Το πωλητήριο στο ξενοδοχειακό συγκρότημα κι ένα εξώδικο της ιδιοκτήτριας Elintour προς τη διαχειρίστρια Zeus International ενεργοποιούν ένα ακόμα δικαστικό μέτωπο στον χώρο των ξενοδοχείων. Το «κουβάρι» των εμπλεκομένων και το παρασκήνιο.
Με το εξώδικο, η πλευρά των ιδιοκτητών φέρεται να ενημέρωσε τη διαχειρίστρια Zeus πως λύνεται η μεταξύ τους σύμβαση. Ως αιτιολογία, η πλευρά των ιδιοκτητών φέρεται να επικαλείται τη μη αποδοτική λειτουργία των ξενοδοχείων (underperformance).
Η υπόθεση, ωστόσο, δεν αφορά μόνο τις δύο πλευρές αλλά και τις πιστώτριες τράπεζες της ξενοδοχειακής επιχείρησης (Alpha και Εθνική) καθώς και τον όμιλο Wyndham, ο οποίος συμφώνησε για την παραχώρηση χρήσης των σημάτων του έναντι αμοιβής που υπολογίζεται πως αγγίζει τα 9 εκατ. ευρώ σε βάθος 15ετίας.
Όπως ανέφερε στο Euro2day.gr νομική πηγή η οποία παρακολουθεί στενά την υπόθεση, η διαδικασία πώλησης ξεκίνησε τον Ιούνιο, με την Ernst & Young να αποστέλλει σχετικό ενημερωτικό δελτίο σε εν δυνάμει ενδιαφερόμενους αγοραστές.
Στο δελτίο αναφέρεται, μεταξύ άλλων, πως η Elintour ολοκλήρωσε το 2009 επενδυτικό πρόγραμμα 19 εκατ. ευρώ για την αναβάθμιση του συγκροτήματος. Με την ολοκλήρωση της επένδυσης, ωστόσο, η χώρα εισήλθε σε οικονομική κρίση και ο τουρισμός κλυδωνίστηκε. Η εταιρεία είδε τις οφειλές της προς τράπεζες, εργαζόμενους και προμηθευτές να αυξάνονται και αντιμετώπισε προβλήματα ρευστότητας.
Στα τέλη του 2016, η ιδιοκτήτρια εταιρεία του ξενοδοχειακού συγκροτήματος, οι τράπεζες (Alpha, Εθνική) και η Zeus International οδηγήθηκαν σε ντιλ. Από το 2017, το συγκρότημα χωρίστηκε σε δύο ξενοδοχεία στα οποία από τον Ιούνιο του 2017 λειτούργησαν ως η μονάδα πέντε αστέρων Wyndham Loutraki Poseidon και το ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων Ramada Loutraki Poseidon.
Για να ανοίξει ο δρόμος για τη συμφωνία, ωστόσο, χρειάστηκε η Elintour να υπαχθεί στο καθεστώς του άρθρου 106β του πτωχευτικού κώδικα, το οποία αφορά στην εξυγίανση επιχειρήσεων εν λειτουργία.
Ακόμα και τότε, όμως, το ντιλ δεν είχε κλειδώσει. Κι αυτό καθώς η Wyndham εμφανιζόταν διστακτική να παραχωρήσει τη χρήση εμπορικών της σημάτων σε μια εταιρεία που λειτουργούσε στο «κόκκινο».
Σύμφωνα με τραπεζική πηγή, οι οφειλές της Elintour λίγο πριν το ντιλ ξεπερνούσαν τα 30 εκατ. ευρώ, από τα οποία σχεδόν 1 εκατ. ευρώ αφορούσε οφειλές προς εργαζόμενους, περί τα 8 εκατ. ευρώ προς Δημόσιο και Δήμο, ενώ ξεπερνούσαν τα 21 εκατ. ευρώ οι οφειλές προς τράπεζες.
Όπως ανέφερε η ίδια νομική πηγή, χρειάστηκε η Zeus International να παράσχει εταιρική εγγύηση στη Wyndham για την ορθή εκτέλεση της σύμβασης. Επιπλέον, οι ιδιοκτήτες του συγκροτήματος κλήθηκαν από τη Wyndham να υπογράψουν ξεχωριστή συμφωνία μαζί της, η οποία προβλέπει πως σε περίπτωση αλλαγής μάνατζμεντ, αυτή θα τελεί υπό την έγκρισή της. Η συμφωνία προέβλεπε, ταυτόχρονα, πως η Zeus θα είχε δικαίωμα πρώτης προτίμησης σε περίπτωση πώλησης του ξενοδοχείου. Επιπλέον, προέβλεπε, σύμφωνα με την ίδια νομική πηγή, πως εφόσον η Zeus δεν ενεργοποιούσε το δικαίωμα πρώτης προτίμησης και το ξενοδοχείο περνούσε στον έλεγχο άλλων ιδιοκτητών, η Zeus θα εισέπραττε «success fee».
Το παρασκήνιο
Σύμφωνα με νομικούς κύκλους, η ξενοδοχειακή επιχείρηση είναι αυτή τη στιγμή πλήρως ενήμερη καθώς, όπως υποστηρίζει, υλοποιείται το πλάνο εξυγίανσης που προβλέπεται από την υπαγωγή της στο άρθρο 106β και ολοκληρώνεται το 2032.
Το εξώδικο φαίνεται πως ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά της Zeus, η οποία φέρεται να είχε εφησυχάσει πως, με όποιον τρόπο κι αν εξελισσόταν η προσπάθεια πώλησης, η ίδια θα είχε τον τελευταίο λόγο εξαιτίας του δικαιώματος πρώτης προτίμησης. Με το εξώδικο, όμως, επιχειρείται όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές να «πεταχτεί» η Zeus εκτός διαδικασίας πώλησης.
Η τελευταία φέρεται, σύμφωνα πάντα με την ίδια νομική πηγή, να διεκδικεί άμεσα τουλάχιστον 1,3 εκατ. ευρώ από την ιδιοκτήτρια Elintour. Τα χρήματα αυτά, όπως εξηγήθηκε στο Euro2day.gr, αφορούν δάνειο που παρείχε η Zeus στην εταιρεία, μέσω του οποίου υλοποιήθηκαν εργασίες ανακαίνισης για την επαναλειτουργία του υπό τα brands της Wyndham, αλλά και αμοιβές διαχειριστή (management fees) που η Zeus φέρεται να μην εισέπραξε, επιλέγοντας να τα αφήσει στο ταμείο της ξενοδοχειακής επιχείρησης ως επιπλέον «μαξιλάρι» ρευστότητας.
Ιδιοκτήτες, τράπεζες και Zeus φαίνεται πως είχαν από νωρίς βρεθεί να εκπέμπουν σε διαφορετικό μήκος κύματος για το μέλλον της επιχείρησης. Η Zeus φέρεται να είχε ζητήσει από ιδιοκτήτες και τράπεζες να επενδύσουν στην ανακαίνιση του συγκροτήματος, ώστε να ενισχύσει τη θέση του στην αγορά με ευεργετικά αποτελέσματα στην κερδοφορία του. Όπως αναφέρουν οι νομικοί κύκλοι, τη χρονιά πριν αναλάβει το συγκρότημα η Zeus (2016), το EBITDA της ξενοδοχειακής επιχείρησης κινούνταν στα επίπεδα των -700.000 ευρώ. Όπως υποστηρίζει η ίδια πηγή, η πρώτη πλήρης χρονιά λειτουργείας (2018) ολοκληρώθηκε με EBITDA 1,45 εκατ. ευρώ ενώ εκτιμάται πως το 2019 θα κλείσε με EBITDA 1,7 εκατ. ευρώ.
Παρ’ όλα αυτά, εξηγεί η ίδια νομική πηγή, η Zeus φέρεται να ζητούσε επίμονα επενδύσεις από ιδιοκτήτες και τράπεζες, οι οποίοι φέρονται να ελέγχουν το 18% και 82% αντίστοιχα των μετοχών της Elintour.
Τράπεζες και ιδιοκτήτες, ωστόσο, φέρονται να ξεκαθάρισαν πως δεν επρόκειτο να εισφέρουν χρήματα για την αναβάθμιση του συγκροτήματος. Με τη Zeus από την πλευρά της να προειδοποιεί, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, πως το συγκρότημα παραμένει επί αρκετά χρόνια χωρίς αναβάθμιση και αν δεν συμβεί αυτό, θα αρχίσει να υποχωρεί στην αγορά.
Στο επίκεντρο της νομικής «διαμάχης» των εμπλεκόμενων αναμένεται να βρεθεί η διαδικασία πώλησης που υιοθετήθηκε. Σύμφωνα με όσα ανέφεραν οι πηγές, το ενημερωτικό δελτίο δεν είχε σταλεί παρά μόνο σε μικρομεσαίους «παίκτες» και όχι σε θεσμικούς παίκτες.
Υποστήριξαν, μάλιστα, πως το σχετικό ενημερωτικό στάλθηκε σε κάποιους θεσμικούς μόλις το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, αφού είχε σταλεί το εξώδικο στη Zeus κι ενώ η διαδικασία επρόκειτο να ολοκληρωθεί στο τέλος της εβδομάδας που διανύουμε.