Συνέντευξη στο loutrakiblog.gr (Χαρά Βαραβέρη) και στο Κorinthia24.gr (Μιχάλη Φιλιάνδρα), παραχώρησε η υποψήφια ευρωβουλευτής της ΝΔ, κ. Εύη Χριστοφιλοπούλου.
1)Μετά από μια μακρά διαδρομή στο ΠΑΣΟΚ είδαμε φέτος αρχές του χρόνου να εντάσσεστε στην ΝΔ. Παρότι έχετε απαντήσει σε διάφορες συνεντεύξεις τους λόγους που σας οδήγησαν σε αυτή την απόφαση θα θέλαμε και εδώ τώρα να μας πείτε με πιο ήρεμη ματιά και καθαρό μυαλό ποια ήταν τα αίτια της αποχώρησής και αν αυτά τα αίτια εξακολουθούν να υφίστανται ως παράγοντες ακόμα στο ΠΑΣΟΚ.
Τα τελευταία χρόνια, κράτησα μία απόσταση από την ενεργό πολιτική και επέστρεψα στην πανεπιστημιακή διδασκαλία. Έτσι μπόρεσα να αξιολογήσω με νηφαλιότητα τις μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες της ΝΔ οι οποίες ενίσχυσαν την θέση της Ελλάδας στα διεθνή fora και δημιούργησαν, εκτός των άλλων, και τις προϋποθέσεις για τη δυναμική οικονομική της ανάκαμψη. Το μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησης που απαντά στις σύγχρονες προκλήσεις της οικονομίας και της κοινωνίας αλλά και η προσωπικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον οποίο συνεργαστήκαμε εξαιρετικά κατά το παρελθόν με οδήγησαν να υποστηρίξω τη ΝΔ το 2023 και στη συνέχεια να προσχωρήσω στην παράταξη. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ το οποίο δεν κατάφερε να αποκτήσει μία νέα σύγχρονη και δυναμική πολιτική ταυτότητα. Έχει μείνει προσκολλημένο σε θέσεις του παρελθόντος. Χωρίς στρατηγική και σαφή προσανατολισμό, φάσκει, αντιφάσκει και ακροβατεί, όπως στην περίπτωση των μη κρατικών πανεπιστημίων και των απογευματινών χειρουργείων. Η κοινωνία απαιτεί πλέον όχι αόριστες πολιτικές εξαγγελίες, αλλά πολιτικές πράξεις απαλλαγμένες από αγκυλώσεις του παρελθόντος που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής.
2)Ας συμφωνήσουμε ότι η Ευρώπη είναι το κοινό μας σπίτι. Δυο μέτρα και δύο σταθμά σε οικονομία, εξωτερική πολιτική και άμυνα εξακολουθούν να αποτελούν τα κυρίως θέματα της σημερινής κατάστασης και παράλληλα αποτελούν τους κυρίους στόχους τουλάχιστον για τα φίλο ευρωπαϊκά κόμματα. Τι θεωρείτε ότι πρέπει να γίνει για να προχωρήσουμε στην ευρωπαϊκή ενοποίηση;
Παρά τα προβλήματα που κατά καιρούς εμφανίστηκαν στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, η Ε.Ε. αποτελεί ένα σημαντικό επίτευγμα ενότητας που έχει σχεδόν εκμηδενίσει τις όποιες ευρωπαϊκές αντιπαλότητες του παρελθόντος. Εξήντα χρόνια μετά την Συνθήκη της Ρώμης, η Ευρωπαϊκή́ Ένωση έχει πάρα πολλούς λόγους για να νοιώθει περήφανη. Το ευρωπαϊκό όμως κεκτημένο δεν είναι δεδομένο. Ειδικά σήμερα που οι αξίες της δυτικής φιλελεύθερης δημοκρατίας, του κοινωνικού κράτους, της προστασίας του περιβάλλοντος, βάλλονται όχι μόνο στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό περιβάλλον της Ε.Ε., όπως αποδεικνύεται από την σημαντική άνοδο των ακροδεξιών και αντιευρωπαϊκών κομμάτων.
Και βέβαια είναι γεγονός ότι η πλήρης ένωση της Ευρώπης δεν έχει ακόμη επιτευχθεί. Απαιτείται μεγάλη προσπάθεια και αμοιβαίες υποχωρήσεις από τα κράτη-μέλη για να γίνει το όραμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης πραγματικότητα. Ο δημοσιονομικός άξονας πρέπει να ενισχυθεί περισσότερο, για να λειτουργήσει αποτελεσματικά η Ευρωζώνη. Είναι επιτακτική ανάγκη να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή κοινή́ εξωτερική́ πολιτική́ και πολιτική ασφάλειας, και μια κοινή́ ευρωπαϊκή αμυντική́ πολιτική́. Μέχρι σήμερα πολλές εθνικές κυβερνήσεις ήταν εξαιρετικά απρόθυμες να κινηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση. Η συζήτηση όμως για το ευρωομόλογο που θα αφορά τις αμυντικές δαπάνες έχει ξεκινήσει, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να είναι από τους πρωτεργάτες της πρωτοβουλίας αυτής.
3)Η Ελλάδα έχει θέσει ως στόχο τα επόμενα χρόνια τη σύγκλιση με τον μέσο όρο των ευρωπαϊκών δεικτών σε σημαντικούς τομείς της οικονομίας της. Το ίδιο και σε ό,τι αφορά τους δείκτες κοινωνικών ανισοτήτων. Με δεδομένα τα χαρακτηριστικά της οικονομίας αλλά και τη γεωγραφική της θέση της χώρας, υπάρχουν ρεαλιστικές πρωτοβουλίες που θα προτείνατε να αναληφθούν εντός των ευρωπαϊκών θεσμών οι οποίες θα ενίσχυαν τη θωράκιση της;
Είναι γεγονός ότι οι δείκτες σε σημαντικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας αλλά και οι δείκτες κοινωνικών ανισοτήτων της Ελλάδας βρίσκονται κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Με δεδομένα λοιπόν τα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας αλλά και τη γεωγραφική της θέση πιστεύω ότι θα πρέπει να εστιάσουμε κατ’ αρχάς στην αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων που αφορούν την ανάπτυξη των πιο απομακρυσμένων περιοχών, ώστε να περιορισθούν οι περιφερειακές ανισότητες στο εσωτερικό της χώρας. Θα πρέπει επίσης να αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά και τους πόρους που απευθύνονται στην κατάρτιση και την επαγγελματική εκπαίδευση, ώστε να αναβαθμίσουμε τις δεξιότητες των εργαζομένων στη βάση των σύγχρονων αναγκών των επιχειρήσεων και να μειώσουμε έτσι εμμέσως τον κίνδυνο της ανεργίας. Τέλος, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε με τις κατάλληλες πολιτικές τους ευρωπαϊκούς πόρους για την βιώσιμη ενέργεια και την ψηφιακή και πράσινη μετάβαση, ώστε αφενός να εκσυγχρονισθούν οι ελληνικές επιχειρήσεις και αφετέρου να επιτύχουμε τους περιβαλλοντικούς στόχους.
4)Διαβάζουμε συχνά ότι οι αποφάσεις της ΕΕ επηρεάζουν την καθημερινότητά μας. Έχετε τέτοια παραδείγματα;
Οι αποφάσεις της Ε.Ε. όχι απλά επηρεάζουν την καθημερινότητα μας, αλλά την έχουν διαμορφώσει σχεδόν εξολοκλήρου. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Ας ξεκινήσουμε με τον τομέα της ασφάλειας. Σε ολόκληρη της Ε.Ε. ισχύουν ορισμένα από τα υψηλότερα πρότυπα ασφάλειας τροφίμων στον κόσμο. Οι υποχρεωτικοί έλεγχοι σε ζώα και φυτά διασφαλίζουν την ποιότητα των τροφίμων που καταναλώνουμε. Η Ε.Ε. έχει θεσπίσει επίσης αυστηρούς κανόνες σε θέματα ασφάλειας στις ηλεκτρονικές συσκευές και στα παιχνίδια. Μόνο αν πληρούνται οι συγκεκριμένες προδιαγραφές λειτουργίας οι συσκευές αυτές μπορούν να πωληθούν στην Ευρώπη. Επίσης η Ε.Ε. προστατεύει τα δικαιώματα των καταναλωτών. Με τις διαδικτυακές αγορές να αυξάνονται συνεχώς η νομοθεσία της ΕΕ έρχεται και διασφαλίζει τα δικαιώματα των καταναλωτών σε περιπτώσεις π.χ. ελαττωματικών προϊόντων ή κρυφών χρεώσεων και δαπανών του διαδικτύου. Και τέλος να μην ξεχνάμε την ασφάλεια που έχουμε ως πολίτες της Ε.Ε. κατά την διάρκεια των ταξιδιών μας. Εάν π.χ. αρρωστήσουμε σε κάποια άλλη χώρα της Ε.Ε. έχουμε τα ίδια δικαιώματα με τους πολίτες αυτής της χώρας.
5)Η απελπιστική μείωση της αυτάρκειας της Ελλάδος σε αγροδιατροφικα προϊόντα κινδυνεύει να περιορίσει δραματικά την εθνική ανεξαρτησία και την τοπική ευημερία των κατοίκων. Η νέα κοινή αγροτική πολιτική προφανώς και δεν λύνει αυτό το ζήτημα καθώς βλέπουμε τους αγρότες να εγκαταλείπουν τις καλλιέργειες, τους κτηνοτρόφους τις φάρμες τους. Τι θα γίνει στο μέλλον κ. Χριστοφιλοπούλου, έχουμε μέλλον;
Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην παραγωγή, ο περιορισμός της ζήτησης τροφίμων από τα νοικοκυριά λόγω της ακρίβειας, το κλίμα αβεβαιότητας από τους πολέμους στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία, οι δυσκολίες των μεταφορών μέσω της Ερυθράς Θάλασσας διαμορφώνουν ένα ιδιαίτερα αρνητικό οικονομικό περιβάλλον για τον αγροτικό τομέα.
Ιδιαίτερα πολύπλοκο, δυσνόητο και ασύμβατο με την παραγωγική πραγματικότητα των Ευρωπαίων αγροτών μοιάζει να είναι και το θεσμικό πλαίσιο το οποίο σχετίζεται με την εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής στην εποχή της Πράσινης Συμφωνίας. Οι περιορισμοί σε σχέση με το περιβάλλον και το κλίμα δεν λαμβάνουν υπόψη τους τον αντίκτυπο αυτών των πρωτοβουλιών στην οικονομική βιωσιμότητα του αγροτικού τομέα και στην επισιτιστική ασφάλεια.
Χρειάζεται, προφανώς, μεγάλη προσπάθεια από πλευράς της Ε.Ε. για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και τη μελλοντική διαμόρφωση τόσο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής όσο και των συναφών πολιτικών που διέπουν τον τομέα με ισορροπημένο, δίκαιο και αποτελεσματικό τρόπο.
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα στο οποίο ανήκει η ΝΔ έχει ζητήσει μεγαλύτερη ευελιξία και περισσότερο χρόνο προσαρμογής για τους αγρότες, κάτι που μέχρι στιγμής δεν συμμερίζονται οι Πράσινοι και οι Σοσιαλδημοκράτες. Απαιτείται όμως μία ισορροπία μεταξύ οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών στόχων. Επίκεντρο δε αυτής της προσπάθειας δεν μπορεί παρά να αποτελεί η επιδίωξη ενός συνεχούς, συστηματικού και τεκμηριωμένου διαλόγου με τους άμεσα ενδιαφερόμενους αγρότες, αλλά και με όλους τους εμπλεκόμενους στον αγροτικό τομέα.
Στη νέα Ευρωβουλή θα δοθεί μεγάλη μάχη για την προσαρμογή της ΚΑΠ σε αυτήν την κατεύθυνση!
6)Μπορείτε να μας ιεραρχήσετε τις -έως τρεις- βασικές ελληνικές προτεραιότητες για την επόμενη θητεία των ευρωπαϊκών θεσμών; Σε ποια από αυτές θεωρείτε ότι μπορείτε να προσφέρετε περισσότερο και πώς;
Είναι επιτακτική η ανάγκη να απαντήσουμε στο πώς η Ευρώπη μπορεί να αλλάξει πορεία, ώστε να αντιμετωπιστεί το αυξανόμενο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας και να ενισχυθεί η αναπτυξιακή της δυναμική με ορίζοντα το 2030. Στο πως η Ευρώπη μπορεί να ολοκληρώσει τη ψηφιακή και πράσινη μετάβαση διασφαλίζοντας την κοινωνική της συνοχή και συνεκτικότητα. Στο πως η Ευρώπη μπορεί να περάσει στην εποχή της ενεργειακής αυτάρκειας. Αυτά είναι βασικά ζητήματα που κατά την γνώμη μου που θα πρέπει να απαντήσει η Ευρώπη το προσεχές διάστημα.
Παράλληλα, βέβαια, δεν μπορεί κάποιος να παραγνωρίσει τη σημασία της προσπάθειας να βρει η Ευρώπη μία ισορροπία ανάμεσα στην τεχνητή νοημοσύνη και στην σκοτεινή πλευρά της, καθώς από αυτό εξαρτάται το μέλλον των παιδιών μας. Μία αξιόπιστης και ασφαλής τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να βελτιώσει την υγειονομική περίθαλψη, να εξασφαλίσει ασφαλέστερες και καθαρότερες μεταφορές, φθηνότερες και πιο βιώσιμη ενέργεια. Και βέβαια τα διαχρονικά θέματα της δίκαιης διαχείρισης των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, της ενιαίας αγοράς χωρίς υπερβολικές ρυθμίσεις, της ρυθμιστικής απλοποίησης και της δομικά λιγότερης γραφειοκρατίας, της στήριξης της καινοτομίας, της ενδυνάμωσης της αγοράς εργασίας με σύγχρονες γνώσεις και ευελιξία στο εργασιακό περιβάλλον εξακολουθούν να παραμένουν επίκαιρα. Και όλα αυτά τα ζητήματα με ενδιαφέρουν εξίσου, όπως νομίζω και κάθε Ευρωπαίο πολίτη. Γιατί όλα έχουν επείγοντα χαρακτήρα για να μπορέσει η Ευρώπη να ανταποκριθεί στις σύγχρονες προκλήσεις που αντιμετωπίζει σε διεθνές επίπεδο.
BIOΓΡΑΦΙΚΟ
Η Εύη (Παρασκευή) Χριστοφιλοπούλου (Αθήνα, 14 Απριλίου 1956) είναι Ελληνίδα πανεπιστημιακός, πολιτικός και πρώην βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια Αττικής, εκλεγμένη με το ΠΑΣΟΚ και την Δημοκρατική Συμπαράταξη από το 2004 ως το 2019. Στις 29 Ιανουαρίου 2024 προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, δηλώνοντας την στήριξή της στην κυβέρνηση.
Διετέλεσε υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων στην κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου και την κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου.
Μετά τις Εκλογές του 2012 ανέλαβε Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του κόμματος μαζί με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, μέχρι τις 25 Ιουνίου 2013, οπότε και ανέλαβε υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.
Προσωπική ζωή
Η Εύη Χριστοφιλοπούλου γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα. ‘Ηταν παντρεμένη με τον καθηγητή της Νομικής Σχολής Δημήτρη Χριστοφιλόπουλο (απεβίωσε το 2023) με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά.
Σπουδές
Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετά την αποφοίτησή της εισήχθη στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου, όπου ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στις Πολιτικές επιστήμες, καθώς και το διδακτορικό της στο αντικείμενο της Δημόσιας Διοίκησης και Δημόσιας Πολιτικής. Γνωρίζει πολύ καλά αγγλικά και γαλλικά.
Σταδιοδρομία
Η Εύη Χριστοφιλοπούλου από το 1986 έως το 1991 ήταν υπεύθυνη του Τομέα Ανάπτυξης Στελεχών Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Από το 1992 μέχρι το 1997 συνεργάστηκε με της Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και με επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα στη διαχείριση Ανθρώπινων Πόρων. Υπήρξε παράλληλα σύμβουλος του Γεωργίου Γεννηματά κατά τη θητεία του στο υπουργείο Οικονομικών. Από το 1997 έως το 2002 ανέλαβε υψηλόβαθμη θέση ως γενική γραμματέας στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στο αντικείμενο της Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων.
Ακαδημαϊκή πορεία
Υπήρξε εντεταλμένη επίκουρος καθηγήτρια στο τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και στο τμήμα Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Διετέλεσε καθηγήτρια στα μεταπτυχιακά προγράμματα στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Διατηρεί τη θέση του επίκουρου καθηγητή στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Πατρών.
Πολιτική
Η Εύη Χριστοφιλοπούλου υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ από το 1999, όταν διατηρούσε τη θέση του γενικού γραμματέα στο υπουργείο Εργασίας. Το 2004 εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια Αττικής, ενώ επανεκλέγεται το 2007 και το 2009. Κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής της θητείας συμμετείχε σε κοινοβουλευτικές επιτροπές, στα όργανα του Κινήματος και εκπροσώπησε το ΠΑΣΟΚ σε συνέδρια του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Από το 2009, με την εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου, συμμετείχε στην κυβέρνησή του ως υφυπουργός Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, καθώς και στην επόμενη μεταβατική κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου στην ίδια θέση.
Επανεκλέχθηκε στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012. Τη χρονική περίοδο από τις 27 Ιουνίου 2012 έως τις 25 Ιουνίου 2013, διετέλεσε κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. Στη δικομματική κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, ανέλαβε υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στις 25 Ιουνίου 2013.
Επίσης, εξελέγη βουλευτής Αττικής στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015, τον Ιανουάριο με το ΠΑΣΟΚ και τον Σεπτέμβριο με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη.
Στις 29 Ιανουαρίου 2024, ανακοινώθηκε η προσχώρησή της στη Νέα Δημοκρατία