- Σε 24ωρη απεργία έχουν προχωρήσει σήμερα οι εργαζόμενοι στα έργα συντήρησης αναχωμάτων της διώρυγας στον Ισθμό Κορίνθου, με απόφαση του Συνδικάτου Οικοδομών Αθήνας και της Ομοσπονδίας Οικοδομών Ελλάδας μετά από τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι απαιτούν αύξηση 30% στο καθαρό μεροκάματο σε όλες τις ειδικότητες κατασκευής του έργου της εταιρείας «Άκτωρ» του ομίλου «Intrakat».
Όπως τονίζουν οι εργαζόμενοι, το καθαρό μεροκάματο που λαμβάνουν σήμερα κυμαίνεται μόλις από 43 μέχρι 55 ευρώ, χαρακτηρίζοντας ότι είναι σε απαράδεκτα επίπεδα, την ώρα που η ακρίβεια και οι ανατιμήσεις σαρώνουν το εργατικό – λαϊκό εισόδημα, ενώ τα κέρδη των κατασκευαστικών ομίλων εκτοξεύονται.
Απαιτούν άμεσα απαντήσεις από τη διοίκηση, αλλιώς θα προχωρήσουν σε 24ωρη απεργία στις 30 Γενάρη.
Ακούς εκεί φίλε μου που μου θέλουνε και αυξήσεις οι εργαζόμενοι, αυτοί!! Μωρέ καμία μα καμία αύξηση, να μην τους δοθεί!! Επαναλαμβάνω και ξαναλέγω: Απολύτως καμία!! Εκεί εκεί να μείνουνε, με τα ίδια μεροκάματα, εις τις ίδιες απολαβές και τους ίδιους μισθούς, ίσα για την απλή και στοιχειώδη τους επιβίωση, για ψωμί, φακές, φασουλάδα, μακαρόνια και ρύζι, καθώς και για τα “προς το ζείν”!! ΥΓ: Ωχ, ωχ, ώχ!! “Συλλαμβάνω” τώρα τον ίδιον μου τον εαυτό, να έχω και εγώ κολλησει από ετούτο το περιβόητο “μικρόβιο”, αλλά και με ετούτο επίσης, το γνωστό, όσο και κλασικό σύμπλεγμα, κόμπλεξ και σύνδρομο “η κατσίκα του γείτονος, να ψωφίσει”, που διαπνέει και διακατέχει ορισμένους… Η και με άλλα λόγια, “κοντά στα ξερά, δυστυχώς ξεραίνονται και τα χλωρά”, μας υπενθυμίζει και μας λέγει και το σοφό μας αυτό γνωμικό και ρητό, μιάς και βλέπετε, αγαπητές μου και αγαπητοί μου, το να συμβεί και το αντίθετο απ’ αυτό, είναι και παντελώς ανέφικτον, είναι και φύσιν αδύνατον, είναι ακόμη όμως, και κομματάκι χλωμό… Τασος
Ακούς εκεί φίλε μου που μου θέλουνε και αυξήσεις οι εργαζόμενοι, αυτοί!! Μωρέ καμία μα καμία αύξηση, να μην τους δοθεί!! Επαναλαμβάνω και ξαναλέγω: Απολύτως καμία!! Εκεί εκεί να ψοφολυσσάξουνε και ψοφοπεινάσουνε, αλλά και να μείνουνε αυτοί, και με τα ίδια μεροκάματα, με τις ίδιες απολαβές και με τους ίδιους μισθούς, ίσα για την απλή και στοιχειώδη τους επιβίωση, για μακαρόνια, ρύζι, φακές, φασουλάδα και ψωμί, καθώς και για τα “προς το ζείν”!! ΥΓ: Ωχ, ωχ, ώχ!! “Συλλαμβάνω” τώρα τον ίδιον μου τον εαυτό, να έχω και εγώ κολλησει από ετούτο το περιβόητο “μικρόβιο”, αλλά και με ετούτο επίσης, το γνωστό, όσο και κλασικό σύμπλεγμα, κόμπλεξ και σύνδρομο “η κατσίκα του γείτονος, να ψωφίσει”, που διαπνέει και διακατέχει ορισμένους, εις ετούτη την πατρίδα μας, εδώ… Η και με άλλα λόγια, “κοντά στα ξερά, δυστυχώς ξεραίνονται και τα χλωρά”, μας υπενθυμίζει και μας λέγει και το σοφό μας αυτό γνωμικό και ρητό, μιάς και βλέπετε, αγαπητές μου και αγαπητοί μου, το να συμβεί και το αντίθετο απ’ αυτό, είναι και παντελώς ανέφικτον, είναι και φύσιν αδύνατον, είναι ακόμη όμως, και κομματάκι χλωμό… Τασος