- Έμ-φυλη ή δι-εμ-«φιλική» βία; Οι λέξεις έχουν τη μεγαλύτερη άγνοια κινδύνου
Στ.Σταυρόπουλος, Κατά τον δαίμονα εαυτού
Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε αλλάξει επίπεδο συζήτησης για το ευρύτερο φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας [συζυγοκτονίες, αιμομιξίες, βιασμοί κλπ]. Κι αυτό συμβαίνει αφενός διότι η οικογένεια έχει χάσει την εσωτερική[λόγω διαφοροποίησης ρόλων και συναισθηματικών εκπτώσεων] και την εξωτερική της [θεσμική αντιμετώπιση της πολυμορφίας]ισορροπία κι αφετέρου διότι η κλασσική έννοια/διάκριση του ‘φύλου’ έχει εμπλουτισθεί με περισσότερες παραλλαγές
Κατά συνέπεια πιστεύω ότι πρέπει να προσεγγίσουμε εκ νέου και με καινούργια[ψυχολογικά,κοινωνικά,πολιτισμικά,εγκληματολογικά]εργαλεία τους όρους της εγκληματογένεσης ‘εντός του οίκου’ ή ‘ένεκεν του οιονεί-οίκου’[όπως π.χ τον όρο ‘γυναικοκτονία’]
Φοβάμαι ότι τα πρόσφατα ειδεχθή εγκλήματα καθιστούν τις ‘φιλικές προθέσεις’ εξίσου επικίνδυνες με τις ‘έμφυλες’επιθέσεις
ΥΓ.Ποίαν χρείαν έχωμεν εξωτερικών άγνωστων δολοφόνων[σώματος και ψυχής],αφού σκοτωνόμαστε μεταξύ μας οι φίλοι,συγγενείς και οι ενγένει γνωστοί;
Γιάννης Πανούσης