέλφια του (1960) και Il gattopardo (1963- Ο Γατόπαρδος) και L’Eclisse (1962) του Michelangelo Antonioni, καθώς και στις ταινίες Mélodie en sous-sol (1963) και La Piscene (1969).
Ο Αλέν Ντελόν και η Ρόμι Σνάιντερ – Οι δυο της υπήρξαν ζευγάρι και μάλιστα ιδιαίτερα προβεβλημένο από τα media της εποχής
Από τη δεκαετία του 1980 οι εμφανίσεις του στο σινεμά περιορίζονται αλλά ο ίδιος κάνει come back σε δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές τη δεκαετία του 2000 αλλά και ως Ιούλιος Καίσαρας στην κωμωδία Αστερίξ.
Βραβεύσεις
Το 1985 κέρδισε το Βραβείο Σεζάρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο Η ιστορία μας (1984). Το 1991, έλαβε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλίας. Στο 45ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου του απονεμήθηκε η τιμητική Χρυσή Άρκτος.
Επίσης το 2019 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, έλαβε τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα για την συνολική προσφορά του στην έβδομη τέχνη.
Η ανακάλυψή του από έναν ανιχνευτή ταλέντων
Γεννημένος στις 8 Νοεμβρίου 1935 ο Ντελόν ήταν ιδιαίτερα ατίθασος ως παιδί. Μετά από μια σύντομη μαθητεία ως χασάπης, κατατάχθηκε ως πεζοναύτης και το 1953 στάλθηκε στην Ινδοκίνα. Μετά την απόλυσή του το 1955, εργάστηκε σε διάφορες περιστασιακές δουλειές.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγινε φίλος με κάποιους ηθοποιούς του κινηματογράφου, τους οποίους συνόδευσε στο φεστιβάλ κινηματογράφου των Καννών το 1957, όπου τράβηξε την προσοχή ενός ανιχνευτή ταλέντων του Αμερικανού παραγωγού David O. Selznick.
Μετά από ένα δοκιμαστικό, του προσφέρθηκε συμβόλαιο αν μάθαινε να μιλάει αγγλικά, αλλά ο Γάλλος σκηνοθέτης Yves Allégret τον έπεισε να ακολουθήσει καριέρα στη Γαλλία.