Ήταν τα ξημερώματα της 24ης Ιουλίου 1974 όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκίστηκε πρωθυπουργός, επικεφαλής της κυβέρνησης «εθνικής ενότητας», που σχηματίστηκε μετά την κατάρρευση της επταετούς δικτατορίας υπό το βάρος της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Είναι η γνωστή σε όλους μας, Επέτειος της Αποκατάστασης της Δημοκρατίας την οποία τιμούμε κάθε χρόνο με την δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο, η οποία ωστόσο φέτος δεν θα πραγματοποιηθεί λόγω των πυρκαγιών.
Τι προηγήθηκε
Η γενική επιστράτευση που κηρύχτηκε στις 21 Ιουλίου, μία ημέρα μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ήταν χαώδης και ανοργάνωτη και κατέδειξε την τραγική κατάσταση που βρισκόταν ο Ελληνικός Στρατός, μετά από επτά χρόνια δικτατορίας.
Η κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου, που ήταν υποχείριο του «αόρατου δικτάτορα» Δημητρίου Ιωαννίδη, ήταν ανίκανη να πάρει σοβαρές αποφάσεις. Έτσι, η προσφυγή στους πολιτικούς ήταν μονόδρομος για τη στρατιωτική ηγεσία της χώρας.
Το πρωί της 23ης Ιουλίου ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Γρηγόριος Μπονάνος και οι αρχηγοί του Στρατού, αντιστράτηγος Ανδρέας Γαλατσάνος, Ναυτικού, αντιναύαρχος Πέτρος Αραπάκης και Αεροπορίας, αντιπτέραρχος Αλέξανδρος Παπανικολάου, σε σύσκεψη με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη διατύπωσαν την άποψη ότι είναι επιτακτική ανάγκη η ανάθεση της διακυβέρνησης της χώρας στους πολιτικούς.
Στη συνέχεια, ο Γκιζίκης κάλεσε τον Ιωαννίδη και του ανακοίνωσε την απόφαση της ηγεσίας του στρατεύματος, χωρίς αυτός να αντιδράσει.
Στις 2 μετά το μεσημέρι κλήθηκαν σε σύσκεψη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σημαίνουσες πολιτικές προσωπικότητες της προδικτατορικής περιόδου.
Στη σύσκεψη συμμετείχαν οι αρχηγοί των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων Παναγιώτης Κανελλόπουλος της ΕΡΕ και Γεώργιος Μαύρος της «Ενώσεως Κέντρου», καθώς και οι Ευάγγελος Αβέρωφ, Σπύρος Μαρκεζίνης, Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας, Στέφανος Στεφανόπουλος, Πέτρος Γαρουφαλλιάς και Ξενοφών Ζολώτας. Η δικτατορία της 21ης Απριλίου είχε ήδη καταρρεύσει.
Το χρονικό της μεταπολίτευσης του 1974
Στη σύσκεψη αποφασίστηκε ο σχηματισμός πολιτικής κυβέρνησης υπό τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, ο οποίος έλαβε προθεσμία έως τις 8 το βράδυ να ανακοινώσει τη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου.
Εν τω μεταξύ, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, που προέκρινε τη λύση Καραμανλή, ήλθε σε επαφή με τον πρώην πρωθυπουργό, που ζούσε αυτοεξόριστος στο Παρίσι από το 1963, και του ζήτησε να επιστρέψει το ταχύτερο δυνατό στην Ελλάδα. Στις 6:30 το απόγευμα, ο Αβέρωφ, με υπόδειξη του Γκιζίκη, τηλεφώνησε στον Κανελλόπουλο και του ανακοίνωσε την άρση της εντολής που του είχε ανατεθεί.
Στις 8 το βράδυ επαναλήφθηκε η σύσκεψη με τους πολιτικούς αρχηγούς και επικυρώθηκε η απόφαση για την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Βαλερί Ντ’ Εστέν διέθεσε πάραυτα το προσωπικό του αεροπλάνο για την άμεση επιστροφή του Καραμανλή, ο οποίος αφίχθη στο αεροδρόμιο του Ελληνικού στις 2 το πρωί της 24ης Ιουλίου κι έγινε δεκτός από ένα τεράστιο πλήθος πολιτών, που τον χαιρετούσε κυριολεκτικά ως ελευθερωτή.
Στις 4 το πρωί, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκίστηκε πρωθυπουργός από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη.
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας ορκίστηκε το πρώτο κλιμάκιο της κυβέρνησής του, αποτελούμενο από πολιτικά πρόσωπα της δεξιάς και του κέντρου. Ο Καραμανλής δίσταζε να συμπεριλάβει στην κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας» πολιτικούς της Αριστεράς, για να μην προκαλέσει τους σκληροπυρηνικούς χουντικούς, που κατείχαν ακόμα καίρια πόστα στον κρατικό μηχανισμό.
Στις 26 Ιουλίου συμπληρώθηκε η σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου, με την ορκωμοσία του δευτέρου κλιμακίου της κυβέρνησης.
Αμέσως μετά ανακοινώθηκαν τα πρώτα μέτρα για την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος: κατάργηση του στρατοπέδου της Γυάρου, απόλυση όλων των κρατουμένων, αμνήστευση όλων των πολιτικών αδικημάτων και απόδοση της ιθαγένειας στους πολίτες από τους οποίους την είχε στερήσει η δικτατορία του 1967.
Στις άμεσες επιδιώξεις της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας συμπεριλαμβάνονταν η αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας και η διαμόρφωση κλίματος εθνικής ενότητας, η αποδιοργάνωση του πλέγματος εξουσίας της δικτατορίας και η αποκατάσταση του πολιτικού ελέγχου στο στράτευμα, η προετοιμασία για τη διενέργεια εκλογών και η αντιμετώπιση της κρίσης στην Κύπρο.
Ο Καουτσο Κώτσο που έλεγε ο Χάρρυ Κλυν τον Καραμανλή 😀Μετά ήρθε και ο Αντρικό Ντελπασο ο Παπανδρέου για να σωσουν την Ελλάδα !!Προσωπικοτητες και ο Καραμανλής και ο Αντρεας !!Διεθνη φήμη με πολιτική ιστορία που λέει ο λογος και Δημοκράτες !!Τελικα δεν την έσωσαν την Ελλάδα μας !!Μην γράφω γνωστά πράγματα και κουράζω !Εχουμε δει στην πράξη ότι ο Έλληνας δεν μπαίνει σε καλούπι που λεμε ,δεν ακούει αυτά που του λένε για το καλό του για το μελλλον το δικό του και των παιδιών του !!Ο Αντρεας με το σύνθημα «Αλλαγη και λαϊκή κυριαρχία ήθελε και μπορούσε αλλά ουτε και αυτός τα έβγαλε πέρα με την ολιγαρχία ,με τους μεγαλους και δυνατούς !Του έστησαν σκευωρίες ,του έστειισαν σκάνδαλα ,είχε και 2-3 λαμόγια που έφαγαν με χρυσά κουτάλια ,τον πάντρεψαν και με την Μιμή και πάει η Αλλαγή !!Τωρα γιατί ο Αντρεας δεν γράφει για τον θρύλο και τον Βαζελο και έπιασε τον Εθνάρχη και τον Αντρικό Ντελπασο θα έχετε απορία οι θαυμαστες μου !!Οπως λέει το άρθρο ο Καραμανλής ήρθε για σωτήρας του έθνους για να φτιάξει την χώρα που είχε δικτατορία και πήγαν στο αεροδρόμιο να τον υποδεχτούν όπως έκαναν με τον Ντεταρι με τον Τζιοβάνι με τον Σισέ και συνεχίζουν ακόμα να έρχονται σωτήρες ακόμα και στο ποδόσφαιρο !!Ειμαστε γενικά της υποδοχής ,είμαστε γενικά προσωπολατρες είτε είναι πολιτικός η αθλητης και συνηθως την κάτσαμε την βάρκα !!Αυτα τα ολιγα πολιτικά από τον Αντρικό !Παω τώρα σε κανένα αθλητικό άρθρο να κάνουμε μια πρώτη εκτίμηση των αποτελεσμάτων των ευρωπαίων μας Αεκ Παναθα και κέρβερο Θεσσαλονίκης 😀😀