Ήταν ένα βράδυ που δεν μπορούσα να προβλέψω πόσο ωραίο θα ήταν.
Kαι ενώ ξεκινήσαμε με τον φίλο μου τον μπανάνα για ένα κρασάκι σ ένα ωραίο ταβερνάκι , η παρέα μας μεγάλωνε συνεχώς.. και όσο πιο πολύ μεγάλωνε τόσο πιο ωραία και ιδιαίτερα νοιώθαμε όλοι. Γίναμε μια παρέα σε κάποιο μαγαζί της παράλιας Λουτρακίου, η βραδιά ήταν καταπληκτική κάτω από τη λάμψη του φεγγαριού …….. Είχαμε μεγάλη ανάγκη ο καθένας μας, να εξωτερικεύσει τον εσωτερικό του κόσμο. Ανομολόγητα μυστικά … ιστορίες απ το χθες, οράματα για το αύριο , ανησυχία και προβληματισμό για το σήμερα , ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα , ανθρώπινα συναισθήματα και αξίες που ο χρόνος είχε γίνει αρωγός για την γιγάντωση τους. Η ανακύκλωση της θετικής ενέργειας κατάφερε να μας κρατήσει έως το χάραμα…δε θα ξεχάσω ποτέ αυτή την υπέροχη νύχτα. Ίσως κατάφερα να προστατεύσω ένα μικρό παιδάκι που έχει γεννηθεί πριν από λίγους μήνες , και έδινε την πρώτη του μάχη για να κρατηθεί στη τη ζωή. Θέλω κάποτε να καμαρώνω γι αυτό, και να λέω από μέσα μου ότι έχω προσφέρει και εγώ….Σε όλα τα ιδιαίτερα άτομα εκείνης της υπέροχης νύχτας αφιερώνω το ακόλουθο τραγούδι.