Μαμά, Μανούλα, Μάνα… Όπως και να την φωνάζουμε η Μητέρα μας είναι μία και μοναδική.
Πηγή της ζωής και της πρώτης πνοής. Ζεστή αγκαλιά μέρα – νύχτα. Το χάδι της, οι συμβουλές της είναι αξία ζωής, κίνητρο έμπνευσης στις δύσκολες αλλά και στις χαρούμενες στιγμές μας. Η παρουσία της ή η απουσία της καθορίζει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.
Η Ημέρα της Μητέρας είναι ο εορτασμός της ανιδιοτελούς αγάπης που νιώθει η κάθε μητέρα για το παιδί και την οικογένειά της.
Στην Ελλάδα γιορτάζεται κάθε δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Η διάσημη συγγραφέας Agatha Christie όρισε την αγάπη της μητέρας ως: «Η αγάπη της μάνας για το παιδί της είναι μοναδική στον κόσμο. Δεν ξέρει κανέναν νόμο, οίκτο, τα προγραμματίζει όλα, και συνθλίβει όλα τα εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο του».
Στην Αρχαία Ελλάδα την άνοιξη τιμούσαν την Γαία, που συμβόλιζε την μάνα Γη, τη μητέρα όλων, θεών και ανθρώπων και στη συνέχεια τη Ρέα, σύζυγο του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας.
Στο Χριστιανισμό η μητέρα του Ιησού, η Παναγία, είναι η απόλυτη μορφή της μητρότητας.
Η έμπνευση και το ξεκίνημα του εορτασμού της ημέρας, πρώτα στην Αμερική, και σήμερα σε πάνω από 40 χώρες έγινε από την αμερικανίδα Άννα Τζάρβις, (Anna M. Jarvis, ακτιβίστρια, 1 Μαΐου 1864 – 24 Νοεμβρίου 1948), μια ιδιαίτερα αφοσιωμένη κόρη που ανησυχούσε για την παραμέληση που έδειχναν τα παιδιά στις μητέρες τους.
Μετά το θάνατο της μητέρας της το 1905, η ακτιβίστρια ήθελε να τιμήσει την μνήμη της, η οποία βοηθούσε μητέρες τη δεκαετία του 1850 να μάθουν να φροντίζουν σωστά τα παιδιά τους, προκειμένου να μειώσουν το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας, σύμφωνα με το National Geographic.
Το επόμενο έτος, ζήτησε από φίλους να έρθουν στην εκκλησία της στο Γκράφτον, της Δυτικής Βιρτζίνια, την πρώτη Κυριακή του Μαΐου για να τιμήσουν την επέτειο του θανάτου της μητέρας της δίνοντας σε κάθε μητέρα της εκκλησίας ένα λευκό γαρύφαλλο, το οποίο, σύμφωνα με εκείνη, «συμβόλιζε την αλήθεια, την αγνότητα και τη φιλευσπλαχνία της μητρικής αγάπης».
Πίστευε ότι η μητέρα είναι, «το πρόσωπο που προσφέρει τα περισσότερα στο παιδί της από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο».
Η Άννα Τζάρβις εργάστηκε σκληρά για την καθιέρωση μιας ημέρας για τον εορτασμό της μητέρας. Την περίοδο εκείνη εργαζόταν στη Φιλαδέλφεια στο διαφημιστικό τμήμα μιας ασφαλιστικής εταιρείας. Έγραψε επιστολές σε εκκλησίες, πολιτικούς και ηγέτες της πόλης. Είχε ζητήσει τη βοήθεια του Τζον Γουαναμέικερ (John Wanamaker, πρωτοπόρου του μάρκετινγκ και της διαφήμισης) και του Henry J. Heinz (γνωστός Αμερικανός επιχειρηματίας).
Οι προσπάθειες της οδήγησαν τελικά σε ψήφισμα στο Κογκρέσο, που αφιέρωσε τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου ως Ημέρα της Μητέρας.
Στις 9 Μαΐου του 1914, ο Πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον κήρυξε την Ημέρα της Μητέρας ως ετήσια εθνική εορτή.
Η Άννα Τζάρβις όρισε το άσπρο γαρίφαλο, το επίσημο λουλούδι της Ημέρας της Μητέρας και παρότρυνε τους γιους και τις κόρες να επισκεφθούν τις μητέρες τους ή, τουλάχιστον, να της γράψουν κάτι:
«Ζήσε αυτή τη μέρα όπως θα ήθελε η μητέρα σου να τη ζήσεις», έγραψε η Τζάρβις στις επιστολές της. Πρέπει να γιορτάζεται «προς τιμήν της καλύτερης μητέρας που έζησε ποτέ – τη δική σας».
Ο παράλληλος εορτασμός της σύγχρονης «γιορτής της μητέρας» στην Ελλάδα, άρχισε το 1929.
Είναι μια ευκαιρία να τιμήσουμε το πρόσωπο που μας έφερε στη ζωή.
Είτε ζει, είτε όχι.
Μανα ειναι μονο ΜΙΑ! Να ευχηθω λοιπον και εγώ Χρόνια Πολλά σε ολες τις μαμαδες του κοσμου, καθως και στην μητερα μου, στην αδερφη μου, στην νυφη μου και ασφαλως και στην αγαπητη Χαρουλα εδω στο LB, και βεβαιως και στην αξιοτιμη συζυγο μου, με την οποια ναι μεν μπορεί να μην πολυσυμφωνω και να μην… πολυταιριαζω σαν χαρακτηρας (μιας και εκεινη μου εναντιωνεται μια ζωη και μου πάει σε όλα, κοντρα!) όπως επισης έχει δυστυχως πάψει πλεον να με… εξιταρει και να με… “εμπνεει” και σαν γυναικα (ε, τι να κανουμε, εξαλλου ουτε ο πρωτος αντρας ειμαι ουτε ο τελευταιος, που μου(μας) συμβαινει στη ζωη μου(μας) κάτι τετοιο!!!), ομως επειδη παντοτε επιδιωκω να είμαι ένας ειλικρινής, ευθυτενης, σταρατος και δίκαιος άνθρωπος, θα παραδεχτώ και θα δηλώσω δημοσιως(εννοειται πως με αυτό που λεω δεν θελω επ ουδενι να απαξίωσω και να υποτιμησω όλες τις αλλες μαναδες) πως στον ιερό της αυτον ρολο της μητερας, η κυρια σύζυγός μου απλως “σαρωνει, σκιζει και δίνει ρεστα”!! Οπως εχω αναφέρει και αλλες φορες, εγω και εκεινη, εχουμε αποκτησει δίδυμα αγοράκια και τα οποία βρίσκονται σήμερα στην ηλικία των 6 περιπου ετών, ειναι ιδιαιτερως ζωηρα, ζωη να ‘χουνε, (προσωπικα τους αποκαλώ και “ταλιμπαν”!) και βεβαια όλο αυτό το πολυ μεγαλο διάστημα των lockdowns και των απαγορευσεων, όπως είναι απολυτως φυσικό και λογικό, δεν είχανε το που να εκτονωσουνε αυτήν τους την ενεργεια, μιας και δεν επιτρεποτανε να πάνε ούτε στο σχολειο τους, ουτε σε παιδοτόπους, ούτε σε παιδικες χαρές, αλλα ουτε ομως και να μπορουσαμε αυτα να τα παμε σε διαφορες βόλτες, ταξιδακια, εκδρομές κλπ, και κατά συνέπεια, βγαζοντας μας αθελα τους, το “λαδι” μας, καθως και την… “πίστη μας αναποδα” και παρ’όλα οσα εχουμε… τραβηξει και εξακολουθουμε να τραβαμε, εχω από πάνω και την… ακαταπόνητη, ακουραστη και κατα πως φαινεται και σωματικα και ψυχικά ανεξάντλητη γυναίκα μου, να μου λέει κάθε τόσο πως επιθυμεί διακαως και θέλει να αποκτήσει (Κυριε ελέησον!!) και άλλα δύο…!! Τ.Ζ.