Δευτέρα, 23 Δεκεμβρίου, 2024

«Στο κόκκινο» οι οφειλές πολλών δήμων της Πελοποννήσου στην εταιρεία Ολοκληρωμένης Διαχείρισης απορριμμάτων

- Advertisement -
  • Στα 4.612.757,11 ευρώ, διαμορφώνεται η συνολική οφειλή των δήμων της Περιφέρειας Πελοποννήσου, προς την διαχειρίστρια εταιρεία, για την επεξεργασία των απορριμμάτων τους, στο πλαίσιο της ΣΔΙΤ κεντρικής διαχείρισης.

Αυτό το ποσό προκύπτει, απ’ τον πρόσφατο πίνακα του Φορέα Διαχείρισης Αποβλήτων Πελοποννήσου.

Οι δήμοι Τρίπολης, Καλαμάτας, Μεγαλόπολης και Ερμιονίδας δεν έχουν καμία οφειλή.

Η οφειλή προς την διαχειρίστρια εταιρεία, εξακολουθεί να είναι μεγάλη (μόλις δύο δήμοι της Αργολίδας, αθροίζουν σχεδόν το μισό της οφειλής) και να αποτελεί πρόβλημα για την κεντριή διαχείριση.

Προκύπτει, επίσης και η διαπίστωση των ραδιενεργών αποβλήτων στο προς επεξεργασία απορρίμματα, κάτι που έχει οδηγήσει στον αποκλεισμό της εισόδου στη μονάδα της Παλαιόχουνης, απορριμματοφόρων από 4 δήμους (απ’ το βόρειο τμήμα της Περιφέρειας), στα φορτία των οποίων, εντοπίστηκαν τα επίμαχα απόβλητα.

Ο κατάλογος των οφειλών

Η ανανεωμένη κατάσταση του ΦοΔΣΑ Πελοποννήσου με τις μέχρι τώρα οφειλές, ανά δήμο, έχει ως εξής:

Δήμος Κορίνθου 295.949.58 ευρώ,

Δήμος Λουτρακίου – Περαχώρας – Αγίων Θεοδώρων 315.571,68 ευρώ,

Δήμος Βέλου – Βόχας 49.638,05 ευρώ,

Δήμος Νεμέας 38.734,21 ευρώ,

Δήμος Σικυωνίων 60.150,71 ευρώ,

Δήμος Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης 98.835 ευρώ,

Δήμος Ανατολικής Μάνης 26.724,40 ευρώ,

‘Αργους – Μυκηνών 495.682,29 ευρώ,

Δήμος Βόρειας Κυνουρίας 204.116,68 ευρώ,

Δήμος Γορτυνίας 64.146,85 ευρώ,

Δήμος Δυτικής Μάνης 27.121.90 ευρώ,

Δήμος Ελαφονήσου 14.668,60 ευρώ,

Δήμος Επιδαύρου 249.828,35 ευρώ,

Δήμος Μεσσήνης 159.335,12 ευρώ,

Δήμος Μονεμβασίας 18.079,42 ευρώ,

Δήμος Ναυπλιέων 1.903.167,82 ευρώ,

Δήμος Νότιας Κυνουρίας 40.784,24 ευρώ,

Οιχαλίας 100.142,10 ευρώ,

Δήμος Πύλου – Νέστορος 23.128,49 ευρώ,

Δήμος Σπάρτης 117.654,92 ευρώ,

Δήμος Τριφυλίας 336.021,25 ευρώ.

 

- Advertisement -

10 ΣΧΟΛΙΑ

  1. “Καλά μου παιδιά τρέχατε τρέχατε, σας έχω τρομερά, φοβερά, καθώς και άκρως συγκλονιστικά, συναρπαστικά και συνταρακτικά νέα”!! “Τι έπαθες πάλι, αλλά και τι είναι αυτά τα τόσο τρομερά και φοβερά, καθώς και τα άκρως συγκλονιστικά, συναρπαστικά και συνταρακτικά νέα, που μας έχεις, ρε μπαμπά”?! “Ακούστε με λοιπόν προσεκτικά και ευτυχείτε και χαρείτε για τα καλά: σας αγοράζω ευθύς αμέσως μερικές σοκολάτες, σοκοφρέτες, κουραμπιεδάκια, μπισκότα, παγωτίνια, τσιχλόφουσκες, ποπ κορν, πατατάκια, γαριδάκια, τσιπς, γλυφιτζούρια και καραμελίτσες με όλες ετούτες (εξυπακούεται και εννοείται) τις τρελές αυξησάρες που θα μας δώσει, αυτός ο γαλαντόμος, ανοικτοχέρης, κιμπάρης και χουβαρντάς Αϊ Βασίλης – Κούλης, εις τα μισθά!! Όχι παίζουμε, καλά μου παιδιά”! “Τι είναι αυτά που λες, μας δουλεύεις και μας κοροϊδεύεις, ρε μπαμπά”?! “Όχι εγώ φυσικά, αλλά ετούτος ο Μητσοτάκης, βρε καλά, γλυκά και χρυσά μου, παιδιά”! Τασος

  2. UPDATED! “Καλά μου παιδιά τρέχατε τρέχατε, σας έχω τρομερά, φοβερά, καθώς και άκρως συγκλονιστικά, συναρπαστικά και συνταρακτικά νέα”!! “Τι έπαθες ξαφνικά, αλλά και για να ακούσουμε τι είναι αυτά τα τόσο τρομερά και φοβερά, καθώς και τα άκρως συγκλονιστικά, συναρπαστικά και συνταρακτικά νέα, που μας έχεις πάλι, ρε μπαμπά”?! “Ακούστε με λοιπόν προσεκτικά και ευτυχείτε και χαρείτε για τα καλά: σας αγοράζω ευθύς αμέσως ολίγες σοκολάτες, σοκοφρέτες, κουραμπιεδάκια, μπισκότα, παγωτίνια, πασατεμπάκια, τσιχλόφουσκες, ποπ κορν, πατατάκια, γαριδάκια, τσιπς, γλυφιτζούρια και καραμελίτσες με όλες ετούτες (εξυπακούεται και εννοείται) τις τρελές αυξησάρες που θα μας δώσει, αυτός ο γαλαντόμος, ανοικτοχέρης, κιμπάρης, χουβαρντάς, όσο επίσης και λίαν γενναιόδωρος “Αϊ Βασίλης – Κούλης”, εις τα μισθά!! Εδώ πέρα δε μιλάμε για αστεία, αλλά για τρελά λεφτά, και όχι παίζουμε, καλά μου παιδιά”! “Τι είναι αυτά που λες, μας δουλεύεις και μας κοροϊδεύεις, ρε μπαμπά”?! “Όχι εγώ φυσικά, αλλά ετούτος ο Μητσοτάκης, βρε καλά, γλυκά και χρυσά μου, παιδιά”! Τασος

  3. Τα πράγματα είναι απλά: ο γεν. Διευθυντής στην πολυεθνική εταιρία μας, ρωτάει τον τμηματάρχη: τί έχει αυτός για να τον προσλάβουμε, που δεν διαθέτουμε εμείς; Έτσι, προσλαμβάνεται και πληρώνεται ο καθένας αναλόγως της αξίας του και των ειδικών προσόντων του που επωφελούν την εταιρία. Ο Δ.Υ. χωρίς σπέσιαλ προσόντα είναι απλώς ένας από τη γενική σωρό και φυσικά αμοίβεται αναλόγως. Αν γίνουν σε αυτούς γενναίες αυξήσεις, τότε πρέπει να ακολουθήσουν αντίστοιχες και στον ιδιωτικό τομέα σε κάθε βαθμίδα. Έτσι κλυδωνίζεται όλο το οικονομικό οικοδόμημα μιας χώρας, καθότι ακολουθούν ανάλογες ανατιμήσεις προϊόντων, ΙΚΑ, διοδίων κλπ κλπ. Κοντολογίς, οι ανειδίκευτοι υπάλληλοι πληρώνονται βάσει των ικανοτήτων και μορφωτικών εφοδίων τους και δηλαδή ήδη είναι καλοπληρωμένοι, λαμβάνοντας από τους δικούς μας φόρους περισσότερα από ότι αξίζουν και από όσα προσφέρουν. Να λένε κι ευχαριστώ, διότι επί Τσίπρα πλήρωναν και γενναίο επίδομα αλληλεγγύης από τον ήδη κουτσουρεμένο μισθουλάκο τους.

  4. Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα… Ως συνήθως οι πάντες όλοι (ανεξαρτήτως και ανεξαιρέτως), εβρίσκονται ριγμένοι, πεταμένοι και χωμένοι στο ίδιο κοινωνικό status, στο ίδιο κοινωνικό ριζικό, στο ίδιο τσουβάλι και στο ίδιο σακί (εφ όρου ζωής)… Εν προκειμένω δηλαδή, και αυτοί οι – πράγματι – υστερίσαντες προσδοκιών και καθηκόντων, και ετούτοι οι χαμηλών ικανοτήτων, δεξιοτήτων, προσόντων, αποτελεσματικότητας και επιδόσεων Δ.Υ., αλλά και απ´την άλλη, και αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι και τυγχάνει να είναι λίαν αποδοτικοί, άξιοι, προκομμένοι, δουλευταράδες, πρόθυμοι, φιλότιμοι, ικανοί και εργατικοί, σώνει και καλά εκειειεί, εκειειεί στην Β´Εθνική: να τους κατατάξουμε όλους μαζί δηλαδή, εις την ίδια μοίρα και εις τον ίδιον παρονομαστή… Όπως πάντα, ορισμένους τους χαρακτηρίζει και τους διέπει, αυτή η πιο πάνω αυτοκαταστροφική, καθώς και η καθόλα αυθαίρετη, επιπόλαιη, ανέξοδη, ανεύθυνη, όσο επίσης και ακατανόητη αυτή λογική, του τσουβαλιάσματος, της εξισώσεως, καθώς και της ισοπεδώσεως των πάντων – δυστυχώς και ως προς αυτό – που και εδώ εν ολίγοις, ακριβώς ετούτο, επικρατεί… Τασος

  5. Σωστος ο 16.24 και γνωστα αυτα. Οποιος θελει να δειξει τα προσοντα του και να πληρωνεται βασει των ικανοτητων του, παει ιδωτικο τομεα. Η μαζα χωρις προσοντα παει δημοσιο και πορευεται με το σκεπτικο του μηνας μπαινει, μηνας βγαινει, τον μισθουλακο μου. Ειναι αδικο λοιπον η μαζα, το αμορφο συνολο, να πληρωνεται καλυτερα η αναλογα των πληρωμων ιδιωτικου τομεα. Ενας μισθος επιβιωσης ειναι οτι αξιζουν και χρειαζονται.

  6. Η ευαισθησία μας – εν προκειμένω, αγαπητέ μου(16:24) – κάνει “μπαμ” από μακριά, πως ο,τι είναι εντελώς όψιμη, επιλεκτική, υποκριτική, καθώς επίσης και απολύτως “αλλακάρτ” αυτή, μιάς και εξαντλείται στους όποιους Δ.Υ. τυγχάνει να είναι – θέλετε τεμπέληδες, θέλετε ράθυμοι, θέλετε απρόθυμοι, θέλετε άχρηστοι, θέλετε ανίκανοι, θέλετε ανάξιοι, θέλετε βαριεστημένοι, θέλετε αργόσχολοι, θέλετε μαλθακοί, θέλετε οκνηροί, θέλετε χαμηλών – όπως λέτε – μορφωτικών εφοδίων, χαρισμάτων, ικανοτήτων & προσόντων, θέλετε αγράμματοι, θέλετε αντιπαραγωγικοί, αυτοί (και ούτω καθεξής…), αλλά και απ´την άλλην πάλι, η (προαναφερόμενη) ευαισθησία μας αυτή, δεν διαπιστώνω και δεν βλέπω να αγγίζει φερ’ ειπείν, (ολοσδιόλου και επουδενί), ετούτους τους τρακοσίους βουλευτές της ελληνικής μας, Βουλής. Και εις μεν τους Έλληνες δημοσίους υπαλλήλους ως γνωστών ανήκουνε εις την εσχατιά των τελευταία αμειβομένων Δ.Υ. σε ολάκερη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτοί, εις δε – πάλι – τους 300 αυτούς Έλληνες βουλευτές, εκτός του ο,τι είναι κατά γενική ομολογία καθόλα ανεπρόκοποι, αναπάγγελτοι (στο συνολό τους), αχα’ι’ρευτοι, επιζήμιοι, παρτάκηδες, εαυτούληδες, φιλοτομαριστές και κηφήνες – και άρα επομένως – μας είναι και παντελώς αχρείαστοι, μιάς και κατ’ ουσίαν δεν προσφέρουν (εις το γενικό συμφέρον και καλό του τόπου μας) απολύτως τίποτα αυτοί, είναι συν τοις άλλοις (εν συγκρίση με όλες ετούτες τις εποχές και μέρες που ζούμε), και αδρότατα, πλουσιοπάροχα, καθώς επίσης και χρυσά καλοπληρωμένοι και αμειβομένοι αυτοί, και σε μια χώρα μάλιστα, που ολοένα και διαρκώς, αλλά και δίχως αναχαίτιση, φραγμό, σταματημό και τελειωμό, φθίνει, “ψυχορραγεί”, “φυλλορρωεί” και αργοσβήνει αυτή, πληθυσμιακώς… Εν ολίγοις λοιπόν, αν δεν αποτάξουμε, αλλά και δεν απεκδυθούμε, όσο ακόμη είναι καιρός, αυτής της απαραδέκτου, ατυχής, καθώς και ολεθρίας νοοτροπίας, αντιλήψεως και λογικής του “να ψωφίσει η κατσίκα του γείτονα”, διαβλέπω, αλλά επίσης και το φοβάμαι και πολύ, πως ο,τι λίαν συντόμως ακόμη περισσότερα η και πολύ χειρότερα δεινά θα μας βρουν στο άμεσο αυτό και εγγύς μέλλον, σαν κράτος, σαν χώρα, σαν κοινωνία, μα και σαν ελληνικό λαό, δηλαδή… Τασος

  7. Η ευαισθησία μας – εν προκειμένω, αγαπητέ μου(16:24) – κάνει “μπαμ” από μακριά, πως ο,τι είναι εντελώς όψιμη, επιλεκτική, υποκριτική, καθώς επίσης και απολύτως “αλλακάρτ” αυτή, μιάς και εξαντλείται στους όποιους Δ.Υ. τυγχάνει να είναι – καμία αντίρρηση – θέλετε τεμπέληδες, θέλετε ράθυμοι, θέλετε απρόθυμοι, θέλετε άχρηστοι, θέλετε ανίκανοι, θέλετε ανάξιοι, θέλετε βαριεστημένοι, θέλετε αργόσχολοι, θέλετε μαλθακοί, θέλετε οκνηροί, θέλετε χαμηλών – όπως λέτε – μορφωτικών εφοδίων, χαρισμάτων, ικανοτήτων & προσόντων, θέλετε αγράμματοι, θέλετε αντιπαραγωγικοί, αυτοί (και ούτω καθεξής…), αλλά και απ´την άλλην πάλι, η (προαναφερόμενη) ευαισθησία μας αυτή, δεν διαπιστώνω και δεν βλέπω να αγγίζει φερ’ ειπείν, (ολοσδιόλου και επουδενί), ετούτους τους τρακοσίους βουλευτές της ελληνικής μας, Βουλής. Και εις μεν τους Έλληνες δημοσίους υπαλλήλους ως γνωστών ανήκουνε εις την εσχατιά των τελευταία αμειβομένων Δ.Υ. σε ολάκερη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτοί, εις δε – πάλι – τους 300 αυτούς Έλληνες βουλευτές, εκτός του ο,τι είναι κατά γενική ομολογία καθόλα ανεπρόκοποι, αναπάγγελτοι (στο σύνολό τους), αχα’ι’ρευτοι, επιζήμιοι, παρτάκηδες, εαυτούληδες, φιλοτομαριστές, αργόμισθοι, κρατικοδίαιτοι (εκτός και αν κάνω λάθος και τελικά… δεν τους χρυσοαμείβουμε και δεν τους χρυσοπληρώνουμε όλους αυτούς – και επί μια ζωή – από τους φόρους, καθώς και από το φτωχό & ταπεινό αυτό υστέρημά μας, όλοι εμείς…), και κηφήνες – και άρα επομένως – μας είναι και παντελώς αχρείαστοι, μιάς και κατ’ ουσίαν δεν προσφέρουν (εις το γενικό συμφέρον και καλό του τόπου μας) απολύτως τίποτα αυτοί, είναι συν τοις άλλοις (εν συγκρίση με όλες ετούτες τις εποχές και μέρες που ζούμε, τι σήμερον), και αδρότατα, πλουσιοπάροχα, καθώς επίσης και χρυσά καλοπληρωμένοι και αμειβομένοι αυτοί, και σε μια χώρα μάλιστα, που ολοένα και διαρκώς, αλλά και δίχως αναχαίτιση, φραγμό, σταματημό και τελειωμό, φθίνει, “ψυχορραγεί”, “φυλλορρωεί” και αργοσβήνει πληθυσμιακώς, αυτή… Εν ολίγοις λοιπόν, αν δεν αποτάξουμε, αλλά και δεν απεκδυθούμε, όσο ακόμη είναι καιρός, αυτής της απαραδέκτου, ατυχής, καθώς και ολεθρίας νοοτροπίας, αντιλήψεως και λογικής του “να ψωφίσει η κατσίκα του γείτονα”, διαβλέπω, αλλά επίσης και το φοβάμαι και πολύ, πως ο,τι λίαν συντόμως ακόμη περισσότερα η και πολύ χειρότερα δεινά θα μας βρουν στο άμεσο αυτό και εγγύς μέλλον, σαν κράτος, σαν χώρα, σαν κοινωνία, μα και σαν ελληνικό λαό, δηλαδή… Τασος

  8. “Ένας μισθός επιβίωσης είναι ο,τι αξίζουν και και ο,τι χρειάζονται” (όλοι ανεξαρτήτως και ανεξαιρέτως οι δημόσιοι υπάλληλοι, προφανώς…), υποστηρίζετε, αναφέρετε και λέτε πιο πάνω, εσείς αγαπητέ (08:35). Εγώ απ´την άλλη πάλι, υποστηρίζω, αναφέρω και λέω τώρα, πως ο,τι θα ήταν κατά πολύ καλύτερο και προτιμότερο το εάν ανέβαιναν λίγο ακόμη, και οι απολαβές και οι αποδοχές και οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα, και οι απολαβές και οι αποδοχές και οι μισθοί, καθώς επίσης και τα κέρδη των ελευθέρων επαγγελματιών, και οι απολαβές και οι αποδοχές και οι μισθοί του δημοσίου τομέα, αλλά και οι απολαβές και οι αποδοχές και οι μισθοί, καθώς και τα κέρδη ει δυνατόν ΟΛΩΝ (ανεξαρτήτως και ανεξαιρέτως), των Ελληνίδων και Ελλήνων εργαζομένων συνανθρώπων μας και συμπολιτών! Βλέπετε, όπως και να το κάνουμε, αυτή ακριβώς και είναι και η μεγάλη μας, καθώς και ειδοποιός μας, διαφορά: εγώ είμαι πρεσβευτής, υποστηρικτής, αλλά και θιασώτης εκείνης της αντιλήψεως, της άποψης, της γνώμης, της λογικής, αλλά και της νοοτροπίας του να ανθούν, να ευτυχούν, να ακμάζουν, να ευημερούν και να περνάνε όσο γίνεται και πιό όμορφα, ωραία και καλά, όλοι οι άνθρωποι και ολάκερος ο κόσμος, ενώ εσείς πάλι είστε πρεσβευτής, υποστηρικτής, αλλά και θιασώτης εκείνης της αντίληψης, της άποψης, της γνώμης, της λογικής και της νοοτροπίας του να “ψοφίσει δυστυχώς, η κατσίκα του γείτονα”… Δεν πειράζει, σας εύχομαι να είστε πάντοτε καλά, χρόνια σας πολλά και με μια καλή, υγιή, ήρεμη, χαρούμενη και ευτυχισμένη χρονιά. Τασος

  9. Eγώ θα το τοποθετούσα αλλιώς: είσαστε πρεσβευτής, υποστηρικτής, αλλά και θιασώτης του δεν κατανοώ τι μου λένε, αλλά και του δεν ξέρω ούτε εγώ ο ίδιος τι συγκεκριμένα θέλω, πέραν ενός ξερού: θέλω λεφτά. Επίσης, είστε πρεσβευτής, υποστηρικτής και θιασώτης του ότι δεν έχω ιδέα τι γίνεται γύρω μου, διότι προχωρώ με παρωπίδες. Αν βλέπατε γύρω σας αγαπητέ Δ.Υ., θα ενημερωνόσασταν πως στην Ευρωζώνη, ο πληθωρισμός εκτοξεύτηκε από 2,4% τον Δεκέμβριο σε 2,9% τον Ιανουάριο. Κατανοείτε σε απλά ελληνικά τί θα πει αυτό; Αν πάλι ενημερωθήκατε, εμφανώς δεν τον αντιλαμβάνεσθε, ειδεμή θα είσασταν καλοπληρωμένο στέλεχος κάποιας πολυεθνικής κι όχι απλός εκ της σωρού υπάλληλος κάποιας τοπικής δημόσιας υπηρεσίας. Χρόνια πολλά, καλή χρονιά και σε εσάς με μια φιλική συμβουλή: προσπαθείστε να βγείτε εκτός των στενών πλαισίων της γειτονιάς σας και να αντιληφθείτε τι συμβαίνει γύρω σας και πως αυτά επιρρεάζουν την χώρα μας και τη ζωή μας. Αν μπορείτε, βεβαίως.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε ακόμα

Σχετικά άρθρα

loutrakiblog