Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στο Λουτράκι δεν εκπλήσσονται καθόλου απ΄όσα διαδραματίστηκαν στα δύο τελευταία δημοτικά συμβούλια.
Η μπετόν αρμέ αντιπολίτευση του δημοτικού συμβουλίου μας έδωσε για ακόμη μία φορά τη δική της παράσταση, όπως εξάλλου είχε κάνει πολλάκις τα τελευταία χρόνια.
Η «μπετόν αρμέ» αντιπολίτευση του δήμου μας έζησε μεγάλες στιγμές την 4ετία 2019-2023. Διακαής πόθος να «πέσει» ο Γκιώνης, που όχι μόνο δεν πέφτει αλλά εδραιώνεται περισσότερο! Για θρίαμβο μιλούσαν μέχρι χθες που έφερε την αλληλογραφία με τον Πρόεδρο του Καζίνο κ. Ασημακόπουλο, ο οποίος σε πράξη καλής θέλησης για εύρεση λύσης που θα ευχαριστεί αμφότερες τις πλευρές, συμφώνησε σε ότι πρότεινε ο δημαρχος Γιώργος Γκιώνης. Αλλά όχι, η αντιπολίτευση ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ!!
Λόγω της απλής αναλογικής(!) κατείχε την απόλυτη πλειοψηφία στο Δ.Σ. και αυτό της έδωσε το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει, να παίρνει ότι αποφάσεις θέλει και γενικά να ταλαιπωρεί την ζωή της πόλης με τα τερτίπια της και τις παλαβομάρες της.
Βέβαια εδώ να πούμε ότι για όλα τα μεγάλα θέματα που έφερνε προς συζήτηση η δημοτική αρχή, η μπετόν αρμέ αντιπολίτευση δεν έπαιρνε καμία απόφαση, τα άφηνε όλα μετέωρα θεωρώντας ότι έτσι τιμωρεί τον δήμαρχο και την δημοτική αρχή. Η ψήφιζε ΚΑΤΑ ή απείχε…
Το μυαλό τους και μία λίρα, τα αποτελέσματα αυτής της τακτικής, τα είδαν στις κάλπες της 8ης Οκτωβρίου 2023.
Ελπίζαμε ότι ύστερα από την πρόσφατη νωπή ετυμηγορία του Λουτρακιώτικου λαού θα είχαν βάλει λίγο νερό στο κρασί τους και θα λειτουργούσαν ως ώφειλαν. Μπούρδες. Μία από τα ίδια και χειρότερα και με μεγαλύτερο σθένος στο «παπατζιλίκι».
Πατώντας πάνω στα ομολογουμένως άστοχα και απαράδεκτα κομμάτια(αυτά που μας αφορούν) της αίτησης εξυγίανσης της Club Hotel S.A. για την υπαγωγή στον πτωχευτικό κώδικα, έβγαλαν για ακόμα μία φορά τον καλύτερο τους εαυτό και έριξαν τόνους χολής στον δήμαρχο και την δημοτική αρχή. Το γεγονός ότι όλα αυτά θα διορθωθούν και θα τροποποιηθεί η αίτηση, ούτε αυτό τους ικανοποίησε.
Το μεγαλύτερο θέατρο δε από μέρους τους το είδαμε όταν άνοιξε η κουβέντα για την μετατροπή της κοινοπραξίας σε ΕΚΑΖ. Σε αυτό το θέατρο του παραλόγου κυριολεκτικά δεν πιστεύαμε στα αυτιά μας από αυτά που ακούσαμε να λέγονται με τον παρονομαστή να μένει ο ίδιος. Για όλα φταίει ο δήμαρχος. Εμείς δεν φταίμε ποτέ.
Ειλικρινά απορώ με το θράσος ορισμένων που θεωρούν ότι απευθύνονται σε ιθαγενείς.
Πάμε όμως να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα κάνοντας μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν.
Η συζήτηση για την μετατροπή της κοινοπραξίας(Ο.Ε.) σε Α.Ε. δεν είναι τωρινή, έρχεται από το μακρινό 2013 όταν ο τότε διαχειριστής Νίκος Ρεμαντάς την έβαλε στο τραπέζι, βλέποντας σαν σωστός μάνατζερ αυτό που ερχόταν. Εδώ και 10 ολόκληρα χρόνια ξυπνάμε και κοιμόμαστε με το θέμα της μετατροπής να μένει στάσιμο. Υπήρχε περίπτωση να λυθεί το θέμα με την αντιπολίτευση μπετόν αρμέ της περιόδου 19-23;
Όυτε κατά διάνοια, όχι μόνο να λυθεί αλλά και ΟΥΤΕ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ!
Ναι καλά διαβάσατε, η μπετόν αρμέ αντιπολίτευση, τα καμάρια μας, δεν δέχονταν ΚΑΝ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΝ το θέμα και έγραφε στα παλιά της τα παπούτσια τον νόμο του κράτους που λέει σαφέστατα ότι όλα τα καζίνο της χώρας πρέπει να μετατραπούν σε Α.Ε.(ΕΚΑΖ).
Δείτε εδώ χαρακτηριστικά, τι αποφάσισε πριν από 1,5 χρόνο η μπετόν αρμέ αντιπολίτευση του δήμου που σήμερα κουνάει το δάκτυλο.
Casino Λουτράκι: «ΟΧΙ» από το δημοτικό συμβούλιο για τη μετατροπή του σε ΑΕ
Οι 13 δημοτικοί σύμβουλοι που δεν δέχονταν καν να συζητήσουν την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την μετατροπή της κοινοπραξίας είναι οι :
Μαρία Πρωτοπαππά,Σωτήρης Νικολάου,Παναγιώτης Πέτρου,Κώστας Λογοθέτης,Γιάννης Καραπανάγος,Κώστας Σταυρόπουλος,Γιάννης Γλυκοφρύδης,Κώστας Ζερβός,Αλκης Δρίτσας,Βασίλης Βασιλείου,Χρήστος Ασημακόπουλος ,Γιώργος Κοντός και ο αείμνηστος Δημήτρης Βασιλείου.
Από την μία πλευρά έχουμε/είχαμε, μία μπετόν αρμέ αντιπολίτευση που ήλεγχε πλήρως το Δημοτικό συμβούλιο, είχε στυλώσει τα πόδια και δεν δέχονταν κουβέντα θεωρώντας ότι κατέχει το αλάθητο Πάπα και από την άλλη έχουμε τον νόμο του κράτους και ένα επιχειρηματικό όμιλο που ”παίζει” με δισεκατομμύρια επενδύσεις σε όλον τον κόσμο.
Εσείς τι θα κάνατε αγαπητοί; Θα περιμένατε πότε θα ξυπνήσει η Πρωτόπαππα ή ο Λογοθέτης για να συζητήσετε;
Ή μήπως έπρεπε οι αδελφοί Κόμερ να πάνε να παρακαλάνε τον Ζερβό έξω από το φροντιστήριο για να προσέλθει στις διαπραγματεύσεις;
Ο Πρόεδρος της Club Hotel κ. Ασημάκης Ασημακόπουλος αφού είδε και απόειδε, είχε προειδοποιήσει με πολύ ευγενικό τρόπο, ότι η εταιρεία θα κάνει ότι είναι δυνατό για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της. Ούτε αυτό το έλαβαν υπόψιν οι αυτόκλητοι Τσε Γκεβάρα της πόλης μας. Δηλαδή αυτοί οι 13 είναι οι μόνοι που υπερασπίζονται τα συμφέροντα του δήμου και όλοι οι άλλοι είναι/είμαστε ξεπουλημένοι. Μάλιστα.
Ας είμαστε ρεαλιστές. Υπήρχε άπλετος χρόνος για συζητήσεις. Η στάση της μπετόν αρμέ αντιπολίτευσης του δήμου μας τον έχασε με τις εμμονές της και σε λίγες μέρες θα έρθει ο λογαριασμός.
Η πρόταση της αντιπολίτευσης για το δικαστήριο της 13ης Δεκεμβρίου είναι να κάνει ο Δήμος παρέμβαση ΚΑΤΑ και να ζητήσει την απόρριψη της αίτησης εξυγίανσης στο σύνολό της. Όπως αποδείχθηκε χθες, δεν εμπιστεύονται τους νομικούς της Τουριστικής κκ. Κατσά και Τρυφωνοπούλου (απίστευτα πράγματα ακούστηκαν)
Κατά της αίτησης εξυγίανσης! Σήκω και φύγε, κ. Ασημακόπουλε, πάρε πίσω την καλή σου προαίρεση, μην συμφωνείς σε τίποτα, προχώρα μόνος σου, μόνο για το συμφέρον της εταιρείας που εκπροσωπείς ,να δούμε τι θα πούνε μετά!
Εδώ θα μου πείτε ο δήμαρχος δεν φταίει σε τίποτα; Ο δήμαρχος Γιώργος Γκιώνης σαφώς έχει και την ευθύνη του. Θα έπρεπε να είχε προχωρήσει στην μετατροπή από την περίοδο 2014-2019 όταν και είχε την πλειοψηφία στο Δ.Σ. αλλά δεν το έκανε.Ας ελπίσουμε ότι με την νέα χρονιά και έχοντας ισχυρή πλειοψηφία στο νέο Δ.Σ. να λυθεί ο γόρδιος δεσμός και να σταματήσει να σέρνεται το θέμα της μετατροπής και η επιχείρηση να βρει τον δρόμο της.
Καλές γιορτές σε όλους και όλες και με υγεία το νέο έτος!
Mifi
Πετσόκομμα by mifi😂😂😂😂😂
Πολύ σωστά! Μπετόν αρμέ αντιπολίτευση! Σάμπως άδικο έχει ο mi.fi.? Δυστυχώς υπάρχουν και αρκετοί μπετόν αρμέ που ψήφισαν αυούς τους μπετόν αρμέ συνδιασμούς της αντιπολίτευσης, ευτυχώς άλλους τους εξαγάγαμε και ησυχάσαμε!
Καταρχήν ως δημότης δεν έχω καμία ενημέρωση για τα κέρδη ή τις ζημιές που έχει αυτή η κοινοπραξία όλα αυτά τα έτη που λειτουργεί. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει μια ενημέρωση τουλάχιστον από την ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ που υποτίθεται ανήκει στον Δήμο; Με απλά λόγια έσοδα/έξοδα – κέρδη/ζημιές.
Ποιο το όφελος για τους δημότες αν ο Δήμος συμμετέχει σε μια εταιρεία που λειτουργεί συσσωρεύοντας χρέη τα τελευταία χρόνια; Ποιος είχε την ευθύνη και το επέτρεπε αυτό (αν συνέβη); Ποιος θα κληθεί να τα πληρώσει;
Αν έχω καταλάβει σωστά 2 Α.Ε. (ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ κ CLUB HOTEL ) αυτή την στιγμή λειτουργούν ως κοινοπραξία σε μορφή Ο.Ε.
Δεν μας έχει εξηγήσει ποτέ κανένας με απλά λόγια ποια είναι τα υπέρ ή κατά της μετατροπής της κοινοπραξίας σε Α.Ε. , και αν υπάρχει κάποιο σχετικό άρθρο που μου διαφεύγει ας το βάλετε ή εφόσον βλέπω ότι έχετε άποψη για το θέμα ας μας ενημερώσετε.
Ναι πράγματι, “πετσόκομμα by mifi” (όσον αφορά στα όσα ειπώνονται, αλλά και στα όσα λέγονται από ορισμένες και από ορισμένους, διά μέσω των διαφόρων αναρτήσεων, των άρθρων και των δημοσιευμάτων του “Loutrakiblog”), πολύ ΚΑΛΩΣ να υφίσταται, να υπάρχει και να επικρατεί πολλές φορές αυτό, εν αντιθέση όμως με “πετσόκομμα by Hara” (όσον αφορά στα όσα διατυπώνονται, αλλά και στα όσα γράφονται απ´όλες και απ’ όλους μας, διά μέσω των διαφόρων μηνυμάτων, απόψεων και σχολιασμών μας), πολύ ΚΑΚΩΣ να υφίσταται, να υπάρχει και να επικρατεί πολλές φορές, επίσης και αυτό!!!😂😂😂😂😂 Τασος
Οι αφορισμοί ποτέ δεν βοήθησαν στην λύση κανενός προβλήματος . Η συνέχιση ύπαρξης της εταιρείας ως “ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ” δεν φτάνει από μόνη της να προστατεύσει τα συμφέροντα του Δήμου και το ζούμε εδώ και 10 χρ’ονια με τις απανωτές προσφυγές στους πτωχευτικούς νόμους και την σημερινή μας κατάντια. Επίσης όμως η μετατροπή σε ΑΕ δεν αρκεί μόνη της να διορθώσει τα κακώς κείμενα . Για τα πάντα χρειάζεται μιά καλή διαπραγμάτευση και μια καλή επίσης συμφωνία.
Όμως για εμένα ακόμη πιό σοβαρό θέμα είναι ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ.
Ο Γκιώνης και ο Δήμος μας πρέπει να έχει ανθρώπους εμπιστοσύνης στο καζίνο που να επιβεβαιώνουν ότι τηρούνται οι συνφωνίες και όχι για άλλη μια φορά τυχοδιώκτες που δουλεύουν για τις προσωπικές τους επιδιώξεις όπως συμβαίνει ΣΗΜΕΡΑ.
Δήμαρχε προχώρα ,αλλά φύλα και τα νώτα σου.
Πετσόκομα από την Χαρά που σου αξίζει, γιατί πολλές φορές σου’χει πει να μην γράφεις εκθέσεις, αλλά δεν την σέβεσαι. Απλώς, δεν έχεις πως να περάσεις το Σάββατο και την Κυριακή σου και γράφεις κατεβατά ανούσια, περιττά και ενίοτε γλοιώδη. Αντί να παραπονιέσαι, καλύτερα να αφουγκραστείς τις προτροπές της.
Πρεπει λιγο οι νομικοι της αντιπολιτευσης να εκθεσουν την αποψη τους περι υποχρεωτικοτητας η μη της μετατροπης της κοινοπραξιας σε ΑΕ
Σύμφωνοι λοιπόν! “Κατεβατά, ανούσια και περιττά” (όπως τα λέτε, τα αποκαλείτε, τα χαρακτηρίζετε, καθώς και τα “βαπτίζετε”, εσείς), να το αντιληφθώ και να το κατανοήσω, εν μέρει, αλλά και ως ένα βαθμό αυτό – αλλά και απ´την άλλην – και “γλοιώδη”, ετούτα τα κείμενά μου, τα μηνύματά μου και τα σχολιανά”?! Τώρα μιλάμε σοβαρά, μα και από που και ως που, αξιότιμη κυρία Αλέκα, σας προκύπτει κάτι τέτοιο, εσάς?! Αν θέλετε η έχετε και την καλοσύνη, εξηγήστέ το μου, για να το καταλάβω, αλλά και για να το εμπεδωσω και εγώ, αυτό! Ένα το κρατούμενο λοιπόν- και δεύτερον – ευτυχώς που με πετύχατε τώρα σε μίαν αρκετά θετική, όσο και ευχάριστη διάθεση, κατάσταση, θέση και “φάση ζωής”, όσο και το ο,τι επίσης βρίσκομαι παραλλήλως και συγχρόνως και βαθιά μέσα, εις σ’ αυτό το εορταστικό πνεύμα των Χριστουγέννων”, που – εν προκειμένω και συνεπώς – με κάνει να προσποιηθώ, να καμωθώ, καθώς και να παραστήσω έτσι, πως ο,τι και καλά, δεν είδα, δεν πρόσεξα, δεν παρατήρησα, δεν διάβασα, η ακόμη και δεν κατάλαβα, όλα όσα αγαπητή μου και πάλι (αλλά και για μίαν ακόμη και πολλοστή φορά), εσείς, συνηθίζεται να διατυπώνεται, να εκφράζεται και να λέτε για μένα, δηλαδή… Ε κατακλείδι λοιπόν, τα προσπερνώ και τα αντιπαρέρχομαι όλα αυτά εγώ, και κατόπιν συνεχίζω και προχωρώ, και βεβαίως ως άλλος ιππότης, ευγενής, μπον βιβέρ, αλλά και τζέντλεμαν που ως χαρακτήρας και ως άνθρωπος είμαι εγώ, δεν μου μένει παρά να σας ευχηθώ απλώς, στο να έχετε όμορφες, υπέροχες και χαρούμενες γιορτές, να περνάτε ευχάριστα, ξένοιαστα, ανέμελα, χαλαρά, ατάραχα, ξεκούραστα και ωραία τον καιρό σας, αλλά και πάντοτε να είστε καλά, υγιής, εύρωστη, ακμαία, γερή και δυνατή, αγαπητή μου κυρία, εσείς. Τασος
Σύμφωνοι λοιπόν! “Κατεβατά, ανούσια και περιττά” (όπως τα λέτε, τα αποκαλείτε, τα χαρακτηρίζετε, καθώς και τα “βαπτίζετε”, εσείς), να το αντιληφθώ και να το κατανοήσω, εν μέρει, αλλά και ως ένα βαθμό αυτό – αλλά και απ´την άλλην – και “γλοιώδη”, ετούτα τα κείμενά μου, τα μηνύματά μου και τα σχολιανά”?! Τώρα μιλάμε σοβαρά, μα και από που και ως που, αξιότιμη κυρία Αλέκα, σας προκύπτει κάτι τέτοιο, εσάς?! Αν θέλετε η έχετε και την καλοσύνη, εξηγήστέ το μου, για να το καταλάβω, αλλά και για να το εμπεδωσω και εγώ, αυτό! Ένα το κρατούμενο λοιπόν- και δεύτερον – ευτυχώς που με πετύχατε και με βρίκατε τώρα σε μίαν αρκετά θετική, όσο και ευχάριστη διάθεση, κατάσταση, θέση και “φάση ζωής”, όσο και το ο,τι επίσης βρίσκομαι παραλλήλως και συγχρόνως και βαθιά μέσα, εις σ’ αυτό το εορταστικό πνεύμα των Χριστουγέννων”, που – εν προκειμένω και συνεπώς – με κάνει να προσποιηθώ, να καμωθώ, καθώς και να παραστήσω έτσι, πως ο,τι και καλά, δεν είδα, δεν πρόσεξα, δεν παρατήρησα, δεν διάβασα, η ακόμη και δεν κατάλαβα, όλα όσα αγαπητή μου και πάλι (αλλά και για μίαν ακόμη και πολλοστή φορά), εσείς, συνηθίζεται να διατυπώνεται, να εκφράζεται και να λέτε για εμένα, δηλαδή… Εν κατακλείδι λοιπόν, τα προσπερνώ και τα αντιπαρέρχομαι όλα αυτά εγώ, και κατόπιν συνεχίζω και προχωρώ, και βεβαίως ως άλλος ιππότης, ευγενής, μπον βιβέρ, αλλά και τζέντλεμαν που ως χαρακτήρας και ως άνθρωπος είμαι εγώ, δεν μου μένει παρά να σας ευχηθώ απλώς, στο να έχετε όμορφες, υπέροχες και χαρούμενες γιορτές, να περνάτε ευχάριστα, ξένοιαστα, ανέμελα, χαλαρά, ατάραχα, ξεκούραστα και ωραία τον καιρό σας, αλλά και πάντοτε να είστε καλά, υγιής, εύρωστη, ακμαία, γερή και δυνατή, αγαπητή μου κυρία, εσείς. ΥΓ: Αγαπητή Χαρά – και καθότι η αξιότιμη κυρία Αλέκα, μου έκανε την τιμή και πάλι να μου απευθυνθεί, ε φαντάζομαι πως ο,τι αν μη τι άλλο, θα την ενδιέφερε, αλλά και θα περίμενε και να δει αναρτημένο, και τον όποιο σχολιασμό – απάντησή μου, προς εκείνη… Τασος
Κύριε Τάσο:
Προσπαθώ με αγωνία να καλταλάβω σε τι συμβάλει το μακροσκελές σχόλιό σου σε σχέση με το πραγματικό πρόβλημα που είναι η ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΖΙΝΟ.
Πραγματικά διακρίνω μια πρόθεση να “αποκατασταθεί” η προσωπική στάση κάποιου / κάποιων λες και σ’ αυτή την πόλη
ζούμε σε κενό. Ακούστε κύριε μου : Σήμερα με ευθύνη όλων των παρατάξεων του Δήμου μας παίζεται το μέλλον των οικογενειών μας , το μέλλον των παιδιών μας και μετά το μέλλον του Δήμου μας . Ναί μ΄αυτή τη σειρά .
Είναι σε όλους εμάς αδιάφορη εντελώς η ” φάση ” που ζείτε έξω από τον χορό. Αν λέω ΑΝ κλείσει το καζίνο δεν θα μπορείτε να περπατάτε όλοι σας στο Λουτράκι ,όχι από φόβο αλλά από ΝΤΡΟΠΗ.
Έλαχε στον Γκιώνη ο κλήρος αλλά ΦΤΑΙΕΙ και αυτός που επέτρεψε να μαζευτούν ένα σωρό παρατρεχάμενοι ΣΩΤΗΡΕΣ με παχιούς μισθούς από τα Βαλκάνια που τελικά απόδειξαν ότι είναι ΑΣΧΕΤΟΙ.
Καλώς η κακώς ΤΩΡΑ είναι η κρίσιμη ώρα . Τώρα θα σας κρίνουμε όλους σας .
Τα όσα εκφράζονται από τον/την 10:49 αντικατοπτρίζουν την αγωνία όλων μας για το μέλλον οικογενειακών μελών, συγγενών, φίλων ή ακόμη και απλών συμπολιτών, που αφορά το Λουτράκι μας. Αυτό δεν είναι δυνατόν να το κατανοήσει κάποιος που απλώς το’χει επισκεφτεί ως τουρίστας κατά το μακρινό παρελθόν. Κάποιος που δεν έχει συνείδηση, δεν διέπεται από συμπόνοια, ευσπλαχνία, αλληλέγγυα συναισθήματα και τα μόνα που τον απασχολούν είναι πως θα φλερτάρει την κ. Χαρά (με τί απώτερο σκοπό άραγε;) και το πως θα ανατραπεί η κυβέρνηση. Κι όμως, αν έχει τόσον πια ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή του, θα μπορούσε να τον αξιοποιήσει μαθαίνοντας λιγουλάκι κανόνες ορθογραφίας. Ετσι είναι οι περισσότεροι, δυστυχώς, αδυνατούν να δουν την καμπούρα τους και προσπαθούν να κάνουν κάτι, να βρούν ένα γρήγορο και εύκολο καταφύγιο στη μιζέρια και κακομοιριά τους.
Μάλιστα. Ευκαιρία(?) είναι λοιπόν, να ξεκαθαριστούν ενδεχομένως, ορισμένες καταστάσεις, αλλά και ορισμένα πράγματα, μέσα εδώ. Καταρχάς, αγαπητέ κύριε (15:42), είναι ξεκάθαρον, σαφές, πασιφανές και προφανές πως ο,τι (αλλά και για μίαν ακόμη φορά και πολλοστή φορά), κάπου τα έχετε μπερδέψει μέσα σας, μιάς και σας δηλώνω, απολύτως ντόμπρα, σταράτα, με αντρίκεια λόγια και απολύτως τίμια, καθώς επίσης και με κάθε είδους ειλικρίνειας, πως σε καμία των περιπτώσεων ΔΕΝ φλερτάρω, και μάλιστα και επ´ουδενί και με καμία δύναμη και με κανέναν τρόπο (όπως σας δίδεται η εντύπωσης, αλλά και συνεχώς, κάθεστε και λέτε), την κ. Χαρά, και όχι δηλαδή πως – και κατά την ταπεινή άποψη και γνώμη μου – θα ήταν τίποτα κακό η ακόμη και αφύσικο, αν συνέβαινε το αντίθετο – και ομιλώ – εν προκειμένω – εντελώς αορίστως και γενικώς…, απλώς τυγχάνει και συμβαίνει, στο να είμαι εδώ και μερικά χρόνια, τακτικός, όσο και fun αναγνώστης, ετούτου του site και του blog της, αλλά και κατ’ επέκταση, και να την επικροτώ, να την συγχαίρω και να την θαυμάζω, ως γυναίκα και ως άνθρωπο και την ίδια, (την Χαρούλα, δηλαδή), για όλα όσα έχει μέχρις στιγμής κάνει, αλλά και επίσης, και για όλα όσα ακόμη, έχει εκείνη καταφέρει και πετύχει στη ζωή της, και αναμφίβολα δεν είναι και λίγα, αυτά…), και κατά δεύτερον, θα σας έλεγα (πάντα εντελώς φιλικά, καλόπιστα και καλοπροαίρετα) να σταματήσετε και να πάψετε επιτέλους (δείτε το αυτό ακόμη αγαπητέ μου, και ως σαν μιά θερμή ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ από μέρους μου, προς εσάς…), να μου προσάπτετε και να μου αποδίδετε, ετούτες τις κατά (οργιώδους) φαντασίαν σας “προθέσεις”, “βουλές” και “σκοπούς” μου, προς το οτιδήποτε φαντάζεστε, θεωρείτε, πιστεύετε, έχετε την εντύπωση η και νομίζετε, εσείς…, αλλά και ακόμη να βάζετε έτσι επιπόλαια και ανεύθυνα, μα και συγχρόνως, εντελώς αβασάνιστα και “ελαφρά την καρδία”, διάφορες “φιτιλιές”, “σκανδαλιές” και “τρικλοποδιές”, αλλά και ακόμη, και να “σπέρνετε και ζιζάνια”, γιατί δυστυχώς, αυτό ακριβώς αγαπητέ μου κύριε, Νίκο επιχειρείτε, προσπαθείτε και έχετε ως καταφανή, ολοφάνερη και ξεκάθαρη επιδίωξή σας, καθώς ακόμη και “διακαή σας πόθο”, άλλοτε – είναι αλήθεια – με τεράστια επιτυχία όπως (και απ´ο,τι φαίνεται), το πετύχατε και το καταφέρατε μια χαρά κάτι τέτοιο, ΚΑΙ τώρα!), και άλλοτε – ευτυχώς – όχι, πάντοτε φυσικά με γνώμονα, καθώς και σαφή και ξεκάθαρη πρόθεση και στόχο να πλήξετε (και εν είδει “χτυπήματος κάτω από την μέση”) τον γράφοντα, αλλά και πάντοτε, και σε βάρος του προσώπου μου και της προσωπικότητάς μου, αλλά και κυρίως και πάνω απ´όλα, και της ίδιας της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ… Τασος
Μάλιστα. Ευκαιρία(?) είναι λοιπόν, να ξεκαθαριστούν ενδεχομένως, ορισμένες καταστάσεις, αλλά και ορισμένα πράγματα, μέσα εδώ. Καταρχάς, αγαπητέ κύριε (15:42), είναι ξεκάθαρον, σαφές, πασιφανές και προφανές πως ο,τι (αλλά και για μίαν ακόμη φορά και πολλοστή φορά), κάπου τα έχετε μπερδέψει μέσα σας, μιάς και σας δηλώνω, απολύτως ντόμπρα, σταράτα, με αντρίκεια λόγια και απολύτως τίμια, καθώς επίσης και με κάθε είδους ειλικρίνειας, πως σε καμία των περιπτώσεων ΔΕΝ φλερτάρω, και μάλιστα και επ´ουδενί και με καμία δύναμη και με κανέναν τρόπο (όπως σας δίδεται η εντύπωσης, αλλά και συνεχώς, κάθεστε και λέτε), την κ. Χαρά, και όχι δηλαδή πως – και κατά την ταπεινή άποψη και γνώμη μου – θα ήταν τίποτα κακό η ακόμη και αφύσικο, αν συνέβαινε το αντίθετο – και ομιλώ – εν προκειμένω – εντελώς αορίστως και γενικώς…, απλώς τυγχάνει και συμβαίνει, στο να είμαι εδώ και μερικά χρόνια, τακτικός, όσο και fun αναγνώστης, ετούτου του site και του blog της, αλλά και κατ’ επέκταση, και να την επικροτώ, να την συγχαίρω και να την θαυμάζω, ως γυναίκα και ως άνθρωπο και την ίδια, (την Χαρούλα, δηλαδή), για όλα όσα έχει μέχρις στιγμής κάνει, αλλά και επίσης, και για όλα όσα ακόμη, έχει εκείνη καταφέρει και πετύχει στη ζωή της, και αναμφίβολα και σίγουρα δεν είναι και λίγα, αυτά…), και κατά δεύτερον, θα σας έλεγα (πάντα εντελώς φιλικά, καλόπιστα και καλοπροαίρετα) να σταματήσετε και να πάψετε επιτέλους (δείτε το αυτό ακόμη αγαπητέ μου, και ως σαν μιά θερμή ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ από μέρους μου, προς εσάς…), να μου προσάπτετε και να μου αποδίδετε, ετούτες τις (κατά αυτής οργιώδους, όσο επισης και καλπάζουσας φαντασίαν σας), “προθέσεις”, “βουλές” και “σκοπούς” μου, προς το οτιδήποτε φαντάζεστε, θεωρείτε, πιστεύετε, έχετε την εντύπωση η και νομίζετε, εσείς…, αλλά και ακόμη να βάζετε έτσι επιπόλαια και ανεύθυνα, μα και συγχρόνως, εντελώς αβασάνιστα και “ελαφρά την καρδία”, διάφορες “φιτιλιές”, “σκανδαλιές” και “τρικλοποδιές”, αλλά και ακόμη, και να “σπέρνετε και ζιζάνια”, γιατί δυστυχώς, αυτό ακριβώς αγαπητέ μου κύριε, επιχειρείτε, προσπαθείτε και έχετε ως καταφανή, ολοφάνερη και ξεκάθαρη επιδίωξή σας, καθώς ακόμη και “διακαή σας πόθο”, άλλοτε – είναι αλήθεια – με τεράστια επιτυχία όπως (και απ´ο,τι φαίνεται), το πετύχατε και το καταφέρατε μια χαρά κάτι τέτοιο, ΚΑΙ τώρα!), και άλλοτε – ευτυχώς – όχι, πάντοτε φυσικά με γνώμονα, καθώς και σαφή και ξεκάθαρη πρόθεση και στόχο να πλήξετε (και εν είδει “χτυπήματος κάτω από την μέση”) τον γράφοντα, αλλά και πάντοτε, και σε βάρος του προσώπου μου και της προσωπικότητάς μου, αλλά και κυρίως και πάνω απ´όλα, και της ίδιας της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ… Τασος
Μάλιστα. Ευκαιρία(?) είναι λοιπόν, να ξεκαθαριστούν ενδεχομένως, ορισμένες καταστάσεις, αλλά και ορισμένα πράγματα, μέσα εδώ. Καταρχάς, αγαπητέ μου/αγαπητή μου(15:42), είναι ξεκάθαρον, ολοφάνερον, πρόδηλον, σαφές, πασιφανές, εμφανές και προφανές πως ο,τι (αλλά και για μίαν ακόμη φορά και πολλοστή φορά), κάπου τα έχετε μπερδεμένα μέσα σας, αλλά και θα σας έλεγα ακόμη, πως ο,τι και τελείτε εν πλήρη συσκότιση και συγχύση, μιάς και… απολογούμενος, δηλώνω δημόσια, αλλά και απολύτως ντόμπρα, σταράτα, με “αντρίκειο τον λόγο και την κουβέντα”, και απολύτως τίμια, καθώς επίσης και με κάθε είδους ειλικρίνεια, πως σε καμία των περιπτώσεων ΔΕΝ φλερτάρω, και μάλιστα και επ’ ουδενί και με καμία δύναμη και με κανέναν απολύτως τρόπο (όπως σας δίδεται(?) εσάς ενδεχομένως, η πλήρως εσφαλμένη αυτή εντύπωσης και εικόνα, αλλά και το ο,τι συνεχώς, κατ´εξακολούθηση και συστηματικώς, κάθεστε κάθε τόσο και τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου, λέτε και λέτε, και ξαναλέτε…), την κ. Χαρά, και όχι δηλαδή πως – και κατά την ταπεινή άποψη και γνώμη μου – θα ήταν και θα συνιστούσε τίποτα κακό η και τίποτα αφύσικο η ακόμη και τίποτα παράλογο και αλογίκευτο, αν συνέβαινε και το αντίθετο, γιά να ξέρουμε και τι λέμε… Τυγχάνει απλώς να συμβαίνει, στο να είμαι εδώ και μερικά χρόνια, τακτικός, όσο και fun αναγνώστης, ετούτου του site και του blog της, αλλά και κατά συνέπεια και κατ’ επέκταση, και να την επικροτώ, να την συγχαίρω (δημόσια), καθώς και να την θαυμάζω ως γυναίκα και ως άνθρωπο πάνω απ´όλα και την ίδια την Χαρούλα, για όλα όσα έχει μέχρις στιγμής έχει κάνει, αλλά και εξακολουθεί και συνεχίζει να κάνει, αλλά και επίσης, και για όλα όσα ακόμη έχει εκείνη καταφέρει και πετύχει με την ικανότητά της, με την αξίοσύνη της, με την προκοπή της, με την εργατικότητά της, καθώς και με το “σπαθί” της, στη ζωή της, και σαφέστατα και αναμφίβολα δεν τα λες αυτά και καθόλου λίγα…), και κατά δεύτερον, θα σας προτείνα και θα σας έλεγα (πάντα εντελώς φιλικά, καλόπιστα και καλοπροαίρετα) να σταματήσετε και να πάψετε επιτέλους (δείτε το αυτό ακόμη αγαπητέ μου/αγαπητή μου, και ως σαν μιά ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ από μέρους μου προς εσάς, καθώς και προτροπή μου…), να μου προσάπτετε και να μου αποδίδετε εσείς, ετούτες τις (κατά αυτής της οργιώδους, όσο επίσης και καλπάζουσας φαντασίας σας), καθόλαν ανυπόστατες, όσο και παντελώς αυθαίρετες, τάχα μου “προθέσεις” μου, “βουλές”, μου, “επιθυμίες” μου, “επιδιώξεις” μου και “σκοπούς” μου, προς το οτιδήποτε απίθανο φαντάζεστε, θεωρείτε, πιστεύετε, έχετε την εντύπωση η και νομίζετε, εσείς…, αλλά και ακόμη, να συνηθίζετε να βάζετε έτσι επιπόλαια και ανεύθυνα, μα και συγχρόνως, και εντελώς αβασάνιστα και “ελαφρά την καρδία”, διάφορες “φιτιλιές”, “σκανδαλιές”, “σπερμολογίες” και “τρικλοποδιές”, όπως επίσης και να “σπέρνετε και ζιζάνια”, γιατί δυστυχώς, αυτό ακριβώς πράττετε, επιχειρείτε, προσπαθείτε να καταφέρετε και να πετύχετε, η και έχετε ως καταφανή, ολοφάνερη και ξεκάθαρη επιδίωξή σας, καθώς ακόμη και διακαή σας πόθο και φιλοδοξία, άλλοτε – είναι αλήθεια – με… τεράστια επιτυχία όπως (και απ´ο,τι φαίνεται), το πετύχατε και το καταφέρατε μια χαρά κάτι τέτοιο, όπως ΚΑΙ τώρα, καλή ώρα!), και άλλοτε όχι ευτυχώς, πάντοτε ασφαλώς και βεβαίως, με γνώμονα, καθώς και με σαφή και ξεκάθαρη πρόθεση και στόχο να πλήξετε βάναυσα (εν είδει “χτυπήματος κάτω από την μέση”) τον γράφοντα, αλλά και πάντοτε, και εις βάρος αυτού, του προσώπου μου και της προσωπικότητάς μου, αλλά και κυρίως και πάνω απ´όλα, και αυτής της ίδιας της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. Συνεχίστε λοιπόν, συνεχίστε… Τασος
Μάλιστα. Ευκαιρία(?) είναι λοιπόν, να ξεκαθαριστούν ενδεχομένως, ορισμένες καταστάσεις, αλλά και ορισμένα πράγματα, μέσα εδώ. Καταρχάς, αγαπητέ μου/αγαπητή μου(15:42), είναι ξεκάθαρον, ολοφάνερον, πρόδηλον, σαφές, πασιφανές, εμφανές και προφανές πως ο,τι (αλλά και για μίαν ακόμη φορά και πολλοστή φορά), κάπου τα έχετε μπερδεμένα μέσα σας, αλλά και θα σας έλεγα ακόμη, πως ο,τι και τελείτε εν πλήρη συσκότιση και συγχύση, μιάς και… απολογούμενος, δηλώνω δημόσια, αλλά και απολύτως ντόμπρα, σταράτα, με “αντρίκειο τον λόγο και την κουβέντα”, και απολύτως τίμια, καθώς επίσης και με κάθε είδους ειλικρίνεια, πως σε καμία των περιπτώσεων ΔΕΝ φλερτάρω, και μάλιστα και επ’ ουδενί και με καμία δύναμη και με κανέναν απολύτως τρόπο (όπως σας δίδεται(?) εσάς ενδεχομένως, η πλήρως εσφαλμένη αυτή εντύπωσης και εικόνα, αλλά και το ο,τι συνεχώς, κατ´εξακολούθηση και συστηματικώς, κάθεστε κάθε τόσο και τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου, λέτε και λέτε, και ξαναλέτε…), την κ. Χαρά, και όχι δηλαδή πως – και κατά την ταπεινή άποψη και γνώμη μου – θα ήταν και θα συνιστούσε τίποτα κακό η και τίποτα αφύσικο η ακόμη και τίποτα παράλογο και αλογίκευτο, αν συνέβαινε και το αντίθετο, γιά να ξέρουμε και τι λέμε… Τυγχάνει απλώς να συμβαίνει, στο να είμαι εδώ και μερικά χρόνια, τακτικός, όσο και fun αναγνώστης, ετούτου του site και του blog της, αλλά και κατά συνέπεια και κατ’ επέκταση, και να την επικροτώ, να την συγχαίρω (δημόσια), καθώς και να την θαυμάζω ως γυναίκα και ως άνθρωπο πάνω απ´όλα και την ίδια την Χαρούλα, για όλα όσα έχει μέχρις στιγμής έχει κάνει, αλλά και εξακολουθεί και συνεχίζει να κάνει, αλλά και επίσης, και για όλα όσα ακόμη έχει εκείνη καταφέρει και πετύχει με την ικανότητά της, με την αξίοσύνη της, με την προκοπή της, με την εργατικότητά της, καθώς και με το “σπαθί” της, στη ζωή της, και σαφέστατα και αναμφίβολα δεν τα λες αυτά και καθόλου λίγα…), και κατά δεύτερον, θα σας προτείνα και θα σας έλεγα (πάντα εντελώς φιλικά, καλόπιστα και καλοπροαίρετα) να σταματήσετε και να πάψετε επιτέλους (δείτε το αυτό ακόμη αγαπητέ μου/αγαπητή μου, και ως σαν μιά ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ από μέρους μου προς εσάς, καθώς και προτροπή μου…), να μου προσάπτετε και να μου αποδίδετε εσείς, ετούτες τις (κατά αυτής της οργιώδους, όσο επίσης και καλπάζουσας φαντασίας σας), καθόλαν ανυπόστατες, όσο και παντελώς αυθαίρετες, τάχα μου “προθέσεις” μου, “βουλές”, μου, “επιθυμίες” μου, “επιδιώξεις” μου και “σκοπούς” μου, προς το οτιδήποτε απίθανο φαντάζεστε, θεωρείτε, πιστεύετε, έχετε την εντύπωση η και νομίζετε, εσείς…, αλλά και ακόμη, να συνηθίζετε να βάζετε έτσι επιπόλαια και ανεύθυνα, μα και συγχρόνως, και εντελώς αβασάνιστα και “ελαφρά την καρδία”, διάφορες “φιτιλιές”, “σκανδαλιές”, “σπερμολογίες” και “τρικλοποδιές”, όπως επίσης και να “σπέρνετε και ζιζάνια”, γιατί δυστυχώς, αυτό ακριβώς πράττετε, επιχειρείτε, προσπαθείτε να καταφέρετε και να πετύχετε, η και έχετε ως καταφανή, ολοφάνερη και ξεκάθαρη επιδίωξή σας, καθώς ακόμη και διακαή σας πόθο και φιλοδοξία, άλλοτε – είναι αλήθεια – με… τεράστια επιτυχία όπως (και απ´ο,τι φαίνεται), το πετύχατε και το καταφέρατε μια χαρά κάτι τέτοιο, όπως ΚΑΙ τώρα, καλή ώρα!), και άλλοτε όχι ευτυχώς, πάντοτε ασφαλώς και βεβαίως, με γνώμονα, καθώς και με σαφή και ξεκάθαρη πρόθεση και στόχο να πλήξετε βάναυσα (εν είδει “χτυπήματος κάτω από την μέση”) τον γράφοντα, αλλά και πάντοτε, και εις βάρος αυτού, του προσώπου μου και της προσωπικότητάς μου, αλλά και κυρίως και πάνω απ´όλα, και αυτής της ίδιας της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ… Τασος
Καλά εδώ πέρα μιλάμε, πως αν πραγματικά κρίνουμε από κάποιον, και συγκεκριμένα δηλαδή, από την όλη αυτή στάση του, το όλο αυτό φέρσιμό του, καθώς και την όλη αυτή συμπεριφορά του και μάλιστα επί σειρά ετών, απέναντι – επί παραδείγματι – στον καθόλα αγαπητό, όσο και κυρίως και πάνω απ’ όλα, καλό άνθρωπο, αλλά και αξιότιμο συμπολίτη μας, αλλά και συνάμα και συγχρόνως, και συμπατριώτη και συντοπίτη του (ειδικότερα), τον φίλο, τον Αντρέα (εν προκειμένω), ω ναι πράγματι, καταλήγουμε εις το εύκολο, όσο και αβασάνιστο και αβίαστο συμπέρασμα, πως ο,τι αυτός ο πρώτος, είναι ένας άνθρωπος καθόλα ευγενικός, καλοσυνάτος, γλυκομίλητος, προσηνής, ευπροσήγορος, καλόπιστος καλοπροαίρετος, αλλά και βρίθει – πως μας το ανέφερε και μας το είπε αυτό, α ναι – και “αλληλέγγυων συναισθημάτων”, και (εξυπακούεται και εννοείται, αναμφιβόλως και αδιαμφισβητήτως), πως στην οποιαδήποτε ανάγκη η και δύσκολη στιγμή του οιουδήποτε χψ συμπολίτη και συνανθρώπου του, θα προστρέξει προς άμεσην βοήθειάν του, δίχως δηλαδή, δευτέραν σκέψη, μιάς και θα καταστεί εν δυνάμει και αυτομάτως, ως ο μέγας σωτήρ, ο αρωγός, ο αλληλέγγυος, ο αλτρουιστής, ο ανιδιοτελής, αλλά και επίσης, και λίαν ανθρώπινος, φιλεύσπλαχνος και συμπονετικός, αυτός… ΥΓ: Άλλωστε, το είπαμε: ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ (και μέσα εδώ, αλλά και παντού, οπουδήποτε αλλού), και (καρα)τσεκαριζόμαστε, και “διακρινόμαστε”, ενίοτε, ενδεχομένως, και “φαινόμαστε”, αλλά και – κυρίως – και ΚΡΙΝΟΜΑΣΤΕ… Τασος
Aπάντησα κ. Τάσο και μάλιστα έδωσα και το link με τις συγκεκριμένες ώρες για να μην νομίζεις πως οι χαρακτηρισμοί μου είναι υπερβολικοί ή συκοφαντικοί. Δεν με ενοχλεί που δεν αναρτήθηκε, διότι εσύ απορείς, όχι εγώ. Μπορείς να αποταθείς στην συντακτική ομάδα να σε ενημερώσει σχετικά με το περιεχόμενο της απάντησής μου. Έτσι, και οι συντάκτες είναι καλυμμένοι πως δεν αναρτούν σχολιασμούς ατεκμηρίωτους. Καλές γιορτές και φρόνιμα από εδώ και πέρα.
Ας προβούμε τώρα, εις μίαν υπόθεσην (καθαρά), εργασίας! Πέστε πως ο,τι η αξιότιμη σύζυγός μου, επιτέλους μου το επιτρέπει η και (τέλος πάντων), μου δίνει εκείνη, την τελική έγκρισή της και το OK, στο να μπορέσω και να ιδρύσω και εγώ με την σειρά μου, έναν κάποιον οποιονδήποτε ειδησεογραφικό και ενημερωτικό ιστότοπο, site και blog! Διά μέσω λοιπόν αυτού, ας υποθέσουμε, ότι εμφανίζομαι και εγώ με την εικόνα μου, με την όψη μου, με την μορφή μου, με το παρουσιαστικό μου, καθώς επίσης και με την εν γένει παρουσία μου, προκειμένου να καταγράψω, να εκφέρω, να διατυπώσω, να πληροφορήσω και να ενημερώσω πάνω στα της ειδησεογραφίας και στα της επικαιρότητος, τους αναγνώστες, αλλά και γενικότερα, και τον κόσμον όλον. Ε, εις σ’ αυτή την περίπτωση ευλόγως αναρωτιέμαι, πως δεν θα ήτο πάρα μα πάρα πολύ πιθανόν, αλλά και καθόλαν φυσιολογικόν και αναμενόμενον, στο να μου προέκυπτε και εμένα μια κάποια οποιαδήποτε θηλυκιά ύπαρξη, καθώς και αναγνωστήρια/σχολιάστρια, η οποία και να με εθαύμαζε, να με εκθείαζε, να με επικροτούσε, να με χειροκροτούσε και τα τοιαύτα?!! Φαντάζεστε λοιπόν τότε, να ξεπήδαγε και να πεταγότανε, αλλά και να ξεφυτρώνε εκεί όπου δεν θα τον σπέρνανε ποτέ, ως σαν ένας άλλος “καπετάν φάντης μπαστούνης μπαστούνης”, ένας κάποιος οιοσδήποτε αναγνώστης/σχολιαστής (μα και δίχως ασφαλώς και βεβαίως, να του… πάρουμε την άδεια η ακόμη και να τον… ρωτήσει κανείς), και να την “έκραζε” η και να “της την έλεγε”, η και ακόμη, και να την επέπληττε και να την επιτιμούσε εκείνη, εγκαλώντας την μάλιστα και από πάνω, πως ό,τι και καλά εμένα με φλερτάρει, αυτή!! Ε, αν μη τι άλλο, κάτι τέτοιο – λέω- πολύ μεγάλη πλάκα δεν θα είχε τελικώς, δηλαδή?!! Τασος
Ας προβούμε τώρα, εις μίαν υπόθεσην (καθαρά), εργασίας! Πέστε πως ο,τι η αξιότιμη σύζυγός μου, επιτέλους μου το επιτρέπει η και (τέλος πάντων), μου δίνει εκείνη, την τελική έγκρισή της και το OK, στο να μπορέσω και να ιδρύσω και εγώ με την σειρά μου, έναν κάποιον οποιονδήποτε ειδησεογραφικό και ενημερωτικό ιστότοπο, site και blog! Διά μέσω λοιπόν αυτού, ας υποθέσουμε, ότι εμφανίζομαι και εγώ με την εικόνα μου, με την όψη μου, με την μορφή μου, με το παρουσιαστικό μου, καθώς επίσης και με την εν γένει παρουσία μου, προκειμένου να καταγράψω, να εκφέρω, να διατυπώσω, να πληροφορήσω και να ενημερώσω πάνω στα της ειδησεογραφίας και στα της επικαιρότητος, τους αναγνώστες, αλλά και γενικότερα, και τον κόσμον όλον. Ε, εις σ’ αυτή την περίπτωση ευλόγως αναρωτιέμαι, πως δεν θα ήτο πάρα μα πάρα πολύ πιθανόν, αλλά και καθόλαν φυσιολογικόν και αναμενόμενον, στο να μου προέκυπτε και εμένα μια κάποια οποιαδήποτε θηλυκιά ύπαρξη, καθώς και αναγνωστήρια/σχολιάστρια, η οποία και να με εθαύμαζε, να με εκθείαζε, να με επικροτούσε, να με χειροκροτούσε και τα τοιαύτα?!! Φαντάζεστε λοιπόν τότε, να ξεπήδαγε και να πεταγότανε, αλλά και να ξεφυτρώνε (καλήν ώρα, όπως άλλωστε… συμβαίνει και τώρα!), εκεί όπου δεν θα τον σπέρνανε ποτέ, ως σαν ένας άλλος “Καπετάν Φάντης Μπαστούνης”, ένας κάποιος οιοσδήποτε αναγνώστης/σχολιαστής (μα και δίχως ασφαλώς και βεβαίως, να του… πάρουμε την άδεια η ακόμη και να τον… ρωτήσει κανείς), και να την “έκραζε” η και να “της την έλεγε”, η και ακόμη, και να την επέπληττε και να την επιτιμούσε εκείνη, εγκαλώντας την μάλιστα και από πάνω, πως ό,τι και καλά εμένα με φλερτάρει, αυτή!! Ε, αν μη τι άλλο, κάτι τέτοιο – λέω- πολύ μεγάλη πλάκα δεν θα είχε τελικώς, δηλαδή?!! Τασος
Κατά πως φαίνεται, αλλά και επίσης, διατηρώ και έχω μέσα μου, και ετούτη δηλαδή, την όλην ξεκάθαρη, πρόδηλη, πασίδηλη, καταφανέστατη, πασιφανέστστη, ακράδαντη, όσο επίσης και αναμφίβολη και αδιαμφισβήτητη την εντύπωση, καθώς και στερεά και ακλόνητη την πεποίθηση, βρε Αντρίκο, πως ο,τι τελικά εσύ είσαι ο άνθρωπος με κεφαλαίο το γράμμα “Α”, που τόσο πολυ επισταμένως, επιμόνως, αλλά και καθόλαν απεγνωσμένως, μα και παντί τρόπω, αναζητεί και ψάχνει, αυτός ο “Διογένης με το φανάρι”!! Τασος
Άντε πάλι.
Ρε παιδιά το κυρίαρχο θέμα αυτή την περίοδο στον Δήμο μας και στην πόλη μας ειδικότερα είναι το μέλλον του καζίνο.
Ζούμε τις οικογένειές μας εργαζόμενοι εκεί. Έλεος με τα εσώψυχα του καθενός . Δεν είναι εδώ το μέρος που θα βγούν οι πόθοι του καθενός ,οι αδυναμίες του και τα υπόλοιπα. Εδώ εκφράζουμε τον πόνο μας και την αγωνία μας σε σχέση με υπαρκτά προβλήματα και όχι με τις φαντασιώσεις του οποιουδήποτε. Ας πάει σε ψυχολόγο ο άνθρωπος .
Εμένα με γεμίζει ανησυχία η ΠΛΗΡΗΣ ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ. Όταν για ψύλλου πήδημα σηκώνουν τον κόσμο στο ποδάρι και τώρα είναι ΟΛΟΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ αυτό με γεμίζει απαισιοδοξία Χριστουγεννιάτικα.
Όχι απλά μας καίει, αλλά μας τσουρουφλίζει το θέμα του καζίνο. Πολύ βασικό για το Λουτράκι και την Κορινθία ολόκληρη. Δεν θα πάει σε ψυχολόγο. Βγάζει εδώ τα εσώψυχά του για να μας ταλαιπωρεί ο σουβλάκιας. Σιγά μην ασχοληθούμε. Έχουμε τη δική μας αγωνία.
(10:00), Και όμως, αγαπητέ μου φίλε, καθώς και εργαζόμενε εις σ´ετούτο το χιλιοβασανισμένο, πολύπαθο, καθώς και λίαν πολυτάραχο και περιπετειώδες “Καζινό Λουτρακίου”, συγγνώμη “Καζίνο Λουτρακίου”, ήθελα να πω (εξάλλου, ένας τόσο δα “τονισμός”, είναι που όμως, κάνει – εν προκειμένω – την τόσο μεγάλη αυτή, διαφορά, αυτός!), έχω επισκεφτεί όχι απλώς ένα οποιοδήποτε γιατρουδάκι ψυχολόγο “της πεντάρας”, “της πλάκας”, “της γειτονιάς” και “της οκάς”, αλλά μιλάμε έναν κορυφαίο, όσο επίσης και διάσημο και διακεκριμένο υποτίθεται, καθηγητή διδάκτωρ νευρολογίας & ψυχιατρικής, αλλά και συγχρόνως και ψυχαναλυτή, ε και σαν να μην μου έφτανε που του έσκασα και από πάνω ένα κάρο, αλλά και ένα “σκασμό” ευρά, και μάλιστα και “ζεστά” και κολλαριστά (λες και μου περισσεύανε, αυτά), απεδείχθη εν τέλει, καθώς και δυστυχώς, πως ο,τι ήτο αυτός, παρασάγγας, καθώς και έτη φωτός, μακράν πολύ πιό ανισόρροπος και πολύ πιό τρελός, απ´ο,τι τελικώς, είμαι εγώ. Τασος
(10:29). Η συντακτική ομάδα του LB, κ. Νίτσα, προφανέστατα δύναται και μπορεί, στο να μου αποστείλει εμένα το περιεχόμενο της απαντήσεώς σας, είτε δια μέσω του email μου, είτε και δια μέσω, του κινητού η και του σταθερού μου, τηλεφώνου. Τασος
(10:29). Η συντακτική ομάδα του LB, κ. Νίτσα, προφανέστατα δύναται και μπορεί, στο να μου γνωστοποιήσει εμένα το περιεχόμενο της απαντήσεώς σας, είτε δια μέσω του email μου, είτε και δια μέσω, του κινητού η και του σταθερού μου, τηλεφώνου. Καλέ γιορτές και σε εσάς. Τασος
Εδώ συμφωνώ κι εγώ με τον φίλο τον Τάσο. Έχει απόλυτο δίκιο και για όσους ξέρουμε τον Αντρίκο, είναι θαυμάσιος άνθρωπος που πέτυχε γιατί αγαπάει τον κόσμο και ό,τι κάνει. Βλέπει τη δουλειά του με ενθουσιασμό γιατί τη βλέπει ως γυμναστική και καλά κάνει. Δεν φοβάται τη δουλειά ούτε τη ζωή. Σπάνιος άνθρωπος ο Αντρικιός.
Πραγματικά και αληθινά είναι, αγαπητέ και καλέ μου φίλε (05:39), ένας σπάνιος άνθρωπος, ο επίσης αγαπητός και καλός μας φίλος, ο Αντρίκος. Τασος
Ρε παιδιά εδώ το θέμα μας είναι η επιβίωση του καζίνο , η εντελώς λανθασμένη στάση της αντιπολίτευσης , η ανυπαρξία των συνδικαλιστών η ( κακό σενάριο) ανεργία 1100 εργαζόμενων και εμείς εξακολουθούμε να …..αμολάμε αητό.
Πότε ο Τάσος ,πότε ο Αντρίκος , βρήτε τα μεταξύ σας ,εμείς τι σας φταίμε;;; Αν τον αγαπάς ζήτα τον σε γάμο ,αλλά άσε μας εμάς στο πρόβλημά μας . Εδώ καράβια χάνονται και εμείς ασχομούμαστε με …….κακούς ψυχολόγους .
To θέμα μας εδώ είναι το καζίνο, αλλά δεν συμμερίζονται κάποιοι την αγωνία μας, καθότι οι ίδιοι δεν έχουν να ελπίζουν σε τίποτα απολύτως. Μοιράζονται τη μιζέρια τους, κακομοιριά τους και μοναξιά τους. Ας τους αφήσουμε και τους δύο στον πόνο τους κι ας δούμε εμείς τι θα κάνουμε με το καζίνο για το μέλλον των οικογενειών μας.